سوالی که در ذهن همه وجود دارد این است که چرا شیوع فعلی آبله میمون با موارد قبلی تفاوت دارد و همه ما چقدر باید نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه این است که ما هنوز نمی‌دانیم چرا این شیوع با بقیه متفاوت است. خوشبختانه در ایران واکسن آبله به بیشتر افراد تزریق شده و در جدول واکسیناسیون قرار دارد و به همین دلیل سطح ایمنی مردم ایران نسبت به این بیماری از کشور‌هایی مانند بریتانیا، کانادا و ... که چند دهه است که تزریق واکسن آبله را متوقف کرده اند، بیشتر است.
دیدارنیوز: در شرایطی که هنوز در تلاطم همه گیری کووید-۱۹ هستیم، علائم هشداردهنده بیماری ویروسی دیگری در کشور‌های سراسر جهان ظاهر شده است. آبله میمونی یک ویروس جدید نیست و در این یادداشت قصد داریم به بررسی تهدید واقعی این بیماری بپردازیم.
به نقل از سیناپرس، آبله میمونی برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ میلادی کشف شده و در طول سال‌ها شیوع‌های کوچک منظمی از این بیماری مشاهده شده است. با این حال، اکنون شاهد شیوع گسترده‌تر این ویروس هستیم، به طوری که تا روز گذشته، ۱۰۰ مورد قطعی و نزدیک به ۳۰۰ مورد مشکوک در بیش از ۱۶ کشور گزارش شده است. در این شرایط بسیاری از مردم از خود می‌پرسند که آیا ما با یک بیماری همه گیر دیگر مواجه شده ایم؟
در پاسخ به این سوال باید اذعان داشت که در سال‌های اخیر، ۱۳ مورد همه گیری مجزای آبله میمونی دیده شده‌اند که عمدتاً در یک کشور محدود بوده و می‌توان آن را در آفریقای مرکزی و غربی، جایی که تصور می‌شود ویروس در آنجا ساکن است، ردیابی کرد. در ماه مه و ژوئن ۲۰۲۱، سه مورد آبله میمون در بریتانیا وجود داشت که همگی با سفر به غرب آفریقا مرتبط بودند.
با این حال، طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، شیوع فعلی به شکل متفاوتی پیش رفته و با موارد بسیار بیشتر، انتقال انسان به انسان بیشتر و افراد بیشتری که در خارج از آفریقا آلوده شده اند، مواجه هستیم.
در آفریقای مرکزی و غربی، آبله میمون‌ها معمولاً از حیوانات آلوده به انسان سرایت می‌کند، اگرچه برخی از موارد انتقال از انسان به انسان رخ می‌دهد. به گزارش سیناپرس، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده بیان می‌کند که عفونت‌های آبله میمونی در ابتدا منجر به تب، سردرد، خستگی و تورم غدد لنفاوی می‌شود و به دنبال آن التهابات پوستی به صورت تاول روی پوست، دهان، اندام تناسلی، چشم‌ها یا کف پا ظاهر می‌شوند.
عفونت آبله میمونی معمولا ۱ تا ۳ هفته پس از مواجهه ایجاد می‌شود و عفونت ناشی از آن ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد. بیشتر عفونت‌ها نسبتاً خفیف هستند، اگرچه تاول‌ها می‌توانند بسیار دردناک باشند. با این حال، بسته به نوع خاص آبله میمون، عفونت‌ها می‌توانند در ۱۰ درصد موارد کشنده باشند، اگرچه شیوع فعلی نرخ مرگ و میر کمتری در حدود ۱ درصد دارد.
چندین روش درمانی برای آبله وجود دارد که باید روی آبله میمون موثر باشد و چندین واکسن موثر برای افراد در معرض خطر در دسترس است. علاوه بر این، مطالعه‌ای که در دهه ۸۰ در دانشکده پزشکی و بهداشت استوایی لندن انجام شد، نشان داد که واکسیناسیون قبلی آبله می‌تواند به محافظت در برابر آبله میمونی کمک کند، اگرچه واکسیناسیون معمول علیه آبله در بسیاری از کشور‌ها پایان یافته، و بنابراین مصونیت کلی ایجاد شده سال به سال کاهش یافته است.
