قتلی دیگر از جانب یک آتش به اختیار؟!

دیدارنیوزـ *احمدحیدری: بار‌ها و بار‌ها تذکر داده شده که باید افراد جامعه را نسبت به هم مهربان ساخت. در جامعه همه گونه افراد زندگی می‎کنند: از افراد بی‌دین تا دیندار، مسلمان تا غیر مسلمان، مؤمن تا ضعیف الایمان، خوش اخلاق تا بد خلاق، نرم‌خو تا خشن و ...؛ اگر تریبون‌ها و نهاد‌های تربیتی صبح و شام افراد را به محبت و رحم به یکدیگر و تحمّل همدیگر توصیه کنند (تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحمه» (بلد/۱۷) و هشدار دهند که در برخورد با متخلفان، فقط حق امر و نهی زبانی آن هم با کمال احترام و نرم‌زبانی را دارند و هرگز نباید دست به تندی زبانی یا خشونت یدی زده و متوسّل به قدرت گردند، هر از چند گاه شاهد برخورد‌های دردآور افراد جامعه با هم نخواهیم بود.

 نمونه اخیر برخورد‌های دردآور قتل پاکبانی است که در تهران صورت گرفته است. ساعت ۲ بامداد جمعه بیستم بهمن امسال گزارش قتل مردی ۲۰ ساله به پلیس پایتخت اعلام شد و تیم جنایی برای بررسی موضوع راهی محل حادثه شد. بررسی‌ها حاکی از آن بود که مقتول کارگر شهرداری بوده و شب حادثه به همراه همکارانش مشغول نظافت مسیر روگذر اتوبان نیایش بودند، اما ناگهان حادثه هولناکی رخ داد.

 یکی از همکاران مقتول که شاهد جنایت هولناک بود، به کارآگاهان گفت‌: ما با پیمانکار شهرداری کار می‌کنیم و شب حادثه مشغول شستن و نظافت دیواره‌های روگذر بودیم. ناگهان خودروی پژو پرشیای مشکی مقابل‌مان توقف کرد. قردی ناگهان از خودرو پیاده شد و به سمت‌مان آمد. بدون هیچ مقدمه‌ای با همکارمان گلاویز شد و بعد او را از بالای پل به پایین انداخت سپس سوار ماشینش شد و با همراهانش فرار کرد.

 قاتل در بازجویی‌ها ضمن اعتراف به قتل گفت: من در حال گذر از آن مسیر بودم که ناگهان چشمم به مقتول و دوستانش افتاد. تصور کردم که آن‌ها قصد اهانت به پرچم‌هایی که به مناسبت ۲۲ بهمن برافراشته شده بود دارند و می‌خواهند آن‎ها را از بین ببرند. حتی به پلیس هم زنگ زدم و موضوع را گزارش کردم. با این حال نتوانستم آرام بنشینم، از ماشین پیاده شدم و پس از درگیری با مقتول، وی را هل دادم که پرت شد پایین و جان باخت. من اصلا نمی‌دانستم که آن‌ها کارگر هستند و در حال نظافت خیابان؛ حالا که متوجه این موضوع شده‌ام، بسیار پشیمانم و عذاب وجدان دارم.

 ما ضمن همدردی و ابراز تسلیت به خانواده مقتول، امید دداریم که این حادثه دردآور باعث عبرت تریبون‌داران شده و افراد جامه را بیش از پیش به محبت نسبت به هم و تحمل همدیگر و امر و نهی با لینت و مهربانی سوق دهند.

*پژوهشگر دینی