سردر ورودی باشگاه‌ها قبل از کلمه ورزشی، واژه‌ی فرهنگی آمده است. در نگاه اول می‌توان نتیجه گرفت، هدف وجودی باشگاه‌ها علاوه بر ترویج ورزش و به تبع آن سلامتی، ترویج فرهنگ است.
سردر ورودی باشگاه‌ها قبل از کلمه ورزشی، واژه‌ی فرهنگی آمده است. در نگاه اول می‌توان نتیجه گرفت، هدف وجودی باشگاه‌ها علاوه بر ترویج ورزش و به تبع آن سلامتی، ترویج فرهنگ است. ساده‌ترین تعریف فرهنگ حرکت رو به جلو است. هفته اول لیگ برتر فوتبال کشور با اما و اگرهای بسیاری از راه رسید و در حالی که ورزشگاه ۵۰ ساله‌ی آزادی برای چندمین بار تعمیرات را چند هفته به شروع فصل تجربه کرد. تعمیراتی که اگر زمان‌های آن را کنار هم بچینیم، از مدت زمان ساخت ورزشگاه فراتر می‌رود. چند ورزشگاه هم به دلیل نداشتن استانداردهای اولیه برگزاری مسابقات تا اطلاع ثانوی اجازه انجام مسابقه را ندارند. بحث کمک داور ویدویی هم قوز بالا قوز فدراسیون فوتبال است. در این بین هم سوءمدیریت باشگاه مس رفسنجان هم پای بزرگ و کوچک اهالی فوتبال را به دادگاه باز کرده است و خدا می‌داند چند تن تا به امروز جلوی میز بازپرس نشستند و بابت پول، سکه و رمزازر سین جین شده‌اند.
از موارد بالا عبور می‌کنیم و به واژه‌ی فرهنگی و بار معنایی آن در باشگاه‌ها می‌پردازیم. در سال‌های اخیر رقم قرادادهای فوتبالیست‌ها از چند صد میلیون به چند میلیارد تومان و در مواردی چند ده میلیارد تومان نیل کرده است. مبالغی که بعضا از سوی باشگاه‌های وابسته به وزارت‌خانه تامین می‌شود. یعنی غیر مستقیم از جیب همه. به راستی چنین پرداخت‌هایی که از درآمد چند صدساله‌ی افراد عادی جامعه بیشتر است، متناسب با رفتار و منش دریافت‌کننده‌گان است؟؟؟!
باشگاه‌ها برای رفتار بازیکنان و کادر فنی چه میزان هزینه کرده‌اند؟ آیا ورزشکار در بدو ورود علاوه بر امضا قرارداد، میثاق‌نامه‌‌ای مبنی بر تعهد به مواضع باشگاه، رعایت اخلاق ( در زمین مسابقه و ملاعام) و موارد مشابه، تعهدی دارد؟
در هفته‌ی اول مسابقات لیگ برتر، عکسی از یکی بازیکنان تیم استقلال تهران منتشر شد که خود گویای فاصله‌ی معنادار باشگاه‌ها از پرداختن به فرهنگ است. عکسی که میلیونها بار دست به دست شده و اهالی فرهنگ، اصحاب رسانه و پدر و مادران از خود می‌پرسند، الگوی ورزشی جوانان و هواداران فوتبال باید چنین خالکوبی‌هایی همراه خود داشته باشد؟ بماند که در طول فصل و با کوچک‌ترین تنشی بازیکنان و کادر فنی طوری به جان هم می‌افتاد که گویی رینگ بوکس است و هر طرف بیشتر ضربه بزند، بیشتر امتیاز می‌گیرد
برای بهبود شرایط و جلوگیری از ترویج رفتارهای این چنینی که هیچ سنخیتی با فرهنگ کشورمان ندارد، می‌بایست، فدراسیون با همراهی و همکاری مراکز دانشگاهی، اهالی فرهنگ و جامعه‌شناسان، علاوه بر پایش شرایط فعلی دستورالعملی را با در نظر گرفتن شرایط جامعه تهیه و باشگاه‌ها را ملزم به رعایت و پیاده‌سازی آن کنند.
ابراهیم متین‌سیرت
