محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی به انتقاد شدید از قالیباف، رئیس مجلس انقلابی بابت ماجرای استعفای نادران و جلسه غیرعلنی آن پرداخت و نوشت: استعفای یک نماینده که دلیل کار خود را "مدیریت پادگانی قالیباف" عنوان کرده، کجایش شرایط اضطراری و امنیتی در کشور است؟ مگر اینکه فرض کنیم نماینده متقاضی استعفا می‌خواسته حرف‌هایی بزند که رئیس مجلس با علنی شدن محتوای آن دچار اضطراب و اضطرار می‌شده و امنیتش به خطر می‌افتاده است!
دیدارنیوز: محمد مهاجری از غیرعلنی شدن جلسه استعفای نادران انتقاد کرد و آن را متوجه قالیباف دانست.
محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی تلگرامی با انتقاد از غیرعلنی شدن جلسه استعفای الیاس نادران (که در نهایت این استعفا با مخالفت مجلس مواجه شد) نوشت»
«آقای قالیباف! جلسه علنی برای امنیت مملکت ضرر داشت، یا امنیت صندلی شما؟
طبق اصل ۶۹ قانون اساسی مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و در شرایط اضطراری، در صورتی که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزراء یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیر علنی تشکیل می‌شود. مصوبات جلسه غیر علنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان برسد.
آیین نامه داخلی مجلس نیز در ماده ۱۰۲ بیان می‌دارد در صورت اضطرار که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای کتبی رئیس‌جمهور یا یکی از وزرا یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل می‌شود.
دیروز (سه‌شنبه) برای مطرح شدن استعفای آقای الیاس نادران از نمایندگی مردم تهران، در اقدامی ناباورانه، مجلس بطورغیرعلنی تشکیل شد و کسی توضیح نداد استعفای یک نماینده که دلیل کار خود را "مدیریت پادگانی قالیباف" عنوان کرده، کجایش شرایط اضطراری و امنیتی در کشور است؟ مگر اینکه فرض کنیم نماینده متقاضی استعفا می‌خواسته حرف‌هایی بزند که رئیس مجلس با علنی شدن محتوای آن دچار اضطراب و اضطرار می‌شده و امنیتش به خطر می‌افتاده است!
مطلب مرتبط:
جا داشت قالیباف که قسم خورده در جایگاه رئیس مجلس از قانون پاسداری کند، درخواست نمایندگان برای غیرعلنی کردن جلسه را خلاف قانون اساسی و آیین نامه داخلی مجلس اعلام می‌کرد و این فرصت را پدید می‌آورد که نادران هرچه دلش می‌خواهد بگوید و سپس از اتهامات احتمالی او علیه خود دفاع می‌کرد.
آیا قالیباف، در آستانه انتخابات، آنقدر برای لرزان شدن کرسی ریاستش به اضطرار افتاد که زیر بار رفتار غیرقانونی برود و روال یک استعفای مضحک را با یک جلسه غیرعلنی مضحک تر، به کارنامه ناموفق خود در مجلس یازدهم اضافه کند؟ مگر قالیباف تا حالا به اندازه یک دور تسبیح، از شفافیت مجلس دفاع نکرده؟ چرا وقتی نوبت به خودش می‌رسد، از کنار آن لیز می‌خورد؟
انگار سهراب سپهری این قطعه از شعر معروفش را برای قالیاف گفته که: من قطاری دیدم که سیاست می‌برد و چه خالی می‌رفت!»
