مقاله جدیدی که این ماه در ژورنال Astronomy & Astrophysics (ستاره‌شناسی و فیزیک نجومی) منتشر شده، می‌گوید سیاره مشتری ممکن است با بلعیدن سیارات کوچک‌تر مجاور تا حدی بزرگ شده باشد.
دیدارنیوز ـ به نقل از گلوبال‌نیوز، کاوشگر جونو ناسا زمانی که ابر‌های گازی بزرگ مشتری به‌طور موقت از هم جدا شدند و ماموریت فضایی توانست به درون هسته آن نگاه کند، موفق شد اطلاعات جدیدی در مورد این سیاره غول‌پیکر جمع‌آوری کند.
با توجه به ترکیب شیمیایی بازگشتی، اخترشناسان بر این باورند که مشتری گرسنه احتمالا در گذشته‌های دور، تعداد زیادی «سیاره کوچک» یا بچه سیارات را بلعیده است!
جدیدترین یافته‌ها نشان می‌دهد که مشتری واقعا چه هیولایی است. این سیاره بیش از ۳۰۰ برابر بزرگ‌تر از سیاره ما بوده و دو برابر نیروی گرانش زمین را دارد. همچنین دارای لکه قرمز بزرگ است؛ طوفانی که دست‌کم ۱۵۰ سال می‌شود که ادامه دارد، اما احتمالا بسیار طولانی‌تر خواهد بود.
یامیلا میگل، اخترفیزیکدان هلندی که این تحقیق را رهبری می‌کند، به لایو ساینس گفت: «مشتری نه تنها یکی از اولین سیاره‌هایی بود که در منظومه شمسی شکل گرفت، بلکه تاثیرگذارترین سیاره در شکل‌گیری منظومه شمسی نیز محسوب می‌شود.»
تا پیش از این مطالعه، اخترفیزیکدانان در مورد اینکه مشتری با خوردن سیارات دیگر یا از کشیدن زباله‌های فضایی دیگر با کشش گرانشی باورنکردنی خود به وجود آمده است، بحث می‌کردند.
اکنون، این تیم از محققان معتقدند که ممکن است این معما را حل کرده باشند.
این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که سایر غول‌های گازی درون منظومه شمسی، مانند زحل، اورانوس و نپتون، ممکن است منشأ سیاره‌ای داشته باشند.
زمینی‌ها احتمالا در سال‌های آینده چیز‌های بیشتری در مورد مشتری با نام مستعار «غول گازی» یاد خواهند گرفت، زیرا تلسکوپ فضایی جیمز وب که به تازگی به فضا پرتاب شده است، یکی از آینه‌های طلایی غول‌پیکر خود را به‌عنوان یکی از ۱۳ ماموریت هدف اولیه‌اش روی این سیاره انداخته است.
کلاوس پونتوپیدان، دانشمند پروژه موسسه علمی تلسکوپ فضایی برای وب، در آخرین گزارش ناسا گفت: «در اولین سال عملیات علمی، ما انتظار داریم وب فصل‌های کاملا جدیدی را در تاریخ منشأ ما بنویسد؛ شکل‌گیری ستارگان و سیارات.»
