در روز‌های پایانی سال ۱۴۰۱ حمیدرضا جلایی پور، فعال سیاسی اصلاح طلب مهمان برنامه اصل ۲۷ بود؛ او در این گفت‌وگو تاکید کرد که حکومت فرصت زیادی داشت که بتواند کمبود‌ها را جبران کند، اما از آن استفاده نکرد.
دیدارنیوزـنسرین نیکنام: حمیدرضا جلایی‌پور، استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخش اول این گفت و گو درباره احتمال بازگشت مردم به خیابان، این تحلیل را بیان کرد که دو روایت وجود دارد، روایت اول این است که حکومت و صدا و سیما می‌گویند: "این‌ها اغتشاش بود و ما آن را جمع کردیم" و حالا خیابان آرام‌تر و زبان آن‌ها تندتر شده و در قبال این نظر، این روایت هم وجود دارد که گفته می‌شود که "این تازه اولشه و ما در مسیر انقلاب هستیم" نکته‌ای که در این میان به آن توجه نشده این است که حاکمیت باید از این اعتراض‌های پی در پی درس بگیرد و مشکل اینجاست که صدای مردم را نمی‌شنود. وقتی در جامعه‌ای انقلابی رخ می‌دهد یعنی مردم ناراضی هستند و مطالباتی دارند که به آن توجه نشده مانند همان اتفاقی که سال ۵۷ افتاد.
حالا در بخش دوم این گفت‌وگو او رفتار حاکمیت با مردم را مورد اشاره قرار می‌دهد و می‌گوید: «مردم ایران خیلی نجیب هستند، بار‌ها رفتار‌هایی که با آن‌ها شده در شأن آن‌ها نبوده مانند اتفاقی که در سال ۸۸ افتاد و مردم اعتراض کردند و به دنبال رأی‌شان بودند و محمود احمدی نژاد هم گفت که این‌ها یک مشت کاغذ پاره است و در همان زمان کشور را وارد تحریم کرد که تا امروز مردم با آن درگیر هستند.»
قسمت دوم این گفت و گو را می توانید اینجا و آپارات ببنید
«بعد در سال ۹۲ مردم با تصور اینکه بخواهند خودشان را از زیر بار این تحریم‌ها رها کنند دوباره پای صندوق‌های رای رفتند، اما آنطوری که آن‌ها انتظار داشتند نشد، اما مردم سکوت کردند و در فضای مجازی اعتراض خود را بیان می‌کردند، اما دامنه این اعتراض به فرزندان هم رسید.»
اینطور که جلایی‌پور توضیح می‌دهد: این رفتار با مردم اشتباه محض است و حکومت باید این رویه را متوقف کند، سیاستمداران متاسفانه فکر می‌کنند همیشه این نجابت ادامه دارد، اما این طور نیست، اگر مردم ناراحت و معترض شوند دیگر نمی‌توان جمعیت را کنترل کرد و نکته مهم‌تر این که از یک جایی به بعد نیرو‌های امنیتی هر کاری نمی‌کنند و به تعبیری مانع مردم نمی‌شوند، همانطور که در انقلاب ۵۷ هم این کار را نکردند. نیرو‌هایی که در حال حاضر وضعیت کنترل و جلوگیری از اعتراض‌ها را دارند نباید به خودشان غره شوند، این در حالی است که در حال حاضر کلیدی‌ترین کار‌های فرهنگی و رسانه‌ای و حتی دانشگاهی دست تندترین آدم‌ها افتاده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه آن‌هایی که سفارت انگلیس را گرفتند الان در حکومت مسئولیت دارند و این نگران کننده است، می‌گوید: از طرف دیگر در کشور مشکلات ساختاری وجود دارد و مردم مطالباتی دارند که به آن‌ها توجه نمی‌شود و می‌توان مشکلات اقتصادی، زیست محیطی و مهاجرت نیرو‌های انسانی کارآمد را هم به عنوان یک بحران برشمرد. البته نحوه اداره کشور نیز، خود بحران‌ساز است و حرکت و اقدامی از سوی حکومت برای بهبود شرایط وجود ندارد، اما همین مردم اگر نقطه مثبتی ببینند واکنش نشان می‌دهند.»
«صاحب نظران و سیاستمداران درباره شرایط بحرانی کشور این نظر دارند که این‌ها توطئه‌های اسرائیل است، اما معلوم نیست اسرائیل از چه طریقی وارد کشور می‌شود و به اصفهان می‌رود و به تاسیسات ضربه می‌زند و این اتفاق‌ها سبب می‌شود که همگان تصور کنند این آدم‌ها در سطوح کشور جایگاهی دارند که این کار‌ها را انجام می‌دهند.»
«چرا مسئولان نمی‌آیند درباره محقق نشدن سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور حرفی بزنند، طبق آن سند قرار بود ایران قطب اقتصادی منطقه باشد، اما چه شد این عنوان در حال حاضر در اختیار کشور امارات است، کشوری که تا همین چند سال پیش خیلی‌ها اسم آن را هم نشنیده بودند و فقط به عنوان کشور‌های حاشیه جنوب خلیج فارس شناخته می‌شد حالا توانسته ۷۰ درصد درآمد خود را از منابغ غیر نفتی به دست بیاورد، آن‌ها با جذب نخبگان و جراحان ایرانی توانستند از آن‌ها پول در بیاورند موضوعی که در کشور به آن بی توجهی کامل شد.»
این فعال اصلاح طلب معتقد است که حکومتی که ۷۰ درصد مردم از آن ناراضی باشند کارش مشکل است و رد و نشانی هم از بهبود شرایط وجود ندارد از این رو حرکت ما به سوی یک فضای مه آلود و نامتعین است.
