دیدارنیوز ـ
آرش راهبر: تصور کنید صلات ظهر تابستان است و آفتاب به شدت می‌تابد و شما هم می‌خواهید از اتوبان آیت الله هاشمی رفسنجانی بروید به سمت خیابان سئول و نهایتا برسید به پارکینگ نمایشگاه تهران، جایی که بیست و پنجمین نمایشگاه الکامپ در حال برگزاری است و خلاقیت متراکمی در آنجا وجود دارد. اما مامور گرامی با یک راهبند آهنی بی ریخت و قفل زمختی که به آن زده از همان ابتدا شما را می‌فرستد به ترافیک عظیم ماشین‌هایی که به سمت غرب در حال حرکت هستند، پسورد قفل را هم به کسی نداده اند که راه را باز کند و به این ترتیب باید با کله‌ای که در حال جوشیدن است یک دور قمری بزنید و از چمران بروید به سئول و بعد هم ورودی پر ازدحام نمایشگاه بین المللی. انگار هر چیزی که یک جور به الکترونیک و فضای مجازی و اینترنت مربوط می‌شود باید یک دست اندازی، فیلتری یا قفلی داشته باشد. با این حال در همان ورودی پارکینگ متوجه می‌شوید که دست انداز‌های اینچنینی چندان مانع هجوم بازدیدکنندگان و خصوصا نسل جوان نمی‌شود. الکامپ علاوه بر نمایش آخرین دستاورد‌ها در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، جولانگاه شور جوانی نیز هست.
برای ورود به نمایشگاه باید ثبت نام کنید و ۲ هزار تومان هم ورودی بپردازید، چیزی که مثل پسورد برای ورود به دهکده اطلاعات عمل می‌کند. امسال که هیچ، ولی اگر از سال بعد این قبیل دست انداز‌ها وجود داشته باشد شاید در برابر درخواست بچه‌ها برای حضور در دهکده دیجیتال الکامپ، بزرگتر‌ها بگویند: «دیجیتالم کجا بود...؟!»
ساعات پرحرارت
نمایشگاه الکامپ ۱۳۹۸ در نمایشگاه بین المللی تهران برگزار می‌شود و از قضا در کنار شرکت‌ها و موسسه‌های ایرانی، نمایندگان برخی از کشور‌های خارجی هم حضور دارند. نمایشگاه از پنج شنبه ۲۷ تیرماه شروع شده و امروز به پایان می‌رسد در حالی که به نظر می‌آید این زمان برای استفاده بازدیدکنندگان کافی نباشد. ساعات بازدید هم از ۱۰ صبح است تا ۶ عصر که البته اگر از ۱۰ شب تا ۶ صبح بود شاید تعداد بازدیدکنندگان بسیار بیشتر می‌شد. درست است که بسیاری از مسئولان، زیست شبانه را نادرست می‌دانند، اما در گرمای وحشتناک تیر ماه امسال، زیست روزانه خطر بیشتری دارد!
هجوم استارتاپ‌ها
از ورودی جنوبی تا اولین نشانه‌های نمایشگاه، چند قدم بیشتر طول نمی‌کشد. یکی از استارتاپ‌های غول ایران که از حمل و نقل تا ناهار و شام مردم را فراهم می‌کند در دو نقطه نمایشگاه، بوستانی پر از ابزار لمیدن و خوابیدن و تاب بازی کردن را فراهم کرده و به بازدیدکنندگان «راحتی» را هدیه می‌دهد، اما عموم شرکت کنندگان در نمایشگاه از وضعیت سخت اقتصادی و موانعی که دنیا بر سر راه ایران قرار داده احساس مضیقه می‌کنند و در تنگنای سختی قرار دارند. شعار نمایشگاه امسال «آینده بهتر» است و نشان می‌دهد که فعالان این عرصه باید به فکر روز‌های خوبی باشند که قرار است بیاید.
با این وصف، نمایشگاه الکامپ امسال نسبت به ادوار گذشته، حداقل از حیث تعداد شرکت کننده رو به رشد بوده و امسال تعداد بیشتری از استارتاپ‌ها و شرکت‌های فعال در حوزه فناوری اطلاعات در نمایشگاه حضور دارند. همچنین سمینار‌ها و کارگاه‌های متعددی در جا‌های مختلف برگزار می‌شود و به نظر می‌رسد شرکت‌های داخلی در این زمینه، انرژی بسیاری صرف کرده اند. به صورت کلی نمایشگاه شامل موسسات و شرکت‌های مختلفی است که عموما در حوزه سخت افزار، نرم افزار، تلویزیون‌ها و شبکه‌های خصوصی و دیجیتال، حوزه‌های مخابراتی، اپلیکیشن، بازی (Gaming) و کسب و کار دیجیتالی فعالیت دارند.
