احمد حیدری، فعال سیاسی و پژوهشگر دینی در یادداشتی که در اختیار دیدارنیوز قرار داده، به مقایسه دو نگاه دینی به مسائل سیاسی- اجتماعی جامعه پرداخته که در ادامه می‌خوانید.
دیدارنیوز _ *احمد حیدری
نگاه حکومتی و قدرتمدارانه اول: آیت‌الله شب‌زنده‌دار عضو فق‌های شورای نگهبان و دبیر شورای‌عالی حوزه‌های علمیه: «در برخی جشنواره‌ها آن هم در حضور کسانی که مسئولیت رسمی در جمهوری اسلامی دارند، خانمی به یک مرد نامحرم دست دهد و این‌گونه کلمات معاشقه آمیز در ملا عام به هم بگویند و از رسانه‌ها پخش بشود! این‌ها آن چیز‌هایی است که انسان حقیقتاً از خدای متعال، از حضرت بقیه الله الاعظم و اهل البیت علیهم السلام، از شهدا و جانبازان که سال‌هاست سختی‌ها و مشقات را تحمل کرده‌اند، خجالت‌زده می‌شود. بنده مطلع نیستم که وزیر ارشاد که در جلسه بوده‌اند، واکنشی به این کار داشته‌اند؟ در فیلم و عکسی که هست که ایشان نشسته بودند؛ ایشان باید بلند می‌شد و اعتراض می‌کرد و یا از مجلس بیرون می‌رفت که بدانند جمهوری اسلامی این چنین نیست.»
نگاه رحمانی دوم: محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم: «در میان فقیهان اختلاف نظر نسبت به دست دادن وجود دارد. در سن بالا که قصد ریبه و شهوت در کار نیست، دست دادن با نامحرم مشکلی ندارد. اگر به قصد احترام دست دهید، اشکال ندارد، اما به قصد لذت اشکال دارد. خیلی از فق‌ها از جمله آیت الله بروجردی به نماینده خود در مصر اجازه داده بود که اگر خانم خارجی دست دراز کرد، شما دست دهید. اینکه یک خانم محترمی به شما دست می‌دهد و دست ندادن شما بی احترامی باشد، دست دادن اشکالی ندارد. دست دادن دو آدم با سن بالا به قصد احترام اشکال ندارد. من نمی‌دانم این سخت‌گیری‌ها برای دو هنرمند با سن بالا برای چیست؟ چرا نباید چشم پوشی شود؟ برای من هم خیلی سؤال است و این چه دستی است که در کشور می‌خواهد هنرمند را از کشور اخراج کند. حالا که این پیرمرد دست داد عرش خدا به لرزه در می‌آید؟ چون احمدی نژاد از خودشان بود، اشکال نداشت مادر هوگو چاوز را بغل کند. قوه قضاییه نباید یک مسأله‌ی جزئی را در رسانه‌ها برای دو آدم با سن بالا به عنوان جرم مطرح کند. این کار‌ها به ضرر نظام است و کینه درست می‌شود. با این کار‌ها هنرمند کشور را ر‌ها می‌کند و می‌رود.»
مطلب مرتبط:
مرضیه برومند: دست همکاران خانم یا آقا را می‌فشارم
واکنش سخنگوی دولت به تشکیل پرونده برای رضا بابک و مرضیه برومند
تشکیل پرونده علیه هنرمندان ادامه دارد
حالا سؤال این است که کدامین نگاه از دو نگاه مطرح فوق، به اسلام محمدی و علوی نزدک‌تر است؟ کدامین نگاه باعث عزت و اوج گرفتن دین در جامعه می‌شود؟ آیا وضع امروز جامعه و دین‌گریزی نسل جوان بلکه قاطبه مردم محصول نگاه اول نیست که بخصوص در این سه دهه اخیر قدرت را در قبضه داشته و این نگاه را در تمام زوایای جمعه با قدرت اعمال کرده است؟
نگاه اول، نگاه حکومتی و قدرتمدارنه حاکم در این چند دهه اخیر است که فق‌های شورای نگهبان و ... سخنگویانش هستند و نگاه دوم، نگاه رحمانی دین که در برهه‌هایی نمود یافته و سخنگویانش افرادی، چون سید محمد خاتمی است.
نظر شما چیست؟
*پژوهشگر دینی
