میثم سعادت، روزنامه‌نگار یادداشتی جالب با عنوان «قرارگاه یلدا» در هممیهن منتشر کرده که در بخشی از آن آمده است: یکی از مسائلی که قرارگاه باید به آنها توجه کند، مسئله لباس است. بالاخره این مراسم پشت در‌های بسته در خانه‌های مردم برگزار می‌شود و متاسفانه اکثرا به‌صورت مختلط. در چنین محیطی، باید قرارگاهی برای مشخص کردن میزان استاندارد لباس مردم وجود داشته باشد، همچنین استاندارد‌هایی هم برای دورهمی وجود داشته باشد. تفکیک جنسیتی اگر شد که چه‌بهتر، اگر خانه کوچک بود، در دو منزل جدا برگزار شود.
دیدارنیوز: چند روز قبل، بعد از اینکه میهمانی تمام شد، فرزندم از من پرسید این میهمانی به چه‌مناسبتی بود؟ مگر امروز، روز ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان نیست، چرا میهمانی را شب برگزار کردید؟
به‌نظرم امروز که لوکوموتیو پیشرفت کشور با سرعت بالا در حال حرکت است، خوب بود یک قرارگاه، سازمان یا نهادی تاسیس می‌شد تا جزئیات مراسم‌های روز ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان را به مردم بیاموزد. متاسفانه بعضی مردم ایران، هزار سال است درگیر مراسم خرافاتی شب یلدا هستند و معتقدند این شب از همه شب‌های دیگر طولانی‌تر است و حتی فیلمی هم منتشر شد که نشان می‌داد سفیر روباه پیر، در حال رقصیدن است. درصورتی‌که رقصیدن جزء مراسم این شب نیست. این شب مراسم زیباتری دارد که هنوز به‌خوبی برای نسل جوان تبیین نشده است.
مطلب مرتبط:
این قرارگاه باید تلاش کند به مردم بیاموزد که مراسم روز ۳۰ آذرماه را چطور سپری کنند. مثلاً گفته شد در مشهد کافه‌ها و رستوران‌ها حق ندارند مراسم شبانه برگزار کنند. به‌طورکلی یکسری قوانین فقط در مشهد اجرا می‌شود که مجریان خیلی دوست دارند در سراسر ایران اجرا شود. به‌خصوص اینکه رؤسای دو قوه هم از همان مشهد هستند. مثلاً در این شهر ورود زنان به استادیوم، برگزاری کنسرت و... هم فعلاً ممنوع است.
یکی از مسائلی که قرارگاه باید به آنها توجه کند، مسئله لباس است. بالاخره این مراسم پشت در‌های بسته در خانه‌های مردم برگزار می‌شود و متاسفانه اکثراً به‌صورت مختلط. در چنین محیطی، باید قرارگاهی برای مشخص کردن میزان استاندارد لباس مردم وجود داشته باشد، همچنین استاندارد‌هایی هم برای دورهمی وجود داشته باشد. تفکیک جنسیتی اگر شد که چه‌بهتر، اگر خانه کوچک بود، در دو منزل جدا برگزار شود. آداب و رسوم هم باید تعیین شود. اسمش را هم بگذاریم قرارگاه یکپارچگی لباس، دورهمی و آداب و رسوم. به‌صورت مخفف بشود قرارگاه یلدا.
بعد هم خیلی شیک و مجلسی، در مجلس محترم یک ردیف بودجه فرهنگی برای این قرارگاه تامین شود. یک فیلم سینمایی توسط سازمان محترم اوج ساخته شود که بابای خانواده ریش پروفسوری دارد و سفیر دولت روحانی در اروپا است و پسرش گول خورده و پولش را در قمار باخته و دخترش گول خورده و سر مادرش داد می‌کشد. بعد در روز ترویج فرهنگ میهمانی و پیوند با خویشان، برای هر دو نفر این‌ها خواستگار پیدا می‌شود و همه مشکلات‌شان حل می‌شود و پدر هم از وزارت‌خارجه استعفا بدهد و کارمند بنیاد شود. هم ترویج ازدواج است، هم فرزندآوری، هم بهانه برای سفر به اروپا فراهم است.
بیلبورد هم می‌شود زد. همین شهرداری تهران چقدر استعداد در انتشار بیلبورد دارد. حالا یک‌کم سوتی دارند و سوژه می‌شوند، اما به‌هرحال بودجه‌ای است که تصویب شده و سفره‌ای است که پهن شده. حرف سفره شد. اتفاقاً می‌شود از رئیس بنیاد فلان دعوت کرد، بیاید درباره سفره «روز ترویج فلان؛ به اختصار یلدا»، سخنرانی کند. چه‌بهتر که در قالب یک سمینار در برج میلاد تهران باشد و خود آقای زاکانی هم ردیف اول بنشینند.
حتی به‌نظرم مسئولان محترم می‌توانند فرهنگ‌سازی کنند. بیایند و بگویند اساساً انار و هندوانه را نباید در این شب خورد. خوراکی‌ها را به سیب‌زمینی، شلغم و لبو محدود کند. به‌هرحال افزایش توان مالی ۸۰ میلیون‌نفر، کار دشواری است، اما کاهش سطح خواسته‌های آنها، کار سختی نیست. به‌قول همیشه طلبکاران فضای‌مجازی، باید کار فرهنگی کرد. یک بودجه تپل بریزید توی دست‌وبال این بچه‌ها و حسابی مثل همه این‌سال‌های گذشته، فرهنگ‌سازی می‌کنند.
