مسعود رضایی، نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در گفتگو با "دیدارنیوز" مطرح کرد؛
اکنون که در اواخر دهه ۹۰ قرار داریم هنوز هم شاهد فرار دختران از خانه هستیم، اما به دلیل اینکه بسیاری از ایدئولوژی‌ها رنگ باخته و دغدغه‌های اساسی دیگری در جامعه مطرح شده دیگر نمی‌بینیم که به مانند سابق به این موضوع پرداخته شود. متاسفانه این وضعیت کار را به جایی رسانده که آمار ازدواج‌های سفید بیش از هر زمان دیگری افزایش پیدا کند و موضوع عجیب‌تر اینکه حتی برخی از خانواده‌ها از این تصمیم فرزند خود هم خبر دارند.
دیدارنیوزـ
محمد آیتی: هرچند پدیده دختران فراری، موضوع جدیدی نیست، اما همیشه در بین آسیب‌های اجتماعی به عنوان یک موضوع جدی مورد بحث و بررسی بوده است. پدیده‌ای که از اوایل دهه ۷۰ شدت گرفته و هر روز، به واسطه بیشتر شدن چالش‌های اجتماعی و اقتصادی، شاهد ظهور و بروز فزاینده این ناهنجاری هستیم.
پایین آمدن سن فرار دختران از خانه و آینده نامعلوم آن‌ها در جامعه همیشه به عنوان یک دغدغه در کشور مطرح بوده، اما موضوع غم‌انگیزتر این است که پس از گذشت سال‌ها از این بحران، همچنان شاهد تدوین برنامه خاصی از سوی مسئولان برای جلوگیری از این معضل نبوده‌ایم.
در همین خصوص، مسعود رضایی نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس به دیدارنیوز گفت: فرار دختران مجرد از خانه، موضوعی است که از اوایل دهه ۷۰ در کشور شدت پیدا کرد و از همان ایام، بحث در این رابطه جدی شد.
وی افزود: در حال حاضر و پس از گذشت بیش از دو دهه از بروز جدی این معضل، دیگر به این مسئله به مانند گذشته نگاه کرده نمی‌شود، زیرا به قدری این موضوع زیاد شده که به نوعی حالت طبیعی به خود گرفته است. دلیل اصلی این مسئله هم این است که در دهه ۷۰ و حتی دهه ۸۰، اعتقادات دینی جامعه به مراتب محکم‌تر از این بود و زمانی که چنین حادثه‌ای در یک خانواده رخ می‌داد نظرات زیادی به آن معطوف و باعث سرافکندگی خانواده می‌شد، اما این روز‌ها بواسطه درگیری‌های بی‌شمار ذهنی خانواده‌ها دیگر به این موضوع بطور خاص توجه نمی‌شود.
نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: دهه ۷۰، آداب و رسومی در خانواده‌ها بود که محدودیت‌های بیشتری را برای دختران و زنان بوجود می‌آورد؛ هم به خاطر اعتقاد به مسائل دینی و هم نوع تربیتی که در جامعه آن زمان حکم‌فرما بود. اگر در نوع زندگی بسیاری از مردم آن ایام دقیق شویم می‌بینیم که حتی وقتی دختر خانواده در آزمون کنکور در شهری غیر از محل سکونت خود قبول می‌شد خانواده اجازه ورود به دانشگاه را به او نمی‌داد. برخی از خانواده‌ها قبل از انقلاب و حتی تا اوایل دهه ۷۰، کلاً تصور می‌کردند اگر دختر به دانشگاه برود و پا به پای پسران مشغول تحصیل شود خود به خود به انحراف کشیده می‌شود. متاسفانه این تفکر در خانواده‌های مذهبی بیشتر بود، ولی هرچه جلوتر آمدیم نگاه خانواده‌ها به تحصیل دختران بازتر شد و همین رویکرد باعث شد که امروز شاهد این باشیم که قبولی دختران نسبت به پسران در کنکور بیشتر است.
رضایی در ادامه گفت: کاملاً واضح و روشن است که معضلات اجتماعی، زمانی در جامعه حل و فصل می‌شوند که سطح آگاهی مردم و تربیت و آموزش فرزندان از خانواده تا جامعه به درستی مدیریت شود. هرگاه افراد محدودتر شوند و تعصبات بدون پشتوانه، جای رفتار‌های منطقی را بگیرد تربیت فرزندان نتیجه‌ای معکوس خواهد داد.
نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس افزود: اگر آزادی همراه با تربیت صحیح وجود داشته باشد، همه فرزندان ایران و مخصوصاً دختران این مرز و بوم می‌توانند در جامعه نقش‌آفرینی بیشتری داشته باشند. اینکه در دهه ۷۰، شاهد آمار بالای دختران فراری بودیم به عدم توازن آگاهی و تربیت این قشر مربوط می‌شد. یعنی پس از انقلاب و گذشت بیش از یک دهه از استقرار جمهوری اسلامی وقتی اکثر خانواده‌ها به این نتیجه رسیدند که دختر هم به مانند پسر حق ادامه تحصیل دارد و باید بیش از پیش در جامعه دیده شود یک اتفاق خوب و مثبت به منصه ظهور رسید اما به یکباره، بالا رفتن سطح آگاهی برخی دختران، هیچ توازنی با تربیت خانوادگی آن‌ها نداشت و همین موضوع منجر به وجود آمدن یک تناقض فکری شد. وقتی یک جوان کم‌تجربه با یک تناقض فکری و دوگانگی روبرو می‌شود تصمیم‌گیری برای او سخت خواهد شد. از یک طرف، فشار ایدئولوژی دینی از جانب خانواده و از سوی دیگر، تعاریف خود او از آزادی، فرد را تحت فشار قرار می‌دهد و در همین راستا عده‌ای از همین دختران که تحمل این اوضاع را ندارند و به دنبال فارغ شدن از برخی تربیت‌های خانوادگی و یا حتی تعصبات بی‌جا هستند، چاره کار را در فرار از خانه می‌بینند که بی‌تردید آسیب‌های منفی این تصمیم به مراتب بیشتر از ماندن و زندگی در کنار خانواده است.
این عضو فراکسیون امید مجلس خاطرنشان کرد: اکنون که در اواخر دهه ۹۰ قرار داریم هنوز هم شاهد فرار دختران از خانه هستیم، اما به دلیل اینکه بسیاری از ایدئولوژی‌ها رنگ باخته و دغدغه‌های اساسی دیگری در جامعه مطرح شده دیگر نمی‌بینیم که به مانند سابق به این موضوع پرداخته شود. متاسفانه این وضعیت کار را به جایی رسانده که آمار ازدواج‌های سفید بیش از هر زمان دیگری افزایش پیدا کند و موضوع عجیب‌تر اینکه حتی برخی از خانواده‌ها از این تصمیم فرزند خود هم خبر دارند.
رضایی در پاسخ به اینکه چه راهکاری برای مقابله با این معضل وجود دارد، گفت: آزادی توام با آگاهی مهمترین راهکار برای مقابله با بسیاری از معضلات اجتماعی است، اما موضوع حائزاهمیت، نوع اجرای این روند است. متاسفانه امروز تربیت فرزندان ما با چالشی به نام «امر و نهی» مواجه شده است بطوری که عده‌ای بزرگ‌تر به جای آنکه آگاهی‌های لازم را در اختیار این افراد بگذارند و اجازه دهند آن‌ها راه خود را انتخاب کنند با «امر و نهی» مانع از آزادی آن‌ها می‌شوند و در چنین شرایطی، حرف‌شنوی و کسب تجربه جوان از بزرگ‌تر خود به حداقل می‌رسد.
وی اظهار داشت: سیستم آموزشی هر کشور نقش بسزایی را در شکل‌گیری شخصیت افراد بازی می‌کند، اما خوب است که همه معلمان و مدیران آموزشی توجه داشته باشند که ضمن بیان ناهنجاری‌ها، پلشتی‌ها و روش‌های نادرست در سبک زندگی باید مسیر درست را هم به بیان ساده به جوانان آموزش دهند. متاسفانه افزایش فزاینده فرار دختران از خانه به خاطر همین است که آن‌ها از موضوعی نهی شدند، اما هیچ‌گاه دید روشنی از آینده به آن‌ها تزریق نشده است. زمانی گفته می‌شد دختران فراری در تهران کجا و چگونه زندگی می‌کنند؟ اما سال‌هاست شاهد این هستیم که این معضل به کوچک‌ترین شهر‌های کشور هم نفوذ پیدا کرده است.
رضایی با اشاره به نقش پررنگ صداوسیما در حل این معضل گفت: رسانه ملی به عنوان یک رسانه فراگیر، نقش مهمی در فرهنگ‌سازی جامعه دارد، اما بطور مشخص باید از آن‌ها پرسید در خصوص همین دختران فراری که موضوع بحث است تاکنون چه محتوای خاصی را تولید و چه راهکار‌هایی را ارائه داده‌اند؟ متاسفانه ما در کمیسیون اجتماعی مجلس شاهد حضور مدیران صداوسیما نیستیم و زمانی این افراد به کمیسیون می‌آیند که به دنبال افزایش و تصویب بودجه مدنظرشان هستند. حقیقت امر این است تا زمانی که آموزش به خانواده‌ها، نوع تربیت فرزندان ما در سیستم آموزشی و نقش رسانه‌های جمعی به درستی تبیین نشود نمی‌توان انتظار بهبود شرایط را داشت. نتیجه گرفتن در هر موضوعی نیازمند ساعت‌ها همفکری، آزمون و خطا و سرمایه‌گذاری است، ولی عده‌ای علاقه‌مندند که بدون کار خاصی در کوتاه مدت نتیجه لازم را بگیرند که این اتفاق محال است.
