بازار دارو همچنان متلاطم، تکلیف دارو‌های وارداتی نامشخص و تنها موضوع مشخص در این روزها بی‌کفایتی مسوولان وزارت بهداشت و تغییر مداوم رئیس سازمان غذا و دارو است.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: در روز‌هایی که مردم مدام از نبود بسیاری از دارو‌های اساسی که در آخرین گزارش روزنامه هم‌میهن تعداد آن ۷۰۰ قلم عنوان شده در عذابند، تنها اقدام انجام شده تغییر دو مدیر در سازمان غذا و دارو بوده است، مدیرانی که حضور آن‌ها تا امروز هیچ کمکی به بهبود شرایط آشفته بازار دارو نکرده و حالا چشم‌ها به سید حیدر محمدی دوخته شده که روز گذشته با حکم بهرام عین‌اللهی سکان هدایت این سازمان را به عهده گرفته است. هر چند که محمدی پیش از این هم در این سازمان با سمت مدیرکل اداره دارو و مواد تحت کنترل و دبیری قرارگاه اصلاح سیاست‌های ارزی دارو در سازمان غذا و دارو، فعالیت داشته و حالا انتظار‌ها از او برای بهبود شرایط موجود بیشتر است چرا که او با این ساختار نا آشنا و بیگانه نیست.
وضعیت بازار کنونی دارو دست کمی از بازار پرآشوب دلار و ارز ندارد، همان طور که وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی ناتوانی‌های خود را در کنترل این بازار را گردن نمی‌گیرند و شرایط بغرنج اقتصادی کشور را که کلید آن از یکسال پیش خورده شده را گردن شرایط کنونی کشور می‌اندازند، متولیان حوزه بهداشت و دارو هم بهترین کار را در این شرایط فرار رو به جلو می‌دانند و یکی مانند همایون سامه‌یح، عضو کمیسیون بهداشت و درمان در گفت‌وگویی با ایلنا بخشی از مشکلات کمبود داروی ایرانی را ناشی از عدم قیمت‌گذاری می‌داند و می‌گوید: این وضعیت موجب ایجاد مشکلاتی برای کارخانجات دارویی و کاهش و توقف تولید برخی دارو‌های داخلی شده است.
از سوی دیگر رضا کریمی مستوفی مدیرعامل داروسازی اکتور هم شرایط موجود را گردن تحریم، کمبود نقدینگی، گرانی مواد اولیه می‌اندازد و می‌گوید: در درجه اول زیان‌ده بودن تولید برخی از دارو‌ها مهمترین مانع تولید است و ارز ترجیحی هم که کاملا برداشته شد و ما مواد اولیه را با ارز نیمایی می‌خریم که شش تا هفت برابر ارز ترجیحی است.
بیشتر بخوانید: وعده‌ای که منجر به ورشکستگی تولیدکنندکان دارو شد
در نهایت همه این عوامل دست به دست هم داده تا قیمت مواد اولیه شش برابر شود، اما قیمت دارو در نهایت ۱.۵ تا دو برابر افزایش پیدا کند و عدم وجود این تناسب موجب شد تا بسیاری از دارو‌ها زیان‌ده شده و شرکت‌ها دیگر تمایلی به تولید آن‌ها نداشته باشند.
در نهایت سید علی فاطمی نایب، رئیس انجمن داروسازان هم می‌گوید که هنوز وضعیت دارویی ما نسبت به شش ماه قبل تغییر پیدا نکرده و همان کمبود‌ها وجود دارد، اگرچه وضعیت باثبات بوده و وخیم‌تر نشده است؛ کاش این مقام مسوول در انجمن داروسازان توضیح کامل تری از وخیم‌تر نشدن ارائه دهد و مراجعه مردم برای پیدا کردن یک شربت سرماخوردگی یا استامینوفن کودکان به بیش از ۱۰ داروخانه را با رسم شکل تشریح کند و بگوید اگر این وخیم بودن اوضاع دارویی کشور نیست پس چیست؟
ماجرای کمبود دارو‌های اساسی در داروخانه‌ها به ویژه داروخانه‌های دولتی زمانی تلخ‌تر می‌شود که همان دارو در بازار ناصر خسرو در دسترس مردم هست، اما با چند برابر قیمت؛ موضوعی که حجت الاسلام جواد نیک‌بین، نماینده مردم کاشمر در جلسه علنی ۱۱ مردادماه مطرح و علنا گفت بود داروخانه‌های دولتی در قاچاق دارو نقش دارند و چگونه است که دارو در داروخانه‌ها نیست، اما در ناصرخسرو پیدا می‌شود؟ او برای اثبات این ادعا اینطور توضیح داده بود که همین الان ۷ درصد داروخانه‌های کشور دولتی هستند که ۵۴ درصد گردش مالی داروخانه‌های کشور دست این بخش است، اما ۹۳ درصد داروخانه‌هایی که خصوصی هستند، کمترین گردش مالی را دارند و قاچاق هم در آن‌ها کمتر است، اما سیاست اشتباه داروخانه‌های دولتی جای پای قاچاقیان را در بازار ناصرخسرو مستحکم‌تر کرده تا جاییکه به راحتی می‌توان دارو‌های کمیاب را در این بازار پیدا کرد.
حالا باید دید که تصمیم و سیاست جدید روسای سازمان غذا و دارو و همزمان واردات دارو از کشور هند تا چه میزان می‌تواند شرایط بحرانی این حوزه را پوشش دهد و آیا می‌توان ثبات را در آینده نزدیک برای بازار دارو متصور شد یا خیر.
