احمدرضا لاهیجانزاده، مدیرکل حفاظت محیطزیست استان اصفهان اعلام کرد که کنترل فرونشست شهر اصفهان حداقل به دو سال زمان نیاز دارد.
دیدارنیوز: مدیرکل حفاظت محیطزیست استان اصفهان با تاکید بر اینکه شدت فرونشست زمین در شهر اصفهان باید کنترل شود، گفت: اگر همین امروز هم تصمیم گرفته بگیرند که آب در اصفهان بدون توقف جاری شود، در دو سال میتواند نرخ فرونشست را از ۱۵ سانتیمتر در سال به ۵ سانتیمتر برساند تا در نهایت به ۲ سانتیمتر و شرایط پایداری برسد.
احمدرضا لاهیجانزاده امروز (چهارشنبه ۱۷ خردادماه) در نشست خبری با اصحاب رسانه به مناسبت هفته محیطزیست، اظهار کرد: پایداری سرزمین دارای اهمیت بالایی است، مسئله فرونشست زمین در اصفهان باید در اولویت اول استان قرار بگیرد، زیرا پایداری سرزمین مطرح است، شاید وجود یک معدن در منطقهای برای منطقهای تنشزا باشد، اما فرونشست زمین تمدنی را تحت تأثیر قرار میدهد.
وی با تاکید بر اینکه سعی داریم رودخانه زایندهرود ولو با دبیهای مختلف بهصورت دائم آب داشته باشد تا سفرههای آب زیرزمینی تغذیه شودند، افزود: تقریباً ۱۰۰ درصد مساحت ۴۷ هزار هکتاری تالاب بینالمللی گاوخونی خشکیده است، اکنون این موضوع در دادگاه مطرح است و حقابه تالاب را از طریق مراجع قضائی دنبال میکنیم.
مدیرکل حفاظت محیطزیست استان اصفهان با اعلام اینکه نیاز آبی حداقلی برای پایداری رودخانه زایندهرود و تالاب گاوخونی ۳۱۳ میلیون مترمکعب در سال تعیین شده که ۱۷۵ میلیون مترمکعب آن حقابه تالاب است، توضیح داد: متولیان شرکت آب منطقهای در جلسات عنوان میکنند ما آب را در رودخانه رها میکنیم، اگر به تالاب نرسید به ما ارتباط ندارد و این صحبتها درحالی است که جلوی آب را از محل بند تنظیمی رودشتین در فاصله ۸۵ کیلومتری تالاب میبندند و از طریق دو کانال به اراضی کشاورزی منتقل میکنند و ما برای همین مسئله از آنان در مراجع قضائی شکایت کردیم.
وی با تاکید بر اینکه آگاهی از آمایش سرزمینی بسیار مورد توجه است، گفت: اگر رسانه مداران از آمایش سرزمینی مطلع نباشند اتفاقاتی مانند امروز رخ میدهد که طی این سالها بارگذاریها در حوضه آبریز زایندهرود بسیار سنگینتر از توان این حوضه بوده یا بارگذاریهایی که در شعاع ۵۰ کیلومتر شهر اصفهان وجود دارد.
لاهیجانزاده، خبر داد: درحال حاضر حجم ذخیره سد زایندهرود تعیین کننده جریان این رودخانه است، اکنون ۱۴.۵ مترمکعب بر ثانیه حجم برداشت شرب اصفهان از زاینده رود است و در سال حدود ۴۶۰ میلیون مترمکعب فقط باید برای آب آشامیدنی و بهداشت مردم تأمین شود که تحت تأثیر قرار نگیرد.
وی یادآور شد: اواخر سال آبی گذشته حجم آب پشت سد ۱۳۰ میلیون مترمکعب بود و بارشها در ماههای گذشته برای تأمین آب بسیار کمک کرد. بر اساس مطالعات مرکز تحقیقات راه و شهرسازی دبی جریان آب ثابت در رودخانه زایندهرود باید ۱۵ مترمکعب بر ثانیه در مقطع اصفهان باشد که این میزان آب به معنای این است که سالانه نزدیک به ۴۸۰ میلیون مترمکعب باید از زیر پلهای تاریخی عبور کند تا شدت فرونشست زمین در شهر اصفهان کنترل شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان خاطرنشان کرد: اگر همین امروز هم تصمیم بگیرند که این آب در اصفهان بدون توقف جاری شود، در دوسال میتواند نرخ فرونشست را از ۱۵ سانتیمتر در سال به ۵ سانتیمتر برساند تا در نهایت به ۲ سانتیمتر و شرایط پایداری برسد.
وی با بیان اینکه وزارت نیرو نیز در مطالعاتی دبی جریان آب را بین ۱۰ تا ۱۱ مترمکعب بر ثانیه برآورد کرده است، تصریح کرد: در نظر بگیرید برداشت آب شرب اصفهان از تصفیه باباشیخعلی و جریان حداقلی آب در زاینده رود حدود یک میلیارد مترمکعب میشود این در حالی است که آورد سد زاینده رود حدود یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون مترمکعب است یا اگر بارشها بسیار خوب و سال ترآبی باشد ورودی سد شاید به یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون مترمکعب نیز برسد.
لاهیجان زاده با تاکید بر اینکه باید روی مصارف دیگر بازنگری کنیم، افزود:، زیرا مصارفی بیش از یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون مترمکعب در سال داریم در حالی که منابع ما ۹۵۰ میلیون مترمکعب بیشتر نیست. درخواست کردیم که ستاد ملی احیای زاینده رود تشکیل شود، زیرا مسائل این حوضه بین ۲ استان مطرح است و زمانی که تصمیمی گرفته میشود باید ملی و جامع باشد.
وی توضیح داد: ضمن اینکه لازم است برنامهای برای کشاورزی و صنعت این حوضه تدوین شود و باید نیاز صنعت و بویژه صنایع بزرگ را به زایندهرود به صفر برسانیم و به سمت استفاده از آبهای غیرمتعارف، چون پساب شهری و آب دریا بروند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با بیان اینکه الگوی کشاورزی این حوضه باید اصلاح شود و طبق مطالعات آمایش سرزمینی بارگذاری جدید نباید در حوضه زایندهرود اتفاق افتد، گفت: مدیریت هرآنچه در حوضه تاکنون بارگذاری شده نیز ضروری است و اگر این کارها انجام شود ظرف مدت ۱۰ سال میتوانیم جریان آب دائمی زایندهرود را داشته باشیم.