رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با تاکید بر اهمیت ارتباط مناسب دختران با پدران و با اشاره به سندروم "daddy issue" (مساله با پدر)، گفت: دختران مبتلا به این سندرم معمولاً رفتار‌های آسیب زایی را در ارتباط با جنس مخالف در پی می‌گیرند. ارتباطات خارج از عرف متعدد، ارتباط با مردان سن بالا و چسبندگی در روابط از جمله نشانه‌های رفتاری این افراد است. در واقع این دختران با انجام چنین رفتار‌هایی به دنبال پر کردن خلاء‌های عاطفی به جامانده از جانب «پدر» خود هستند.
دیدارنیوز ـ دکتر فریبرز درتاج در آستانه روز پدر اظهار کرد: دختران زیادی در جامعه وجود دارند که به علت غفلت‌های پدران و عدم دریافت محبت کافی از جانب آن‌ها مورد آسیب‌های جدی از جمله سندروم daddy issue (مساله با پدر) قرار گرفته‌اند. این سندرم از جمله اختلالاتی است که برای دختران در اثر عدم ارتباط مناسب با پدرشان ایجاد می‌شود. عدم توجه و عدم ارضای نیاز‌های عاطفی دختران از جانب پدر در درون دختر یک خلاء عاطفی به وجود می‌آورد که این دختران با انجام رفتار‌هایی نظیر ارتباط خارج از عرف متعدد، ارتباط با مردان سن بالا و چسبندگی در روابط به دنبال پر کردن خلاء‌های عاطفی به جامانده از جانب پدر خود هستند.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، تیپ‌های شخصیتی، شیوههای فرزندپروری و مدیریت رفتار پدران را از جمله عوامل موثر در ارتباط بین دختر و پدر و روابط دختران با سایر مردان دانست و اظهار کرد: پدر اولین مردی است که دختر به عنوان جنس مذکر با او آشنا می‌شود. دختران بر اساس الگویی که از پدرشان در ذهن دارند، توقعاتشان را از مردان دیگر شکل می دهند. اگر دختری از پدرش متنفر باشد یا بسیار عاشق او باشد یا پدر بی کفایت و ناشایست یا بسیار موفق و مهربان داشته باشد، از تصویر او برای شکل دادن به انتظاراتی که از سایر مردان دارد استفاده می‌کند؛ بنابراین میتوان گفت که پدر نقش مهمی در معیار‌های انتخاب و ارتباط دخترش با سایر مردان دارد.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی از «پدران قدرتمند» به عنوان یکی از الگو‌های موثر در ارتباط دختران با سایر مردان یاد کرد و درباره آن توضیح داد: داشتن پدران قدرتمند است که باعث شکل گیری نوعی آرمان گرایی در دختر می شود. زیرا دختر غرق در هیبت و عظمت پدرش است، در نتیجه مردانی را که دارای قدرت و هیبت پدرش نیستند، ناچیز میداند. اغلب برای این دختران سخت است که از پدر قدرتمندشان دور شوند. این دختران نیاز دارند تا آموزش داده شوند تا مردان را همانگونه که هستند، بپذیرد نه اینکه طبق تصورات دوران کودکی خود آن‌ها را با پدر خود مقایسه کنند.
این روانشناس درباره الگوی «پدران بیمحبت» تصریح کرد: رابطه بد پدر و مادر می‌تواند تا همیشه روی زندگی عاطفی فرزندان سایه اندازد و حتی در بزرگسالی به صورت مانعی برای عشق دربیاید. وقتی پدر با مادر رابطهای معیوب داشته و یا نتوانسته است عشق کافی به فرزندان نشان دهد، در واقع اضطرابی دائمی در دختر ایجاد شده که باعث می‌شود دختر برای به دست آوردن عشق به هر دری بزند و هر چیزی را تحمل کرده و حتی شخصیتی مهرطلب پیدا کند.
وی در ادامه سخنان خود از پدرانی که "تن‌ها سایهای از آن‌ها در خانواده دیده می‌شود" به عنوان «پدران بی‌خیال» یاد و درباره آن تصریح کرد: بعضا دختران پدرانی که از نظر عاطفی بود و نبودشان در خانه به چشم نمی آید، علاقه چندانی به فرزند خود و کار‌هایی که انجام می دهد نشان نمیدهند و رابطه عاطفی خاصی میان آن‌ها وجود ندارد، در بزرگسالی در جستجوی مردانی هستند که جلب توجه زیادی بکنند.
به گفته درتاج در مقابل پدران بی‌خیال با پدرانی کنترلگر و تندخو مواجه هستیم که در ارتباط این پدران با دختران، پدر برای دختر نوعی «تأیید» محسوب شده و روابط بین آن دو برای هر دو طرف اهمیت و برتری خاصی دارد.
همچنین رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران معتقد است که رفتار کنترل کننده پدر منجر به شکل گیری احساس ترسی مبهم، اما مداوم در درون دختر می‌شود.
