دیدارنیوز: یک فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: پزشکیان شعار وفاق را مطرح کرد، اما مشخص نشد این وفاق دقیقا چیست و تا کجا قرار است پیش برود. به نظر میرسد پروژه وفاق او با اصل شایستهسالاری در تعارض قرار گرفت و اوضاع پیچیدهتر شد.
دولت مسعود پزشکیان حالا و بعد از بیش از یک سال در معرض سنجش قرار دارد؛ به ویژه یک سوال محوری آنکه آیا دولت توانسته است بخشی از مشکلات کشور را حل کند؟ برخی از صاحب نظران باور دارند که دولت از یک سو نتوانست برای خود پروژهای محوری تعریف کند و از سوی دیگر مدیران و وزرای دولت در بهترین حالت متوسطاند و نیروهایی صد در صدی در دولت مشاهده نمیشود.
علی صوفی، دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات، درباره این موضوع به «نامهنیوز» گفت: «پزشکیان در ابتدای کار شعارهایی مطرح کرد و از مدیریت و برنامههای مشخص سخن گفت، اما شرایط کشور به شکلی تغییر کرده که آن وعدهها عملا موضوعیت خود را از دست دادهاند. بهعنوان مثال، قرار بود وارد مذاکره شود و اصلاحات داخلی انجام دهد؛ اقداماتی در جهت رفع ناترازیها، تورم کنترل شود و عدالت اجتماعی در کشور پا بگیرد، اما با تغییر ناگهانی اوضاع و قرار گرفتن کشور در شرایط جنگی، بسیاری از این مسائل دیگر قابل پیگیری نیستند. در چنین شرایطی نمیتوان از دولت انتظار داشت که پروژههای بزرگ و بلندمدت اجرا کند، زیرا اوضاع عادی نیست. اکنون نوعی صبر و انتظار در کل حاکمیت وجود دارد تا مشخص شود آیا میتوان جلوی فعالشدن مکانیسم ماشه را گرفت، با اروپاییها به تفاهم رسید یا حتی با آمریکا توافق کرد. دستگاه دیپلماسی پزشکیان تلاش خود را میکند، اما مسأله فقط دولت نیست، بلکه کل حاکمیت درگیر این وضعیت است».
او ادامه داد: «پزشکیان شعار وفاق را مطرح کرد، اما مشخص نشد این وفاق دقیقا چیست و تا کجا قرار است پیش برود. به نظر میرسد پروژه وفاق او با اصل شایستهسالاری در تعارض قرار گرفت و اوضاع پیچیدهتر شد. به نظرم مسئولان دولت میتوانستند مدیریت بهتری داشته باشد؛ البته باید گفت که در شرایط جنگی، ارزیابی عملکرد وزرا دشوار است و همه مسئولیتها را نباید بر گردن دولت انداخت».
این فعال سیاسی اصلاحطلب همچنین بیان کرد: «کشور در گذشته با مدیریتهایی روبهرو بوده که خود عامل بروز بحرانهای امروز شدهاند. بهعنوان نمونه، در دولت احمدینژاد سیاستهایی اتخاذ شد که اکنون به پدیده فرونشست زمین در بسیاری از استانها انجامیده است. یا در دولت رئیسی، ورود گسترده مهاجران افغان بدون برنامهریزی، آسیبهای متعددی به کشور وارد کرد. از سوی دیگر، از همان ابتدای معرفی پزشکیان، هنیه در تهران ترور شد و با ورود اسرائیل به جنگ در منطقه مواجه شدیم و ایران هم بیش از پیش وارد عرصه جنگی شد. در این شرایط معیارهای عادی برای سنجش عملکرد وجود ندارد».
صوفی در پایان گفت: «در مجموع، نقدی که به پروژه وفاق پزشکیان وارد است، این است که وفاق بر سر چه موضوعی و با چه هدفی شکل گرفته است و متأسفانه وفاق به معنای حفظ مدیران گذشته و وارد کردن نیروها از گروههایی که همفکر دولت نبودند، تعبیر شد».
