مجموعه اشتباهات بازیکنان هوادار در قالب یک پکیج کامل در فضای هواداری به عنوان سندی مبنی بر تبانی برخی بازیکنان هوادار با استقلال منتشر شد و حتی در برخی رسانههای رسمی هم بازتاب پیدا کرد. پرسپولیسیها در فضای مجازی میپرسند این همان تیمی است که در ورزشگاه آزادی با آن دفاع بسته و سرسختانه جلوی پرسپولیس قد علم کرد و در نهایت هم یک - هیچ برنده شد؟
دیدارنیوز: تیم استقلال در هفته بیستوششم رقابتهای لیگ برتر در ورزشگاه آزادی با نتیجه پر گل ۶ بر ۱ از سد هوادار گذشت و دوباره جای پرسپولیس را در کنار سپاهان در صدر جدول گرفت؛ بردی که حاشیههای زیادی داشته است.
علی ولیاللهی در روزنامه اعتماد نوشت: «به جز مسائل داوری و پنالتی زدن سید محمد حسینی که ناراحتی هواداریها را به دنبال داشت، در حین بازی برخی کانالها و صفحات هواداری رقیب استقلال یعنی پرسپولیس نسبت به برخی اشتباهات بازیکنان هوادار مشکوک شدند و ویدیوهای این اتفاقات را در شبکههای اجتماعی منتشر کردند.
سوتی گلر هوادار که در اقدامی عجیب توسط ساکت الهامی سرمربی باشگاه به دروازهبان اول و آماده تیم ترجیح داده شد یا نیمکتنشینی عزت پورقاز به اضافه چند پاس اشتباه که آبیها را در موقعیت گلزنی قرار داد. با ادامه بازی و در نیمه دوم دز این اشتباهات خیلی بالا رفت تا جایی که آبیها موفق شدند ۶ بار دروازه حریف را باز کنند و چندین موقعیت جدی دیگر نیز روی دروازه حریف ایجاد کنند. اینجا بود که مجموعه اشتباهات بازیکنان هوادار در قالب یک پکیج کامل در فضای هواداری به عنوان سندی مبنی بر تبانی برخی بازیکنان هوادار با استقلال منتشر شد و حتی در برخی رسانههای رسمی هم بازتاب پیدا کرد.
سالهاست در فضای هواداری شایعاتی مبنی بر تبانی تیمها، سرمربیان یا برخی بازیکنان با تیمهای بزرگ مطرح است. مثلا این باور عجیب بین استقلالیها وجود دارد که مهدی تارتار در کسوت سرمربی هر تیمی جلوی پرسپولیس کمفروشی میکند، چون زمانی پرسپولیسی بوده. از آن طرف پرسپولیسیها برخی مربیان استقلالی را به چنین چیزی متهم میکنند. مثلا فصل پیش میگفتند رضا عنایتی سرمربی هوادار جلوی استقلال شل میگیرد!
کمکاری بازیکنان سابق سرخابیها در بازی برابر این تیمها نیز بارها به گوش رسیده است. مثلا در بازی برگشت پرسپولیس با سپاهان در ورزشگاه آزادی وقتی رامین رضاییان بین دو نیمه تعویض شد حتی خود سپاهانیها هم این شائبه را به وجود آوردند که مدافع ملیپوش تیمشان برابر پرسپولیس بازی همیشگیاش را به نمایش نگذاشت و برای همین تعویض شد. همه اینها در کنار یک باور عمومی همیشگی در فوتبال ایران مبنی بر اینکه نتایج در پشت پرده رقم میخورد و فساد بیداد میکند باعث میشود فضا چنان غبارآلود شود که دیگر نتوان واقعیت را از توهم تشخیص داد.
اتهامی که به هوادار و سرمربی و بازیکنان این تیم وارد شده است هم در همین راستا است. البته با غلظت بیشتر. پرسپولیسیها در فضای مجازی میپرسند این همان تیمی است که در ورزشگاه آزادی با آن دفاع بسته و سرسختانه جلوی پرسپولیس قد علم کرد و در نهایت هم یک - هیچ برنده شد؟ این همان تیمی است که در ۲۵ بازی لیگ تنها ۲۳ گل خورده بود و به یک باره در یک نیمه ۶ بار دروازهاش باز میشود؟ بعد این سوالها را ارجاع میدهند به برخی اظهارنظرها و فعالیتهای بازیکنان هوادار در فضای مجازی و واقعی. رفتارهایی مثل طرفداری رسمی از استقلال یا آرزوی موفقیت کردن برای این تیم یا دنبال کردن صفحات مربوط به این باشگاه در اینستاگرام. مثلا میگویند بابک مرادی بازیکن سابق استقلال رسما از علاقه خود برای قهرمانی آبیها حرف زده یا وقتی فرصت داشته باشد میرود روی سکوها میان هواداران استقلال. یا مهدی عبدی یک پیج هواداری استقلال را فالو کرده. دو بازیکنی که با چند اشتباه در بازی مقابل استقلال به حریف موقعیت داده بودند.