وی ادامه داد: در اثر ناتوانی پدر در کنترل ارتباط همراه با صداقت، دختر نیز به سوی پنهان کاری و عدم اعتماد سوق داده می‌شود. بدیهی است این احساسات و رفتار‌ها باعث می‌شود تا دختری که بزرگ شده است در ارتباطاتش با مردان، به صورت غیرمستقیم و با عدم صراحت عمل کند. از طرفی دیگر، دختران و زنان بسیاری بدون توجه به اینکه چقدر قوی یا شایسته هستند، نیازی پنهانی به یک منجی دارند. آن‌ها کسانی هستند که از دوران کودکی از طرف پدر خود به مستقل بودن تشویق نمیشدند و از این رو آموزش میبینند که همواره منتظر دریافت کمک از دیگری باشند و مهارتهای خود را در حل مشکلات نادیده بگیرند و در عوض متکی به یک مرد باشند. این دختران از بچگی همیشه کمکی از پدرشان دریافت کرده و بیش از حد حمایت شدهاند. این حس نیازمندی دائمی، معمولاً در رابطه با سایر مردان بیجواب می ماند، چراکه هیچ مردی نمی‌تواند نقش پدر یک دختر را بازی کند بنابراین، دختر احساس می کند بدون حمایت رها شده، کسی از او مراقبت نمی‌کند و کسی او را دوست ندارد.
وی همچنین این را هم گفت که پدران باید به نقش خود در رشد شخصیت زنانه دختر بسیار توجه کنند و شناخت پدر از حالات زنانگی دختر یکی از مسائل بسیار مهم و حائز اهمیت است چراکه اگر دختر از طرف پدر احساس شناخت و توجه نکند و یا پدر به شیوهای افراطی خانم‌ها را جنس برتر و ارزشمندتر بداند، در آینده دختر در رشد شخصیت و حتی پذیرش جنسیت خود دچار مشکلاتی خواهد شد.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در تربیت فرزندان هردوی والدین مسئول هستند، اما پدران نقش بیشتری در ایجاد حس امنیت، استقلال و انتخاب‌های صحیح دخترانشان در آینده دارند، ادامه داد: همچنین رابطه و رفتار پدر با دختر مسئله بسیار مهمی است که تعیین کننده بخش اعظمی از سلامت روان دختران به حساب می‌آید. رفتار پدر با دختر نیازمند مهارت خاصی است. فرزندپروری یکی از مهارت‌هایی است که هر والدی نیاز به یادگیری آن دارد. رفتار پدر با دختر در مراحل رشدی مختلف، متغیر بوده و در هر دوره الزامات خاص خود را دارد. یعنی در هر سنی، والدین با توجه به نیاز‌های کودک باید به او توجه نشان دهند و رفتارشان را تغییر دهند.
به گفته این روانشناس، فرزندان در هر دوره رشدی که باشند، به محبت و رابطه محبت آمیز با پدر، توجه از جانب پدر، اقتدار پدرانه و صمیمیت با پدر نیاز دارند.
وی معتقد است که ارتباط عاطفی خاص بین پدر و دختر از همان زمان بارداری مادر آغاز می‌شود و امروزه دختران محبوبیت بسیاری پیدا کرده‌اند و عموماً والدین تمایل زیادی به دختر داشتن، نشان می‌دهند.
درتاج با یادآوری اینکه اولین مردی که دختر به او ابراز علاقه می کند پدر است، توضیح داد: پاسخی که پدر به ابراز علاقه دختر خود نشان می دهد برای رشد جنسی سالم دختر بسیار حیاتی است. پژوهشهای روانشناختی نشان داده‌اند دخترانی که در خانه مورد حمایت عاطفی پدرانشان قرار می‌گیرند، در ارتباط با جنس مخالف دچار تصمیمهای سطحی و لحظهای و زودگذر نمیشوند و در انتخاب‌های خود کمتر درگیر احساسات و هیجانهای آنی می‌شوند.
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با تاکید بر اینکه رفتار و کردار پدر با دختر، به نوعی آینده دختر را تعیین می‌کند، این را هم گفت که حتی نوع رفتار پدر با مادر خانواده، نگرش دختر نسبت به آیندهاش را تعیین کرده و بر سلامت عاطفی او اثر می‌گذارد.
این هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: پدرانی که نقش طبیعی خود را به عنوان حامی جنسیت دختر خود نادیده می گیرند، بیشتر به روحیه دختر آزار رسانده و روند رشد عادی او را برای معاشرت با دیگران به خطر می اندازند. چنین دختری همیشه به دنبال هویت جنسی گمشده خود می‌گردد. بسیاری از زنان موفق در دوره کودکی و نوجوانی، پدرانی داشته‌اند که استعداد و احساسات مربوط به جذابیت و دوست‌داشتنی بودن را در آن‌ها پرورش داده‌اند. در واقع، این زنان در طول زمان شکل‌گیری شخصیت، به طور مستمر از جانب پدرانشان مورد احترام بوده و هیچ‌گاه ضعیف شمرده نشده‌اند.
