پای "متاورس" به عروسی‌ها هم باز شد!

 

متاورس، یک محیط سه‌بعدی مجازی است که در آن، کاربران می‌توانند از طریق آواتار‌های دیجیتال با دیگران زندگی کنند و تعامل داشته باشند. متاورس، چندین عنصر از فناوری مانند واقعیت افزوده، بلاکچین و واقعیت مجازی را ترکیب می‌کند.

 

دینش گفت: به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ مجبور شدم تعداد دوستان و خانواده‌ام را برای ازدواج و پذیرایی، به ۱۰۰ نفر محدود کنم. بنابراین، تصمیم گرفتم مراسم ازدواج خود را در حضور گروه کوچکی از مهمانان جشن بگیرم و آن را به صورت مجازی در متاورس برگزار کنم. من در یک سال گذشته روی فناوری بلاکچین نیز کار می‌کردم.

 

دینش و جاناگاناندینی، پذیرایی با تم "هاگوارتز" را انتخاب کردند، زیرا هر دو طرفدار هری پاتر هستند. یک استارت‌آپ موسوم به "ترادیورس" (TardiVerse) به مدت یک ماه برای ایجاد متاورسی که قرار بود پذیرایی در آن صورت بگیرد، کار کرد. در کنار آواتار‌های مهمانان و عروس و داماد، آواتار پدر درگذشته عروس نیز ساخته شد.

 

عکس‌ها و فیلم‌های مراسم عروسی متاورس، در فضای مجازی نیز به اشتراک گذاشته شد.

 

علاوه بر این زوج هندی، یک زوج آمریکایی نیز مراسم ازدواج خود را در متاورس برگزار کردند. این مراسم با حضور ۲۰۰۰ مهمان، شاهدان و "کلینت بولیک" (Clint Bolick)، مقام قضایی دیوان عالی ایالت آریزونا برگزار شد.

 

"رایان هرلی" (Ryan Hurley) و "کندیس هرلی" (Candice Hurley)، عروس و داماد، "گروه حقوقی رز" (Rose Law Group) را برای رسمی کردن ازدواج خود استخدام کردند. "جردن رز" (Jordan Rose)، بنیان‌گذار و رئیس گروه گفت: این نخستین عروسی است که در یک متاورس مبتنی بر بلاک‌چین برگزار شده است.

 

وی افزود: از آنجا که متاورس هنوز در مراحل ابتدایی خود است، ما الگویی قانونی را برای ازدواج به رسمیت شناخته شده توسعه داده‌ایم.

 

این گروه حقوقی با گنجاندن یک قرارداد پیش از ازدواج مجازی، یک چارچوب فرا ازدواج را ایجاد کردند که هویت‌های مجازی و دارایی‌های دیجیتال این زوج را در بلاک‌چین شناسایی می‌کند.

 

رز ادامه داد: در حال حاضر هیچ چارچوب قانونی برای ازدواج در متاورس وجود ندارد؛ بنابراین این که آیا از نظر قانونی الزاماتی خواهد داشت یا خیر، هنوز مورد بحث است.

 

وی افزود: برخلاف جهان واقعی، متاورس با محدودیت‌های فیزیکی عروسی محدود نمی‌شود. فقط در متاورس می‌توان آزادانه‌ترین و تخیلی‌ترین عروسی رویایی را به واقعیت تبدیل کرد.

 

اگرچه این زوج ظاهرا یک عروسی در آینده را تصور می‌کردند، اما با مشکلات فنی نسبتا قدیمی مواجه شدند. دی‌سنترالند برای رسیدگی به تعداد مهمانان حاضر، با مشکل مواجه شد و هدایا نیز حدود ۲۰ دقیقه پس از برگزاری مراسم اعلام شد. آواتار رایان به درستی مشاهده نشد و ظاهر دیجیتالی کندیس هم فقط برای تعدادی از مهمانان به درستی قابل دیدن بود.

 

به رغم تضمین‌های رز در مورد قانونی بودن عروسی، به نظر می‌رسد که بسیاری از کارشناسان حقوقی در مورد این موضوع متقاعد نشده‌اند. طبق گفته موسسات ازدواج آمریکا، خود واقعی افراد باید طی مراسم عروسی قانونی ظاهر شود، نه همتایان دیجیتالی آنها.

 

علاوه بر این، بیشتر ایالات آمریکا حتی اجازه نمی‌دهند که یک زن و شوهر از راه دور و از طریق یک کنفرانس ویدیویی یا با حضور در مکان‌های جداگانه ازدواج کنند.