
این نخستینبار نیست که ایالات متحده از یک تیم ورزشی ایران برای مسابقه دوستانه دعوت به عمل میآورد. در سال ۱۹۹۸ و بعد از بازی ایران مقابل امریکا در جام جهانی فرانسه مشهور به بازی قرن، قرار شد دو تیم در سال ۲۰۰۰ یک بازی دوستانه در لسآنجلس برگزار کنند.
دیدارنیوز: مهر ماه امسال و در جریان رقابتهای کشتی قهرمانی جهان در کشور نروژ، «علیرضا دبیر»، رییس فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران و «بروس بومگارتنر»، رییس فدراسیون کشتی امریکا با یکدیگر دیدار کردند. در این دیدار رییس فدراسیون کشتی امریکا طی دعوتنامهای رسمی از تیم کشتی آزاد ایران دعوت کرد تا مقابل تیم کشتی امریکا قرار بگیرد. این مسابقه قرار بود در ۲۳ بهمن در شهر دالاس برگزار شود.
علیرضا دبیر از همان زمان اعلام کرد که اگر دولت ایالات متحده خللی در روند اعطای ویزا به اعضای تیم و همراهان وارد کند ایران به امریکا سفر نخواهد کرد. اتفاقی که درنهایت هم به وقوع پیوست و با صادر نشدن ویزا برای ۶ نفر از اعضای تیم ازجمله دو کشتیگیر و شخص دبیر به عنوان رییس فدراسیون، برگزاری این مسابقه لغو شد.
روز پنجشنبه دبیر در نامهای رسمی به فدراسیون کشتی ایالات متحده نوشت: «بسیار متاسفم اعلام کنم که تیم ملی کشتی جمهوری اسلامی ایران به دلیل عدم اعطای روادید به ۶ نفر از اعضای این تیم، عملا امکان حضور و شرکت در مسابقه دوستانه با تیم ملی امریکا را ندارد. متاسفانه عدم صدور روادید از سوی مقامات کشور شما بهرغم تمامی مقدمات انجام شده از سوی اعضای تیم ایران و ارایه همه مدارک لازم و پیگیریهای مکرر بعدی رقم خورده است.»
در حال حاضر بر سر انتخاب درست دبیر در شرایط فعلی بحث وجود دارد و عدهای معتقدند اگر کشور میزبان ویزای کشتیگیران و مربی را صادر کند و فقط به دبیر ویزا ندهد بهتر است تیم به امریکا برود. در سمت مقابل برخی بر این باور هستند که مساله، ویزا دادن به دبیر یا شخص دیگری نیست و آداب دعوت به این شکل است که محترمانه برای تمامی مهمانان روادید صادر شود. البته اظهارات دبیر در چند ماه گذشته و سر دادن شعار مرگ بر امریکا و اینکه گفته بود گرین کارتم را پس دادم، چون از امریکا خوشم نمیآید در رخ دادن این اتفاق بیتاثیر نبوده است.
این نخستینبار نیست که ایالات متحده از یک تیم ورزشی ایران برای مسابقه دوستانه دعوت به عمل میآورد. در سال ۱۹۹۸ و بعد از بازی ایران مقابل امریکا در جام جهانی فرانسه مشهور به بازی قرن، قرار شد دو تیم در سال ۲۰۰۰ یک بازی دوستانه در لسآنجلس برگزار کنند؛ مسابقهای با هدف کاهش تنشهای سیاسی میان دو کشور. اتفاقات آن بازی دوستانه تا حد زیادی شبیه به رخدادی است که در مورد سفر تیم ملی کشتی آزاد به وقوع پیوسته؛ دعوت در حاشیه جام جهانی و بحث صدور ویزا و حواشی آن.
محسن صفایی فراهانی رییس وقت فدراسیون فوتبال در مصاحبه با سالنامه «اعتماد» که اسفند ۹۹ چاپ شد در مورد آن بازی و شروط ایران گفت: «من در قرارداد بندی گنجانده بودم مبنی بر اینکه با اعضای تیم ملی ایران هنگامی که وارد امریکا میشوند مشابه تیمهای ملی اروپای غربی برخورد خواهد شد. دانسته هم این را نوشتم. فدراسیون فوتبال امریکا، چون نفهمیده بود داستان چیست، موافقت کرد و قرارداد امضا شد. بعد از آن وقتی رفتند و با جاهای دیگر چک کردند فهمیدند تیمهای اروپای غربی بدون ویزا وارد امریکا میشوند و در همان فرودگاه ویزا میگیرند و انگشتنگاری هم نمیشوند.»
