دیدارنیوز ـ تکنولوژی کاشت میکروچیپ در بدن انسان با هدفهای مختلف در یک دهه اخیر در دسترس مردم قرار گرفته است. پیش از آن در سال ۱۹۹۸ بود که برای اولین بار در بدن یک انسان میکروچیپ گذاشته شد. در چند سال اخیر کاشت این ریزتراشهها برای انجام پرداختها و تراکنشها در حال گسترش است.
میکروچیپهای پرداخت بدون تماس در زیر پوست شما قرار میگیرند و برای پرداخت با کارتخوانهای بدون تماس تنها کافیست دست خود را نزدیک دستگاه کارتخوان ببرید تا پرداخت شما انجام شود. با وجود این تکنولوژی دیگر نیازی به پرداخت با کارت بانکی یا با نرم افزارهای گوشی خود ندارید. طبق گفتههای یکی از کاربران این تکنولوژی، فرآیند کاشت این میکروچیپ در زیر پوست به اندازه یک نیشگون درد دارد.
به نقل از BBC، اولین کمپانی که این میکروچیپهای قابل کاشت را برای عموم مردم به فروش گذاشت کمپانی بریتانیایی-لهستانی والتمور (Walletmor) است. این میکروچیپها در هر فروشگاهی که کارتخوان بدون تماس داشته باشد کار میکنند. وزن میکروچیپهای شرکت والتمور کمتر از یک گرم است و اندازه آن کمی بزرگتر از دانه برنج است. این دستگاه کوچک شامل یک میکروچیپ کوچک و یک آنتن است که در یک بیوپلیمر قرار دارد. بیوپلیمر مادهای است که منابع آن مانند پلاستیک از طبیعت گرفته میشود.
از ویژگیهای این تکنولوژی میتوان به ایمن بودن آن و تاییدیه از سمت ناظران اشاره کرد. همچنین این کارت بانکی بلافاصله پس از کاشت شروع به کار میکند. در جای خود ثابت باقی میماند و نیازی به باتری، شارژ شدن یا هر منبع انرژی دیگری ندارد. شرکت والتمور تا کنون ۵۰۰ عدد از این میکروچیپها را فروخته است.
نقصهای این تکنولوژی در کجاست؟
یکی از نگرانیهایی که مردم در این خصوص دارند مسائل امنیتی و حریم خصوصی آن است. افراد نمیخواهند با چنین میکروچیپهایی ردیابی شوند. حتی ممکن است در آینده پیشرفتهتر شوند و شامل تمام اطلاعات خصوصی شخص باشند. شرکتهای ارائهدهنده این تکنولوژی باید به مشتریان خود در خصوص حفظ حریم شخصی آنان اطمینان بدهد و امنیت محصول خود را تضمین کنند. تکنولوژی موجود در این میکروچیپها همان تکنولوژیای است که افراد در پرداختهای بدون تماس با گوشی موبایل خود انجام میدهند. یا کلیدهایی که از راه دور برای باز کردن درها استفاده میکنند و یا حتی کارتهای حمل و نقل عمومی که شهروندان از آن استفاده میکنند.
خوشبختانه کارتخوان تنها زمانی میتواند میکروچیپ را بخواند که در فاصله نزدیکی که توسط آنتن آن تعیین میشود قرار بگیرد. متخصصان تکنولوژی مالی میگویند این ایمپلنتها تنها راه دیگری برای ارتباط و تبادل اطلاعات مالی است. با وجود این تکنولوژی پرداختها بسیار سریعتر و آسانتر میشوند، اما باید دید که آیا این مزیت ارزش ریسک افشای اطلاعات شخصی را دارد یا خیر. باید دید که چه کسانی به این اطلاعات دسترسی دارند. اما باید این واقعیت را نیز در نظر داشت که همیشه در نیمه تاریک تکنولوژی امکان سوء استفاده وجود دارد.