خوشبختانه در ایران واکسن آبله به بیشتر افراد تزریق شده و در جدول واکسیناسیون قرار دارد و به همین دلیل سطح ایمنی مردم ایران نسبت به این بیماری از کشور‌هایی مانند بریتانیا، کانادا و ... که چند دهه است که تزریق واکسن آبله را متوقف کرده اند، بیشتر است.
در آبله میمونی، بثورات و تاول‌ها می‌توانند بسیار عفونی باشند و معمولاً از طریق تماس نزدیک بین افراد منتقل شده و در برخی موارد، ویروس ممکن است از طریق هوا پخش شود. نتایج مطالعه‌ای که توسط محققان ژنو انجام شد نشان می‌دهد این ویروس بسیار کمتر از ویروس کرونا مسری است. صرف نظر از نوع انتقال، جداسازی افراد مبتلا به راش یا تاول در پیشگیری از انتقال آبله میمون بسیار موثر است.
سوالی که در ذهن همه وجود دارد این است که چرا شیوع فعلی آبله میمون با موارد قبلی تفاوت دارد و همه ما چقدر باید نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه این است که ما هنوز نمی‌دانیم چرا این شیوع با بقیه متفاوت است.
این احتمال وجود دارد که آغاز دوباره سفر و گردهمایی‌های اجتماعی بزرگ به دنبال کاهش محدودیت‌های کرونایی منجر به موارد بیشتری از انتقال آبله میمون در مدت زمان کوتاهی شده باشد. همچنین این امکان وجود دارد که ویروس به نحوی تغییر کرده یا جهش یافته باشد که امکان انتقال بیشتری را فراهم کند، اگرچه داده‌های فعلی نشان می‌دهد که این سویه ویروس بسیار شبیه به سویه غرب آفریقا است که قبلاً باعث بروز شیوع‌های کوچک شده است.
از طرف دیگر، این شیوع ممکن است به دلیل عفونت‌های قبلی کرونا، پیشرفت متفاوتی داشته باشد. ما می‌دانیم که عفونت‌های ناشی از کووید ۱۹ می‌تواند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن ما شوند و شواهد اخیر از مطالعه محققان استرالیایی نشان می‌دهد که این بی نظمی ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها پس از عفونت ادامه یابد.
به باور کارشناسان، این امکان نیز وجود دارد که این اختلال ایمنی باعث افزایش حساسیت به عفونت، تسهیل انتقال ویروس یا تغییر بیماری بالینی شود. به گطارش سیناپرس، در این صورت ممکن است در ماه‌های آینده شاهد شیوع بیماری‌های عفونی غیرمعمول بیشتری باشیم.
صرف نظر از دلیل ماهیت غیرعادی شیوع فعلی آبله میمون، احتمالاً در هفته‌های آینده شاهد موارد بیشتری خواهیم بود. از آنجایی که افراد ممکن است تا سه هفته طول بکشد تا علامت دار شوند و می‌توانند ویروس را تا یک ماه گسترش دهند، مدتی طول می‌کشد تا اندازه و مقیاس کامل این شیوع را بدانیم. با توجه به اینکه آبله میمونی عمدتاً از طریق تماس نزدیک با فردی که دارای بثورات یا تاول است گسترش می‌یابد، بعید است که این بیماری در شرایط فعلی به یک اپیدمی یا همه گیری جدید تبدیل شود.
با این حال، توصیه می‌شود در صورت مشاهده هرگونه جوش یا تاول آبله با پزشک خود صحبت کنید و قبل از تماس نزدیک با دیگران مراقب باشید.
در خاتمه به یاد داشته باشید که اطلاعات نادرست در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های اینترنتی به طور گسترده‌ای منتشر می‌شود و مراقب آنچه در رسانه‌های اجتماعی می‌خوانید باشید.
در این زمینه باید به منابع قابل اعتماد مراجعه کنید. خوشبختانه، اقداماتی که از انتشار کروونا جلوگیری می‌کند، از گسترش آبله میمون نیز جلوگیری می‌کند.
