باستان‌شناسان یک ارابه خاکسپاری ۱۰۰۰ ساله متعلق به سلسله لیائو (۹۱۶-۱۱۲۵ میلادی) را در مغولستان داخلی کشف کردند.
دیدارنیوز: باستان‌شناسان بقایای یک ارابه خاکسپاری ۱۰۰۰ ساله را در «مغولستان داخلی» از زیر خاک بیرون کشیدند.
باستان‌شناسان یک ارابه خاکسپاری ۱۰۰۰ ساله متعلق به سلسله لیائو (۹۱۶-۱۱۲۵ میلادی) را در مغولستان داخلی (منطقه‌ای خودمختار در چین که از سوی شمال با مغولستان و روسیه هم‌مرز است) کشف کردند؛ کشفی که اطلاعات ارزشمندی درباره قوم باستانی چادرنشین «خیتان» که زمانی بر منطقه وسیعی از شمال چین حکومت می‌کردند، ارائه می‌کند.
«انشنت اوریجینز» نوشت، این ارابه نسبتا سالم که بقایای اسکلت انسان و اشیاء مخصوص خاکسپاری نیز همراه آن کشف شد، نگاهی اجمالی به سنت‌های فرهنگی و سلسله مراتب اجتماعی این دودمان کمتر شناخته‌شده را ارائه می‌دهد.
این اکتشاف قابل توجه در «اولان‌خاد» شهری واقع در مغولستان داخلی حاصل شد. کاوش در محل این ارابه باستانی که در نزدیکی پایتخت باستانی دودمان «لیائو» واقع شده است، اویل ماه اوت سال جاری میلادی آغاز شد.
کشف این ارابه چوبی که برای آن چرخ هم تعبیه شده بود و طول آن به حدود ۱.۷ متر و عرض آن به ۱.۳ متر می‌رسد، نمونه‌ای بارز از صنعتگری مردم دوران «لیائو» است که دارای جزئیاتی است که به طور قابل‌توجهی در گذر زمان سالم باقی مانده‌اند.
با توجه به اینکه کشف ارابه‌های خاکسپاری به ویژه گور‌های مربوط به دودمان «لیائو» اکتشافی نسبتا نادر است، کشف این ارابه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
وجود ارابه در گور حاکی از آن است که متوفی فردی با جایگاه بالا و احتمالاً از اعضای اشراف «خیتان» یا جنگجویی قابل توجه بوده است. در فرهنگ «خیتان» مانند بسیاری از جوامع باستانی، ارابه‌ها نمادی از قدرت و اعتبار بودند.
ارابه به خودی خود یک دارایی ارزشمند بود که هم در جنگ و هم در مراسم تشریفاتی استفاده می‌شد. گنجاندن آن در گور نشان می‌دهد که هدف، همراهی با متوفی در زندگی پس از مرگ بوده است، که منعکس‌کننده اعتقاد مردم «خیتان» به وجودی فراتر از مرگ است که در آن موقعیت اجتماعی و ثروت مادی یک فرد حفظ می‌شود.
کاوشگران علاوه بر ارابه، انواع اشیاء مخصوص خاکسپاری از جمله سفال، زیورآلات فلزی و تکه‌هایی از منسوجات ابریشمی را کشف کردند. این مصنوعات چشم‌انداز ارزشمندی را در مورد فرهنگ سلسله لیائو ارائه می‌دهند و جامعه‌ای را آشکار می‌کند که هم پیچیده و هم عمیقاً با شبکه‌های فرهنگی و اقتصادی گسترده‌تر آسیای شرقی مرتبط بوده است.
اگرچه هنوز بقایای انسانی یافت‌شده در محل به طور کامل تجزیه و تحلیل نشده است، اما گمان می‌رود به یک مرد بالغ تعلق داشته باشد.