واقعیت این است که اشتباهات بازیکنان هوادار مقابل استقلال خیلی زیاد بود و برخی از آنها بسیار مبتدیانه. برای همین شاید در نگاه اول و با دید کسی که چندان با فوتبال آشنایی ندارد به نظر برسد که کاسهای زیر نیم کاسه وجود دارد. مثلا در صحنه گل دوم استقلال عبدی بازیکن هوادار توپ را به بازیکن استقلال لو میدهد بعد به نظر میرسد میایستد تا قایدی بتواند به راحتی از سمت چپ نفوذ کند و پایه گذار گل تیمش شود. یا در صحنه دیگری بابک مرادی در میانه زمین و در شرایطی که تیمش در حمله است توپ را رو به عقب به استقلالیها میدهد و آنها هم به راحتی از برتری نفری استفاده میکنند و صاحب یک ضربه پنالتی میشوند.
اما در ادامه باید پرسیده شود اساسا اگر اشتباهی رخ ندهد گلی به ثمر میرسد؟ به غیر از برخی گلهای تاریخی مثل شوتهای از راه دور غیر قابل مهار یا حرکات انفرادی ویرانکننده تمام گلها روی جایگیری اشتباه مدافعان، پاسهای اشتباه بازیکنان یا اشتباه فردی یک بازیکن به ثمر میرسد. وقتی هم که روز خوب تیم نباشد این اشتباهات بسیار پرتکرار و گاهی غیر قابل باور میشوند. اما تمام اینها دقیقا بخشی از بازی است و غیرقابل اجتناب. اینکه یک روز هوادار مقابل پرسپولیس خوب دفاع کرده و گلی نخورده دلیل نمیشود هیچ تیم دیگری نتواند دفاع این تیم را باز کند!
اتفاقا به نظر میرسد بزرگترین مشکل پرسپولیسیها با بازی شنبهشب استقلال و هوادار این بود که تیم محبوب خودشان موفق نشده بود در مقابل تیم ساکت الهامی برنده از زمین بازی خارج شود. مسابقهای که همه ۳ امتیازش را برای تیم یحیی کنار گذاشته بودند، اما شاگردان این مربی موفق نشدند در آزادی از پس حریف سختکوش خود بربیایند. بسیاری از کارشناسان معتقدند همان شکست باعث شد شرایط پرسپولیس سخت شود و آنها در کورس قهرمانی عقب بیفتند. در واقع آن بازی به نقطه عطف مسیر سرخها در راه کسب عنوان قهرمانی لیگ تبدیل شد.
با این حال همان طور که گفته شد این ویژگی مشترک همه هواداران است؛ چه استقلالی و چه پرسپولیسی و چه تیمهای دیگر. مثلا در آن فصولی که پرسپولیس پشت سر هم قهرمان میشد استقلال برابر برخی تیمها نتیجه نمیگرفت و بعد برخی هواداران این تیم شاکی میشدند که پس چرا پرسپولیس مقابل این تیمها موفق میشود؟ به جای اینکه کادر فنی و بازیکنان تیم محبوب خودشان را سرزنش کنند که نتیجه را از دست دادهاند.
ضمن اینکه نباید فراموش کرد سرمربی هوادار یعنی ساکت الهامی همواره برابر استقلال کوهی از انگیزه بوده است. دلیل چنین انگیزهای هم واضح بوده: او همواره دوست داشته سرمربی استقلال باشد و طبیعتا یکی از راههای کسب مشروعیت و اعتبار برای دستیابی به چنین جایگاهی شکست دادن استقلال است. همانطور که قبلا هم چند بار این کار را با تراکتور و نساجی انجام داده بود. اینکه کسی تصور کند الهامی به یک باره حاضر میشود آبرو و آیندهاش را فدای موفقیت استقلال کند آنهم با این کیفیت و خوردن شش گل تنها نشان از ناآگاهی است. استقلال در هفتههای گذشته نشان داده راه بردن را به خوبی پیدا کرده و در تمام بازیها موقعیتهای گل زیادی خلق میکند. این تیم سریع و ترسناک هیچ شباهتی به تیم نیمفصل نخست ندارد، اما حالا که دستپخت ساپینتو کاملا جاافتاده نباید موفقیتهای آبیها را مسالهدار کرد. استقلال میبرد، چون خیلی خوب بازی میکند.
در این میان نباید فراموش کرد که بخش بزرگی از نتایجی که تیمها در انتهای فصل میگیرند تحتتاثیر شرایط حاکم بر فوتبال ایران قرار دارد. لیگ ایران به دلیل درآمدزا نبودن در وضعیتی است که رتبه تیمها به جز تیم قهرمان، سه تیمی که سهمیه میگیرند و دو تیمی که سقوط میکنند اهمیت چندانی ندارد. یعنی اگر یک تیم بفهمد که قهرمان نمیشود و سهمیه هم نمیگیرد و خطری هم بابت سقوط تهدیدش نمیکند دیگر انگیزهای برای سختکوشی ندارد. چون از لحاظ جدولی و درآمدزایی رتبه پنجم با رتبه سیزدهم هیچ فرقی ندارد. هوادار هم دقیقا امروز در همین نقطه است. تیمی که نه سودای قهرمانی و کسب سهمیه دارد و نه سقوط خواهد کرد. بنابراین آنها در دو بازی پشت سر هم یکی برابر پیکان و دیگری برابر استقلال شکست میخورند.»