محمد درویش، کنشگر محیط زیست در واکنش به حواشی اخیر پیرامون تصمیمهای بحثبرانگیز و پرانتقاد علیرضا زاکانی، شهردار تهران برای پارکها و بوستانهای پایتخت در روزنامه تعادل نوشت: کلانشهر تهران ملک شخصی شهردار نیست که با وجود تمام مخالفتها در زمینه آسیب زدن به فضای سبز شهری و پارکها و بوستانها باز هم بر تصمیم خود اصرار میورزد و بعد از اینکه حصارهای پارک قیطریه جمع شد به بهانه ساخت یک ساختمان فرهنگی این حصارها را به پارک لاله منتقل کرده است.
دیدارنیوز _ محمد درویش*: متاسفانه برخی رفتارها از سوی مسوولان باعث میشود تا اعتماد عمومی جامعه از بین برود. در واقع بی توجهی به خواست اکثریت مردم از سوی مسوولان به خصوص در حوزه محیط زیست به یک رویه نامبارک تبدیل شده است.
زمانی که مساله ساخت مسجد در پارک قیطریه مطرح شد کارزاری که برای جلوگیری از این کار به راه افتاد توانست موفق عمل کند، اما انگار شهردار تهران دلش میخواهد همین اندک فضای سبز باقی مانده در این کلانشهر پر دود و ترافیک را هم از بین ببرد. در درجه اول باید گفت که کلانشهر تهران ملک شخصی شهردار نیست که با وجود تمام مخالفتها در زمینه آسیب زدن به فضای سبز شهری و پارکها و بوستانها باز هم بر تصمیم خود اصرار میورزد و بعد از اینکه حصارهای پارک قیطریه جمع شد به بهانه ساخت یک ساختمان فرهنگی این حصارها را به پارک لاله منتقل کرده است.
نکته قابل تامل اینجاست که بر اساس آمارهایی که مرکز پژوهشهای شهرداری تهران انجام داده این شهر را ابر شهر افسردهها نامیده است. بر اساس آمار همین مرکز بیش از ۹۹ درصد مردم تهران مبتلا به افسردگی هستند. در چنین شرایطی به جای اینکه شهردار، شورای شهر و دیگر مسوولان شهری به فکر راهکاری برای از بین بردن این میزان از ناامیدی در بین مردم باشند همین چند پارک و بوستانی را هم که مردم برای لحظهای شادی به آن پناه میبرند میخواهند به بهانههای مختلف خراب کنند.
مطلب مرتبط:
تهران حیاط خانه پدری شما نیست!
سوال اینجاست که مگر تهران هیچ زمین دیگری ندارد که باید مسجد و ساختمان فرهنگی و ... را حتما در محوطه پارکها و با از بین بردن درختان ساخت. اینکه میگویند درختان را جابهجا میکنیم باز هم اظهارنظر غیر کارشناسی است اولا که الان فصل جابهجا کردن درختان نیست در ثانی برخی از درختهای پارک لاله ارزش بسیار زیادی دارند و ممکن است در این جابهجاییها از بین بروند. به هر حال با توجه به شرایطی که شهر تهران دارد هر گونه آسیب زدن به فضای سبز این شهر خطای بزرگی است.
در حال حاضر استاندارد فضای سبز برای هر فرد در دنیا به بیش از ۲۵ متر میرسد در حالی که این میزان در سایت شهرداری تهران برای هر فرد ۶۹/۱۶ متر تعیین شده، اما در واقعیت بسیار کمتر از این است و در حال حاضر میزان فضای سبز در شهر تهران برای هر فرد کمتر ۲/۰ متر است و در این شرایط شهردار تهران سعی دارد همین اندک فضای سبز را هم به ساختمان تبدیل کند و مردم را از داشتن فضایی باز و راحت برای وقت گذرانی محروم کند.
به هر حال این وظیفه شورای شهر و دیگر ارگانهای نظارتی در حوزه محیط زیست است که اجازه چنین دست اندازیهایی را به فضای سبز شهری ندهند و یک بار برای همیشه این مساله را که شهر تهران ملک شخصی کسی نیست به مسوولان شهری گوشزد کرده و دست آنها را از تخریب فضای سبز شهری کوتاه کنند.
*پژوهشگر و کنشگر محیط زیست