ندا شهسواری، بانوی ملی پوش تنیس روی میز ایران پس از شکست در المپیک پاریس گفت: پیش از مسابقه کمی استرس داشتم که برای هر ورزشکار و مسابقهای طبیعی است. من میتوانستم برنده این بازی باشم. در گیم سوم، امتیازاتی که از دست دادم، بهخاطر اشتباهات خودم بود. در لحظات پایانی گیم چهارم هم همین شرایط را داشتم. من این بازی را به اشتباهات خودم باختم.
دیدارنیوز: بانوی ملی پوش تنیس روی میز کشورمان میگوید با پرچمداری ایران، المپیک پاریس برایش به خاطرهای شیرین تبدیل شده است.
ندا شهسواری که در اولین مسابقه خود در المپیک پاریس و در شرایطی که جو سالن به سود حریف فرانسوی بود، بازی را واگذار کرد، گفت: حریفم رنک خوبی دارد و قهرمان اروپا است، اما میتوانستم برنده این دیدار باشم. پیش از مسابقه کمی استرس داشتم که برای هر ورزشکار و مسابقهای طبیعی است، اما با ورودم به سالن و شرایطی که تماشاگران فرانسوی به وجود آوردند، استرسم بیشتر شد.
او ادامه داد: من مسابقات زیادی را پشت سر گذاشتهام و بازیکن کم تجربهای نیستم، اما گاهی استرس بر بازیکنان با تجربه هم غلبه میکند. در برزیل هم در سالن مشابه با حضور تماشاگران پر سر و صدا مسابقه داده بودم، اما حریفم از کشور میزبان نبود. شاید به همین علت جو سالن تا این حد روی من اثر گذاشت.
ملی پوش تنیس روی میز با این توضیح تاکید کرد که میتوانست برنده این بازی باشد: با وجود تمام این شرایط من میتوانستم برنده این بازی باشم. در گیم سوم، امتیازاتی که از دست دادم، بهخاطر اشتباهات خودم بود. در لحظات پایانی گیم چهارم هم همین شرایط را داشتم. من این بازی را به اشتباهات خودم باختم. پیش از مسابقه، فکر میکردم که برای برد مقابل این حریف کار بسیار دشواری دارم، اما در اواسط گیم دوم، دیدم که میتوانم برنده باشم و شاید اگر کمی بر خودم مسلط میشدم، نتیجه دیگری رقم میخورد.
ندا شهسواری که سومین المپیک خود را پشت سر گذاشت، در پاسخ به این مطلب که حضور در سه دوره المپیک به معنای ۱۲ سال در اوج بودن است و حفظ این شرایط کار سختی بوده است، گفت: خیلی سخت بود. گفتن عدد ۱۲ شاید راحت باشد، اما سختیهای زیادی در این مسیر کشیدهام تا بتوانم خودم را حفظ کنم و امروز سومین المپیکم را تجربه کنم. امیدوارم دختران دیگر تنیس روی میز هم بتوانند سهمیه بگیرند و بارها حضور در این رویداد را تجربه کنند.
شهسواری در پاسخ به این سوال که آیا این حرف به معنای خداحافظی از تیم ملی است، گفت: هیچ کسی از آینده خبر ندارد. لوکزامبورگ یک ورزشکار خانم ۶۳ -۶۴ ساله دارد که این دوره هشتمین المپیک اش را تجربه میکند. شرایط بدنی خود را حفظ کرده و سن را برای خودش محدودیت قرار نداده است. پس نمیتوانم بگویم که بعد از پاریس چه تصمیمی میگیرم. همه چیز بستگی به شرایط دارد. شاید این مسیر را ادامه بدهم.
او که پرچم کاروان ایران را حمل کرد، درباره حس و حالش در این مراسم نیز توضیح داد: حس فوقالعادهای تجربه کردم. با پرچمداری ایران این المپیک برایم زیباتر و به یادماندنی شد.
