نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که استفاده از سونوگرافی برای هدف قرار دادن مناطق خاصی از مغز باعث تغییرات عملکردی می‌شود که تا یک ساعت طول می‌کشد.
دیدارنیوز: این یافته‌ها راه را برای توسعه روش‌های غیرتهاجمی برای درمان بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب هموار می‌کند.
به طور معمول، امواج فراصوتی برای بررسی ساختار‌های داخلی بدن با ارسال امواج صوتی و ضبط صدای بازتاب شده یا اکو برای ایجاد یک تصویر استفاده می‌شود. با این حال، تحریک فراصوت ترانس کرانیال با شدت پایین (TUS) می‌تواند هر دو ناحیه سطحی و عمقی مغز را با ویژگی بسیار بالا مورد هدف قرار دهد و فشار اولتراسونیک را بر ناحیه‌ای از مغز وارد کند که نحوه تعامل نورون‌ها را تغییر می‌دهد.
محققان دانشگاه پلیموث در بریتانیا مطالعه‌ای را برای آزمایش اثرات ترانس کرانیال بر عملکرد مغز انجام داده و دریافتند: تغییرات قابل توجهی ایجاد می‌کند. محققان ۲۴ بزرگسال سالم را برای بررسی چگونگی تأثیر تحریک فراصوت ترانس کرانیال با شدت پایین بر سطوح گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) و اتصال بین نواحی مغز به کار گرفتند. گاما آمینوبوتیریک اسید انتقال دهنده عصبی بازدارنده اولیه در مغز است که توانایی نورون برای ارسال و دریافت پیام‌های شیمیایی را کاهش می‌دهد. به طور خاص، گاما آمینوبوتیریک اسید بر نحوه واکنش بدن به احساسات اضطراب، ترس و استرس تأثیر می‌گذارد.
همه شرکت کنندگان سه جلسه تحریک فراصوت ترانس کرانیال با شدت پایین را با ام ار آی پس از هر جلسه برای ارزیابی تغییرات عملکرد مغز تکمیل کردند. تتا انفجار ترانس کرانیال با شدت پایین نوعی تحریک مغزی است که انفجار‌های کوتاهی را در فرکانس‌های بالا ایجاد کرده و از نزدیک ریتم طبیعی فعالیت در نورون‌ها را تقلید می‌کند. تصور می‌شود که انعطاف پذیری، توانایی مغز برای تشکیل و سازماندهی مجدد اتصالات عصبی در پاسخ به یادگیری یا تجربه را افزایش می‌دهد.
محققان دریافتند:ترانس کرانیال با شدت پایین روی قشر کمربندی خلفی (PCC)، ناحیه‌ای در عمق مغز که با احساسات و حافظه مرتبط است، اعمال شده و سطح گاما آمینوبوتیریک اسید را در آن ناحیه تا یک ساعت پس از درمان کاهش می‌دهد.
پژوهشگران همچنین دریافتند: نحوه ارتباط قشر کمربندی خلفی با بقیه مغز (اتصال عملکردی) در آن زمان بهبود یافته است. همچنین مشخص شد که قشر کمربندی خلفی در طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی غیرطبیعی است.
هنگامی که ترانس کرانیال با شدت پایین در قشر کمربندی قدامی پشتی (dACC)، ناحیه‌ای که در احساسات، همدلی، کنترل تکانه و تصمیم گیری نقش دارد و مانند قشر کمربندی خلفی، در آسیب شناسی روانی استفاده شد، محققان همان کاهش را در سطوح گاما آمینوبوتیریک اسید مشاهده نکردند.
محققان می‌گویند، یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که ترانس کرانیال با شدت پایین در انسان موثر است و تغییرات برگشت پذیری را در مغز ایجاد می‌کند. اگرچه مطالعه بیشتر مورد نیاز است، اما آن‌ها می‌گویند که این اولین گام برای ایجاد یک ابزار غیر تهاجمی برای درمان شرایط سلامت روان است.
شرح کامل این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
منبع: سیناپرس
