دیدارنیوز: برخی گزارشها حاکی از آن است که اسرائیل در حال حاضر شش منبع اصلی آب سوریه از جمله سدهای المنطره و الوحده را اشغال کرده و کنترل ۳۰ درصد از منابع آب سوریه و ۴۰ درصد از منابع آبی اردن را در اختیار گرفته است.
کنترل اسرائیل بر منابع آب حیاتی حوضه رودخانه یرموک، از جمله سد استراتژیک الوحده، تنشها را در منطقه عمیقتر میکند. گزارشهای اخیر نشان میدهد که تل آویو اکنون ۴۰ درصد از منابع آبی مشترک سوریه و اردن را در اختیار دارد. این اقدام بخشی از گسترش اشغالگری این رژیم در سرزمینهای سوریه است.
المیادین در گزارش خود آورده است: این دست درازی تاکیدی بر اهمیت ژئوپلیتیکی آب در خاورمیانه است، جایی که کمبود منابع اغلب به درگیری دامن میزند. اهمیت راهبردی سد الوحده که به عنوان نمادی از همکاری بین اردن و سوریه ساخته شد، برای تامین آب برای آبیاری و تولید برق در منطقه است. تصرف آن توسط نیروهای صهیونیست نه تنها این برنامهها را مختل میکند، بلکه ناامنی آبی را برای میلیونها نفر افزایش میدهد. کنترل این سد به این رژیم اهرم فشار قابل توجهی بر هر دو کشور میدهد که عدم تعادل قدرت موجود را تشدید و ثبات منطقه را تهدید میکند.
آب، که قبلاً یک موضوع بحث برانگیز بود، اکنون در مرکز اختلافات ژئوپلیتیکی مربوط به زمین و حاکمیت قرار دارد. کنترل این رژیم بر ۴۰ درصد از منابع آبی سوریه و اردن در یک استراتژی بزرگتر، تسلط بر منابع قرار میگیرد. تلآویو با هدف قرار دادن زیرساختهای حیاتی مانند سدها و حوضههای آبی، موقعیت استراتژیک خود را تقویت و در عین حال همسایگان خود را تضعیف میکند. منتقدان استدلال میکنند که این اقدامات نقض قوانین بینالمللی و تعمیق بحرانهای انسانی در مناطق آسیب دیده است.
این اقدام در بحبوحه اشغالگری مستمر ارضی اسرائیل صورت میگیرد و بسیاری آن را متهم به استفاده از آب برای تسلط بر دشمنان منطقهای میکنند. پیامدهای انسانی و زیست محیطی تصرف منابع آب پیامدهای انسانی و زیست محیطی ناگواری دارد. جوامع متکی به حوضه رودخانه یرموک با کاهش منابع برای آشامیدن، کشاورزی و نیازهای روزانه مواجه هستند. این امر چالشهای موجود در منطقهای را تشدید میکند که در حال حاضر با تغییرات آب و هوایی و کمبود آب دست و پنجه نرم میکند.
اثرات زیست محیطی به همان اندازه شدید است، زیرا کاهش جریان آب اکوسیستمها و تنوع زیستی را تهدید میکند. فعالان و سازمانهای بشردوستانه خواستار مداخله فوری بینالمللی برای رسیدگی به این چالشهای حیاتی، پاسخگویی و عدالت شدهاند. منتقدان استدلال میکنند که آب، که به عنوان یک حق اساسی بشر شناخته میشود، نباید در درگیریها مورد استفاده قرار گیرد.
