بقعه درویش مازندارن، بنایی متعلق به قرن پنجم هجری، که در نزدیکی کندلوس واقع شده و روایتگر تاریخ از قرن ۵ هـ. ق تاکنون است، در میان بی‌توجهی مسوولان درحال ریزش است.
دیدارنیوز: بقعه درویش مازندارن، بنایی متعلق به قرن پنجم هجری، بدون هیچ نام و نشانی حتی در گوگل! مشخص نیست این بنای تاریخی به‌ثبت ملی رسیده است یا خیر! چرا که حتی جست‌وجو در گوگل هم به دو بقعه «آرامگاه درویش علم‌بازی و آرامگاه درویش فخرالدین» می‌رسد نه به بقعه درویش مازندران! این بنای تاریخی که در نزدیکی کندلوس واقع شده و روایتگر تاریخ از قرن ۵ هـ. ق تاکنون است درحال ریزش است. میراث‌فرهنگی هم ناتوان از حفظ و نگهداری آن است و مرمت و حفاظت از این بنا را منوط به رسیدن کمک‌های خیرین استان می‌داند.
حال و روز بنا‌های تاریخی ایران خوب نیست، بودجه‌ها و اعتبارات قطره‌چکانی است. وقتی هم که به استان‌ها می‌رسد چنان الک می‌شود که بسیاری از آثار و بنا‌های استان بی‌نصیب می‌مانند. استان مازندران هم یکی از آن ۳۰ استان است که اعتبار ملی امسال آن تنها ۴ میلیارد تومان بوده است.
از همین‌رو، وقتی با «محسن باستانی» معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی استان مازندران درخصوص وضعیت بقعه درویش مازندران گفتگو کردیم، گفت: ما برای تمامی بنا‌های تاریخی خود اهداف مرمتی داریم، اما واقعیت این است که به دنبال آن هستیم تا از طریق انجمن خیرین میراث‌فرهنگی بتوانیم بخشی از کار‌های مرمتی خود را جلو ببریم.
او با تایید قدمت بقعه درویش مازندران گفت: بقعه درویش مازندران متعلق به قرن پنجم هجری قمری است، اما برای مرمت این بنای تاریخی ما به دنبال این هستیم که افراد خیّر را پای کار بیاوریم. تا در کمیته برنامه‌ریزی شهرستان این بودجه‌ها تخصیص پیدا کند و ما مرمت این آثار را دردستور کار قرار دهیم.
معاون میراث‌فرهنگی مازندران افزود: بودجه‌های میراث‌فرهنگی بسیار اندک است به‌طوری که در سال جاری اعتبار ملی استان مازندران ۴ میلیارد تومان بوده است، بودجه‌ای که هنوز نه ابلاغ شده و نه تخصیص پیدا کرده است به‌همین دلیل در حوزه مرمت و حفاظت آثار چالش داریم.
بقعه درویش مازندران را، اما کمتر کسی است که بشناسد. این بقعه که پایه‌هایش در حال ریزش است و اطراف آن مکانی شده برای ریختن زباله در نزدیکی کندلوس قرار دارد.
حتی معاون میراث‌فرهنگی مازندران نیز از ایلنا می‌خواهد یک روز برای تهیه اطلاعات مربوط به این بقعه صبر کند. گفتگو با فعالان میراث‌فرهنگی استان مازندران هم بی‌نتیجه بود آن‌ها نیز خبری از این بقعه دورافتاده که متعلق به قرن پنجم هجری قمری است، ندارند، اما تصاویر این بقعه نشان می‌دهد که مدت‌های مدیدی است دست حفاظت و مرمتی روی این سر این بنا کشیده نشده است.
با این وجود محمد عظیمی، مدیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی هوتو و نماینده انجمن‌های دوستداران میراث فرهنگی مازندران پس از جستجو‌های میدانی این بنا را پیدا کرده و گفت: این بقعه رویش امیر در روستای لاشک کجور است که به‌دلیل نبود دسترسی مناسب در وضعیت نابسامانی قرار دارد و حفاری‌های غیرمجاز نیز امانش را بریده است.
به گفته عظیمی، درحال‌حاضر وضعیت حفاظتی این بنای تاریخی خون نیست و گویا یگان حفاظت میراث فرهنگی استان هم بازدیدی از آن نداشته است. پیگیری‌ها نشان می‌دهد، این بنا در اطراف روستای لاشک کجور واقع شده و مسیر رسیدن به آن سخت و خطرناک است. اما آنچه مسلم است، احتمال فروریزی بنا باتوجه به حفاری‌های غیرمجازی که در داخل و بیرون بنا صورت گرفته، وجود دارد.
او همچنین درخصوص حمایت مجمع خیرین استان مازندران از بنا‌های تاریخی این استان گفت: مجمع خیرین استان که به تازگی راه اندازی شده توان و امکانات مالی درخوری برای کمک و حمایت از آثار تاریخی ندارد. البته باید درنظر داشت که آثار تاریخی فراوان موجود در مازندران، هر یک نیازمند توجه و اعتبارات ویژه برای مرمت و نگهداری هستند که میراث مازندران در این زمینه توانایی کامل ندارد. حتی مجموعه صفوی عباس آباد بهشهر که به ثبت جهانی رسیده است، از اعتبارات کافی برخوردار نیست و به همین علت مجموعه‌هایی مانند شهرداری چشم به تصرف آن دوخته‌اند.
او افزود: متاسفانه در غرب مازندران توجه اداره کل میراث فرهنگی بیشتر به سوی بخش گردشگری و خدماتی بوده است.
