تحقیقات باستان‌شناسان نشان می‌دهد که دیوار هزار ساله در پرو برای محافظت در برابر سیل ال نینو ساخته شده است.
دیدارنیوز: لایوساینس نوشت: محققان اخیرا متوجه شدند که دیوار خاکی باستانی به طول ۶ مایل (۱۰ کیلومتر) که در سراسر صحرا و دو بستر خشک رودخانه در نزدیکی Trujillo در شمال پرو کشیده شده است، برای محافظت از زمین‌های کشاورزی و محوطه زندگی در برابر ویرانی سیل ال نینو ساخته شده است و همچون سد در برابر سیل از زمین‌ها حفاظت می‌کرد.
بسیاری از باستان‌شناسان پیشنهاد کرده بودند که دیواری که به عنوان Muralla La Cumbre شناخته می‌شود و در نزدیکی Trujillo قرار دارد، توسط مردم Chimú برای محافظت از سرزمین‌های خود در برابر تهاجمات اینکا‌ها ساخته شده است، زیرا آن‌ها دشمنی دیرینه‌ای با آن‌ها داشتند. اما آخرین تحقیقات نظریه‌ای را تأیید می‌کند که این دیوار خاکی ۱۰ کیلومتری، برای جلوگیری از سیل‌های ویرانگر در مرطوب‌ترین مراحل چرخه آب و هوای شمالی پرو ساخته شده است. این مراحل در حال حاضر به عنوان ال نینو شناخته می‌شوند، زیرا هر چند سال یک بار این منطقه شاهد باران‌های شدید فصلی است.
اگرچه ال نینو برای برخی دیگر از نقاط جهان خشکسالی می‌آورد، اما باران‌های شدیدی را به اکوادور و شمال پرو می‌آورد. گابریل پریتو (باستان‌شناس دانشگاه فلوریدا) گفت: تصور می‌شود سیل ال نینو هزاران سال است که در آنجا رخ داده است و خطری جدی برای چیمو بوده است.
باتوجه به لایه نگاری‌های انجام شده، باستان‌شناسان لایه‌های مشخصی از رسوبات سیل را تنها در سمت شرقی دیوار باستانی یافته اند. تاریخ‌گذاری رادیوکربن پایین‌ترین لایه‌ها نشان می‌دهد که دیوار در حدود سال ۱۱۰۰ پس از میلاد، بلافاصله پس از سیل بزرگ ال نینو آغاز شده است.
پادشاهی چیمور از مردم چیمو در حدود سال ۹۰۰ پس از میلاد در سرزمین‌هایی که زمانی توسط مردم موچه اشغال شده بود پدیدار شد. در نتیجه، دوره موچه گاهی اوقات «چیمو اولیه» نامیده می‌شود. امروزه، چیمو‌ها عمدتاً به دلیل سفالگری و فلزکاری متمایزشان و همچنین به خاطر ویرانه‌های پایتختشان، چان چان، که توسط سازمان ملل متحد به عنوان میراث جهانی ثبت شده است، شناخته می‌شوند. طبق دایره المعارف ماقبل تاریخ (اسپرینگر، ۲۰۰۲)، چیمو‌ها ماه را می‌پرستیدند - به جای خورشید در مرکز پرستش اینکا‌ها - و تا زمانی که در حدود ۱۴۷۰ توسط اینکا‌ها فتح شدند، مستقل بودند.
این دیوار بر روی دو بستر خشک رودخانه ساخته شده است که در جریان ال نینو سیل می‌آیند. جلوگیری از سیل در زمین‌های کشاورزی نیز می‌توانست از چان چان محافظت کند که توسط شبکه‌ای از کانال‌ها به آن‌ها متصل شده بود.
البته پریتو (باستان‌شناس) قبلاً شواهدی از قربانی‌های دسته جمعی کودکان در سایت‌های چیمو پیدا کرده بود، از جمله بقایای ۷۶ قربانی در پامپا لا کروز در نزدیکی هوانچاکو، چند مایلی شمال غربی تروجیو. او فکر می‌کند که سیل ال نینو که ساخت دیوار صحرا را ضروری کرد نیز ممکن است با قربانی‌ها مرتبط باشد.
