عوام الملک در نامه جدید خود به حضرت مسعود، از او پرسیده چرا ولادیمیر را تنها گذاشته و به جای دلداری دادن به او و سفر به روسیه، به عراق سفر کرده است؟
دیدارنیوز ـ عوام الملک:
رییس محترم خواص‌الدوله، حضرت آقای مسعود، دامت مسافراته من البغداد و الکردستان و العتبات الی نیویورک و لا ادری لماذا لم یسافر الی مسکو، عاصمه الاولی للخواصنا الاعزا.
سلام علیکم.
می‌دانم از سفر قبلی به صرف هندوانه و چای و شربت نرسیده، راهی سفر بعدی شدی که این بار در بلاد شبه‌خارجه بود؛ و ایضا می‌دانم که با اینکه دیپلوماسی بلد نیستی و وادارت کرده اند، به خاطر عتبات و البته کمی هم کردستان پذیرفتی که به بغداد هم بروی.
اما آقا مسعود! واقعا مشکل مملکت ما الان با سفر تو به عراق حل می‌شود؟ تو که می‌دانی الان غربی‌ها تمام توانشان را صرف این کرده‌اند که وانمود کنند رفیق و برادر عزیزمان ولادیمیر، تمام توانش را صرف این کرده که گذرگاه زنگزور ایجاد شود و ما برای دسترسی به ارمنستان راهی جز کمک گرفتن از قهرمانان پرش با نیزه نداشته باشیم و همچنین زور می‌زنند القا کنند روسیه عزیز ما از ادعای مالکیت یک خرده‌کشور واقع در جنوب خلیج فارس (که ادای وضع‌خوب‌ها را هم درمی‌آورد) بر جزایر سه‌گانه حمایت کرده است و از آن طرف هم یک مساله واهی مثل ارسال موشک‌های بالستیک برای رفقای رنج‌دیده روسمان که مدتهاست تحت اشغال اوکراین قرار گرفته‌اند را تبدیل به جنجال کرده‌اند. آن وقت به جای اینکه به روسیه بروی و آن سر آن میز دراز بنشینی و با صدای بلند به ولادیمیر دلداری بدهی بلند شدی رفتی عراق و می‌خند؟ نمی‌دانم چه بگویم. مخصوصا که هنوز در سفری و نمی‌خواهم اوقاتت آنقدر تلخ شود که از سفر لذت نبری.
فقط دو نکته را اشاره می‌کنم که گوشه ذهنت بماند تا در اولین فرصت بیشتر در موردش حرف بزنیم.
مسعود! سعید که می‌خواست سر جای تو بنشیند کجاست؟ خبری از او داری؟ از قدیم گفته‌اند وقتی یک طفلی برای مدت طولانی ساکت است باید خیلی نگران شد، چون قطعا مشغول خرابکاری‌ست. به نظرم به علیرضا بگو همانطور که مشغول قطع درخت‌های طهران است درخت‌های اطراف سعید را زودتر قطع کند تا سایه برای نشستن سعید پیدا نشود.
نکته دوم هم اتفاقا درباره علیرضا، رییس بلدیه است. خواستم بدانم از عملکردش در بلدیه راضی هستی؟ بالاخره با تمام توان مشغول ثابت کردن صحبت خودت درباره غیرقابل ادامه بودن زندگی در طهران است. دستش هم درد نکند.. چون در سفری خیلی مصدع نمی‌شوم. البته اگر نبودی هم فرقی نمی‌کرد. چون بعید است این نامه را هم مثل بقیه نامه‌هایی که برایت نوشته‌ام بخوانی.
فقط امیدوارم تا در عراق بودی توانسته باشی بفهمی اینترنت بدون فیلتر و با کیفیت چقدر خوب است و مزه می‌دهد. زیاده عرضی نیست.
عوام‌الملک
طهران، پنجشنبه بیست و دو شهریور سنه یکهزار و چهارصد و سه شمسی