حتی اگر کسی بخواهد «ماینر» شود و به عبارتی در حوزه بلاک چین و تولید ارز دیجیتالی (بیت کوین) فعالیت کند بد نیست سری به الکامپ هم بزند. آنجا حتی شرکت‌های مشخصی مثل «والکس» که در بلاک چین فعالیت دارد حضور پیدا کرده اند. امسال استارتاپ‌های حوزه کودک نیز حضور پررنگی در نمایشگاه دارند.
زمین بازی
هیجان انگیزترین قسمت نمایشگاه، اما جایی است که شرکت‌های حوزه بازی‌های دیجیتال و اینترنتی در آن حضور دارند و پر است از گیمر‌ها و کسانی که خواب و خوراکشان در بازی‌های آنلاین یا کامپیوتری خلاصه می‌شود. صنعت بازی‌های دیجیتال در دنیا یکی از بزرگترین بخش‌های حوزه سرگرمی است و ایران همچنان یکی از پرمخاطب‌ترین و در عین حال بکرترین بازار‌های دنیاست. به طور مثال یکی از شرکت‌های تولید و انتشار بازی‌های آنلاین که بازی پرطرفدار «زولا» را در ایران منتشر می‌کند در نمایشگاه امسال یکی از شلوغ‌ترین غرفه‌ها را دارد. «حسن مهدی اصل» از مدیران شرکت سورنا است که بازی آنلاین تولید می‌کند. او درباره وضعیت کلی بازی‌های دیجیتال می‌گوید: «شرکت‌های تولیدکننده و ناشر بازی، مثل بسیاری از کسب و کار‌های دیگر تحت تاثیر مسائل اقتصادی هستند. به هر حال مردم این روز‌ها کمتر خرج می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود ارائه سرویس و ساخت بازی‌های جدید به مخاطره بیفتد. البته ما در زیرساخت‌ها هم مشکلاتی داریم، چون محدودیت‌هایی که در اینترنت به وجود می‌آید و سرعت آن را کند می‌کند مستقیما روی بازی‌های آنلاین تاثیر منفی می‌گذارد. کاربران از بازی لذت نمی‌برند. از طرفی نیروی متخصص در زمینه تولید بازی هم کم است.»
حسن مهدی اصل یک سری از تصمیم‌های نادرست را نیز مزید بر علت می‌داند: «امسال از بازدیدکنندگان الکامپ ورودی دریافت می‌کنند که به نظر خیلی از همکاران، کار اشتباهی است. اعتبار این نمایشگاه به حضور عمومی مردم است. میزان کاربری که به نمایشگاه می‌آید بسیار مهم است و شرکت‌ها هم روی حضور انبوه مردم حساب می‌کنند.»
به زعم دیگر کسانی که در حوزه بازی‌های دیجیتال و آنلاین فعال هستند در ایران زمینه‌های بسیار خوبی برای تولید بازی و استفاده مردم وجود دارد، چون متوسط عمر جمعیت ایران، جوان و تمایل به حوزه دیجیتال بسیار است و اگر سازنده داخلی حمایت شود می‌توان در این حوزه کار‌های بزرگی کرد که از خروج ارز از کشور جلوگیری شود. بازار دیجیتال در ایران بسیار نیازمند تولید محتواست و در نبود ناشران داخلی، کاربران سراغ بازی‌های ساخت خارج می‌روند.
بازگشت به واقعیت
تنها چیزی که آدم را از کوچه‌های دنیای مجازی الکامپ می‌کَنَد و در کسری از ثانیه به خیابان‌های شلوغ و تفتیده اطراف نمایشگاه وصل می‌کند گرمای آفتاب تیز عصرگاهی است. اگرچه در دنیای مَجاز، بشر به مرحله طی الارض رسیده و به سرعت می‌تواند به اقصی نقاط برود و برگردد اما در عالم واقع، مسیر بازگشت طولانی و سرعت خودرو در ترافیک شهری در حدود ۱۵ کیلوتر بر ساعت است! یعنی ممکن است روزی از راه برسد که از طریق فیبر نوری به تماشای دهکده مجازی برویم؟
