حرفهایتر کردن این استعدادها به چه جهتی است و به کجا خواهد انجامید؟ به عنوان مثال، اگر فردی توانست به مدت چند ثانیه قلب خود را نگه دارد، قرار است...
دیدارنیوزـ سعید مسعودی پور پژوهشگر بازاریابی اجتماعی درباره برنامه تلویزیونی عصر جدید در شبکه اجتماعی اش اینگونه نوشت: ایدهپردازان مسابقه عصر جدید ادعا کردهاند که این مسابقه فوق حرفهایترین مسابقه استعدادیابی کشور است و میخواهد حرفهایها با حضور در آن حرفهایتر شده و مثل این است که به کسانی که مدرک دکتری دارند، میخواهد فوق دکتری بدهد». به راستی استعداد در جامعه ما چه معنایی میدهد؟ آیا شعبده بازی و نگه داشتن ضربان قلب، استعداد است؟حرفهایتر کردن این استعدادها به چه جهتی است و به کجا خواهد انجامید؟ به عنوان مثال، اگر فردی توانست به مدت چند ثانیه قلب خود را نگه دارد، قرار است به چه سمتی حرفهایتر شود؟ مثلا قرار است قلب خود را یک دقیقه نگه دارد؟
کمی دقیقتر و عمیقتر فکر کنیم: استعداد یعنی چه؟ آیا نمایش رزمی زنان و دختران و بالا و پایین پریدن آنها در جلوی چشم مردم، استعداد است؟ آیا واقعا اگر زنی بتواند این چنین حرکات نمایشی انجام دهد، امری پسندیده و امتیازی برای اوست و او را باید در مسیر توسعه آن یاری کرد؟ در مورد تردستی، شعبدهبازی و چشم_بندی چطور؟ نظر اسلام در مورد شعبدهبازی چیست؟ آیا اسلام با این موافق است که روابط مادی و علّی به دلایل ناشناخته در جلوی چشم مردم نقض شده و فرد بتواند به هر طریقی امری خارقالعاده و بر خلاف نظام علّی- معلولی انجام دهد؟ مثلا فرد شعبدهباز (صرف نظر از روشی که دارد) ذهن مخاطبین را بخواند و نتیجه بازی فوتبال را پیشبینی کند؟ آیا سازندگان برنامه از مراجع_تقلید در مورد حرمت شعبدهبازی استفتاء کردهاند و از حرام اعلام کردن شعبدهبازی توسط برخی مراجع اطلاع دارند؟
برنامه عصر جدید، بیشتر از آنکه یک برنامه استعدادیابی باشد، یک برنامه سرگرم_کننده است و این لفظ استعدادیابی پوششی برای سرگرم کردن مردم، آن هم نه با ملاحظات دینی و اسلامی، بلکه با ملاحظات کاملا سکولار و غیرالهی است. البته برای جامعهای که در آن مختصاتِ انسان مدرنِ لذتگرایِ منفعتطلب، در حال بازتولید و گسترش است، چنین برنامهای قطعا مخاطب خواهد داشت؛ اما واقعیت آن است که جذابیتهای رسانهای و اقبال جامعهی شبه سرمایهداری ما، نمیتواند ملاک خوبی برای محک این برنامه با خطکش انقلاب_اسلامی باشد. سرگرمی در مختصات اسلامی، به معنی بیقیدی و بیمحتوایی نیست. سرگرمی دینی، لهو، بیهوده و عبث نیست و اگر چه دارای جذابیتهای لازم است، اما نمیتواند از مسئولیت، اخلاق، تربیت، نکات نغز و پرمغز، هدایت و تعالی انسان خالی باشد.
منبع:بولتن نیوز