باستان‌شناسان در آلمان، مجموعه‌ای از گودال‌های آیینی پنج هزار ساله را کشف کرده‌اند. یافته‌های برجسته شامل استخوان‌های سگ در وضعیت طبیعی بدن با علایم سوختگی و یک جمجمه انسانی تازه‌تر در کنار آنهاست.
دیدارنیوز: باستان‌شناسان در ایالت زاکسن- آنهالت آلمان، مجموعه‌ای از گودال‌های آیینی پنج هزار ساله را کشف کرده‌اند که شامل کاسه‌های سفالی کامل، استخوان‌های انسان و سگ و بقایای سوختگی از خانه‌هاست، یافته‌هایی که راز مراسم مذهبی پیشاتاریخی را نمایان می‌سازد.
به نقل از رسانه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، در جریان مطالعات پیش‌ساخت خط انتقال برق در اطراف شهر «گرشتویتس»، تیم باستان‌شناسی ایالتی موفق به شناسایی ۱۲ گودال دایره‌ای شکل به عمق حداکثر ۲.۵ متر شد. این گودال‌ها که مربوط به فرهنگ نئولیتیک روستای زالتسمونده (حدود ۳۴۰۰ تا ۳۰۵۰ پیش از میلاد) هستند، حاوی بقایای سوخته معماری منازل، ظرف‌های سفالی احتمالا به عنوان قربانی‌های شاخص، استخوان‌های سگ در وضعیت آناتومیک و جمجمه انسان بوده‌اند.
یافته‌های برجسته شامل استخوان‌های سگ در وضعیت طبیعی بدن با علایم سوختگی و یک جمجمه انسانی تازه‌تر در کنار آنهاست. این تفاوت زمانی نشان می‌دهد شکار‌ها ممکن است در مراحل مختلف مراسم دفن قرار گرفته یا گودال‌ها برای مدت طولانی باز نگه داشته شده‌اند. همچنین یک گودال دیگر احتمالا تبدیل‌شده از تنور، حاوی دو جسد دفن‌شده بوده که پیش‌تر در جای دیگری دفن و سپس منتقل شده‌اند. این خود نشانه‌ای از کفن‌گذاری مرحله‌ای و فضایی مقدس‌سازی‌شده به شمار می‌رود.
تحقیقات نشان می‌دهد این مراسم آیینی در دوره‌ای رخ داده که جمعیت زالتسمونده با بحران اقلیمی و فشار گروه فرهنگی برنبورگ مواجه بود. تحلیل شرایط جوی پایان هزاره چهارم پیش از میلاد حاکی از سردتر شدن اقلیم و جابه‌جایی جمعیتی است. بنابراین، آیین‌های جنبی شامل آتش، قربانی حیوانات خصوصا سگ و تجلیل از اجداد احتمالا در پاسخ به بی‌ثباتی اجتماعی و زیستی اجرا شده‌اند. این تلاشی برای جلب حمایت گذشتگان در هنگام ناامنی بوده است.
این کشف یکی از نادرترین نمونه‌های مستند گودال‌های آیینی دوره نوسنگی اروپای مرکزی است و منظر مذهبی، اجتماعی و محیطی جامعه‌ای باستانی را پیش چشم قرار می‌دهد. اگرچه بسیاری از جزئیات هنوز نامشخص و دلیل سوختن عمدی خانه‌ها، نقش آیینی سگ‌ها و گرامیداشت انسانی با اشیاء مختلف هنوز نیازمند تحلیل بیشتر است، اما آینده پژوهش‌های ژنتیکی، ایزوتوپیک و مردم‌شناسی می‌تواند این راز‌ها را بازگشایی کند.
