فقط آمارِ شما آمار است آقای مجيدی؟

دیدارنیوز: فرهاد مجیدی سرمربی استقلال بعد از بازی تیمش مقابل هوادار، حسابی به دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی تاخت و او را بابت بازی ندادن به سیاوش یزدانی نکوهش کرد. یزدانی در جریان بازی با هوادار به خاطر یک حرکت عجیب از داور کارت قرمز دریافت کرده بود و مجیدی اعتقاد داشت این به خاطر رفتاری بوده که در تیم ملی با مدافع تیمش شده است.

مجیدی در این رابطه گفت: «امروز یزدانی نه تمرکز کامل داشت و عصبی بود آقای اسکوچیچ. او را مثل دسته گل تحویلت دادم این بهترین دفاع لیگ است یک انگشتش به تمام دفاع‌هایت می‌ارزد. چه کردید با بازیکنان من که اصلا عصبی شده؟ شما کل لیگ را بگردید مثل مرادمند و دانشگر پیدا نمی‌کنید. خودتان خوب می‌دانید همه ایران فهمیدند که مشکل ایران چیست چگونه شما نفهمیدید؟!» مجیدی در ادامه گفت: «اسکوچیچ سرمربی خوبی است، اما نه برای تیم ملی، برای باشگاه»

فرهاد مجیدی حق دارد مثل هر مربی دیگری از بازیکن تیمش دفاع کند. حتی وقتی به شکل بچگانه کارت قرمز می‌گیرد ربطش بدهد به ناراحتی از نیمکت‌نشینی در تیم ملی. حق دارد از اسکوچیچ خوشش نیاید. حق دارد بگوید به درد تیم باشگاهی می‌خورد نه تیم ملی. حقی که نه او و نه هیچ کس دیگر ندارد تخریب تمام مدافعین تیم ملی به خاطر بزرگ کردن سیاوش یزدانی است.

یعنی چی که «انگشت یزدانی به تمام مدافعانت می‌ارزد؟» یعنی تمام مدافعان تیم ملی را بفرستیم خانه به جاش از انگشت یزدانی استفاده کنیم؟ این چه ادبیاتی است که سرمربی استقلال به کار می‌برد؟ مجیدی که مدام دم از آمار می‌زند بگوید چطور می‌شود به مدافعینی که در ۱۵ بازی ۴ گل خورده‌اند ایراد گرفت؟ همین بازیکنانی که انگشت مدافع استقلال هم نمی‌شوند چنین آماری ثبت کرده‌اند.

اگر مجیدی فقط روی دعوت و حضور کنعانی‌زادگان بحث داشت باز می‌شد وارد دیالوگ شویم. ولی چرا باید این همه بازیکن که برای تیم ملی زحمت کشیدند و سریع‌ترین صعود به جام جهانی را رقم زدند نابود شوند تا «دکتر یزدانی» بالا برود؟ اصلا چه اعتباری به مدافعی است که به خاطر نیمکت نشینی عصبی می‌شود و اینقدر راحت کارت قرمز می‌گیرد؟ اگر فردا در جام جهانی سر یک چیز دیگر عصبانی شد و وسط حساس‌ترین بازی تیم ملی رفتار بچگانه کرد چکار کنیم؟ همین آقای یزدانی که از نظر فرهاد مجیدی «دسته گل» است وقتی سپاهان بود هواداران پرسپولیس را تهدید به خون و خونریزی در اصفهان کرد. آنجا از چه عصبانی بود؟ نیمکت‌نشینی در تیم ملی که به آن دعوت نمی‌شد؟

مجیدی می‌گوید همه می‌دانند مشکل تیم ملی چیست! نخیر! واقعا خیلی‌ها نمی‌دانند. خوب است ایشان بفرماید مشکل تیم ملی چیست؟ بردن ۱۴ بازی از ۱۵ بازی؟ یک سال کامل بدون شکست بودن؟ زدن ۳۷ گل زده و ۴ گل خورده؟ رفتن به جام جهانی در فاصله ۳ بازی تا انتهای مسابقات؟ رسیدن به رنک ۲۰ دنیا در جدول رده‌بندی تیم‌های ملی؟ چطور مجیدی، چون «بهترین آمار» را ثبت کرده هیچ انتقادی را به شرایط فنی استقلال نمی‌پذیرد ولی به بهترین آمار تیم ملی انتقاد وارد است؟ فقط آمار مجیدی آمار است؟

کاش واقعا فرهاد مجیدی همانطور که در انتهای کنفرانس خبری‌اش گفت نگاهی معطوف به تیم خودش داشته باشد یا حداقل سبک انتقاد کردنش را عوض کند. مجیدی می‌توانست در تایید کیفیت یزدانی صرفا به تمجید از بازیکن خودش بپردازد. آمار‌های دفاعی موفقش را ارایه دهد. قطع توپ، نبرد هوایی موفق، پاس سالم و چندین فاکتور دیگر. اینکه ایشان هشت مدافع ملی‌پوش از دو مدافع چپ تیم ملی یعنی میلاد محمدی و امید نورافکن تا مدافعین وسط یعنی شجاع خلیل‌زاده، حسین کنعانی‌زادگان، مجید حسینی، مرتضی پورعلی گنجی و مدافعین راست تیم ملی صادق محرمی و صالح حردانی را به اندازه انگشت یزدانی قبول ندارد بسیار زننده و توهین‌آمیز است.

اظهارات فرهاد مجیدی از آن دست اظهاراتی است که به یک کنفرانس خبری محدود نمی‌شود. اگر مدافعین تیم ملی که حق دارند ناراحت شده باشند در مقابل سرمربی استقلال موضع بگیرند یک جور دردسر درست می‌شود و اگر موضع نگیرند خودشان را زیر سوال برده‌اند. اگر اسکوچیچ مقابل مجیدی بایستد به یک نحو حاشیه درست می‌شود و اگر سکوت کند و از بازیکنان تیمش دفاع نکند به یک شکل دیگر. فردا روزی که سیاوش یزدانی به تیم ملی دعوت شود باید کنار بازیکنانی بازی کند که انگشت او هم به حساب نمی‌آیند و اگر به خاطر اظهارات مجیدی او دیگر دعوت نشود هم خود یزدانی ضرر می‌کند، هم تیم ملی و هم حاشیه‌های دیگری ایجاد می‌شود.

به نظر می‌رسد در روز‌های آینده فوتبال ایران شاهد یک دو قطبی دیگر این‌بار بین سرمربی تیم ملی و سرمربی استقلال خواهد بود. فقط‌ای کاش یادمان نرود در دهه قبل این دو قطبی بین کی‌روش و برانکو به عنوان سرمربی پرسپولیس شکل گرفت و هیچ کس از آن سودی نبرد.

گزارش از علی ولی‌اللهی