دیدارنیوز: تیمی از محققان دانشگاه فلوریدا جنوبی در بررسیهای خود دریافتند: محتوای نوشتاری تولید شده توسط هوش مصنوعی ممکن است از نوشتههای انسانی قابل تشخیص نباشد.
در طول این تحقیقات، پژوهشگران گروهی از برجستهترین کارشناسان زبان شناسی را گرد هم آورده و به آنها آثار خلق شده توسط انسان و هوش مصنوعی را به نوعی دادند که از قبل نویسنده متون مشخص نبودند. نتایج نشان داد؛ علی رغم مطالعه حرفهای الگوهای زبان، حتی این گروه از متخصصان مجلات زبانشناسی برتر جهان، شناسایی محتوای نوشته شده با هوش مصنوعی را چالش برانگیز دانستند. در مجموع، آنها فقط در ۳۹ درصد مواقع توانستند تمایز صحیح را بین این دو گروه ایجاد کنند.
متیو کسلر، از محققان این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق گفت: ما فکر میکردیم اگر کسی میتواند نوشتههای تولید شده توسط انسان را شناسایی کند، باید متخصص در زبان شناسی باشد که زمان خود را صرف مطالعه الگوهای زبانی و سایر جنبههای ارتباط انسانی کرده اند.
در این مطالعات به طور خاص، هر کارشناس شرکت کننده باید چهار نمونه نوشتاری را بررسی میکرد. نکته قابل تامل این است که حتی یک متخصص نیز در بین افراد فوق نتوانست هر چهار مورد را به درستی شناسایی کند و ۱۳ درصد این کارشناسان نیز همه موارد را اشتباه گفته اند. بر اساس این نتایج، نویسندگان مطالعه چارهای نداشتند جز اینکه به این نتیجه برسند که اکثر اساتید قادر به تشخیص نوشتههای خود محققین از محتوای تولید شده توسط یک مدل زبان مبتنی بر هوش مصنوعی مانند ChatGPT نیستند.
متخصصان زبان شناسی سعی کردند از دلایل منطقی و شناسایی برخی ویژگیهای زبانی و سبکی برای قضاوت در مورد نمونههای نوشتاری استفاده کنند. با این حال، در نهایت، این رویکردها تا حد زیادی ناموفق بوده و تنها ۳۸.۹ درصد موارد شناسایی شد.
کسلر در ادامه توضیحاتش میافزاید: موضوع جالبتر این بود که از آنها پرسیدیم چگونه تشخیص دادند متنی توسط هوش مصنوعی یا یک انسان نوشته شده است. آنها دلایل بسیار منطقی داشتند، اما بارها و بارها، دقیق و سازگار نبودند.
در مجموع، محققان به این نتیجه رسیدند که چت رباتهایی مانند ChatGPT واقعاً میتوانند ژانرهای کوتاه را در همان سطح بیشتر انسانها بنویسند البته هوش مصنوعی معمولاً خطاهای گرامری ندارد با این حال، نویسندگان مطالعه خاطرنشان میکنند که وقتی صحبت از اشکال طولانیتر نوشتن به میان میآید، هنوز هم انسانها برتر هستند.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله Research Methods in Applied Linguistics منتشر شده است.
منبع:سیناپرس