در آن زمان مخالفتهایی از داخل کشور با سفر تیم ملی فوتبال ایران به ایالات متحده صورت گرفت. عدهای تلاش کردند با تحت فشار گذاشتن صفایی فراهانی او را از انجام این بازی دوستانه منصرف کنند ولی موفق نشدند. فراهانی گفت حتی سیدمحمد خاتمی هم تحت فشار به او توصیه کرده بازی لغو شود، اما رییس فدراسیون قبول نکرده. بیبیسی در گزارشی مدعی شد که شخصی تماس گرفته و تهدید کرده اگر ایران راهی این بازی شود هواپیمای ملیپوشان را سرنگون خواهند کرد.
تیم فوتبال ایران ابتدا به فرانکفورت رفت و از همانجا بدون طی کردن تشریفات اداری راهی ایالات متحده شد. در فرودگاه شیکاگو همان مشکلی که برای دبیر و تیم کشتی آزاد به وجود آمده برای تیم ملی فوتبال رخ داد. برخلاف قرارداد امضا شده پلیس از بچههای تیم ملی خواست در یک صف جداگانه قرار بگیرند. سپس استمپ آورد برای انگشتنگاری و دوربین برای گرفتن عکس. واکنش همراهان تیم ملی فوتبال نسبت به اقدام پلیس امریکا درست مثل اقدام علیرضا دبیر بود. آنها به امریکاییها گفتند ما همین الان برمیگردیم به ایران و قرارداد ملغی میشود. گفته میشود یکی از افراد هماهنگکننده بازی در این لحظه نامهای مبنی بر معافیت اعضای کاروان ایران از انگشتنگاری و مصاحبه به پلیس فرودگاه نشان داد و به این ترتیب تیم ملی فوتبال ایران و همراهان بدون انگشتنگاری و مصاحبه و ثبت تصویر و با گرفتن ویزا در همان محل، فرودگاه را ترک کردند.
یکی از نکات جالب توجهی که صفایی فراهانی در مورد آن بازی و پذیرفتن شرط طرف ایرانی از سوی امریکاییها تعریف کرد، این بود که آنها تلاش بسیاری کردند تا بند صدور ویزا در فرودگاه و عدم انگشتنگاری و مصاحبه را از قرارداد حذف کنند ولی صفایی فراهانی حاضر شده بازی کلا کنسل شود، اما این بند باقی بماند.
صفایی فراهانی در این رابطه گفت: «رییس فدراسیون فوتبال امریکا تماس گرفت و گفت این بند را بردارید، گفتم نمیشود! همه بندهای قرارداد با هم دیده میشود! هرچه اصرار کرد زیر بار نرفتم. یک نشستی در ژاپن بود و آنجا آقای دکتر خبیری شرکت کردند به عنوان نایبرییس فدراسیون. رییس فدراسیون فوتبال ژاپن خیلی به ایشان اصرار کرد و از آنجا با من تماس گرفتند که اجازه بدهید این بند حذف شود. من جواب دادم ترجیح میدهیم بازی کنسل شود ولی این بند را حذف نمیکنم. حتی امریکا گفت ما سه روز اقامت برای شما در آلمان میگیریم. آنجا برای شما بازی دوستانه با یک تیم دسته اولی آلمان تدارک میبینیم. هتل و رفتوآمد هم با ما. شما آنجا از طریق سفارت امریکا در آلمان اقدام کنید و ویزا بگیرید. گفتم تحت هیچ شرایطی ما چنین کاری نخواهیم کرد. ما نه از هواپیما پیاده میشویم و نه میرویم در فرانکفورت و نه برای ویزا اقدام میکنیم. بالاخره امریکاییها پذیرفتند که آن شرط باقی بماند.»
مساله صدور ویزا برای ورزشکاران و اعضای کاروان تیمهای ورزشی ایران از گذشته تا به امروز مسالهای مهم به حساب میآمده و گویا مقامات امریکایی با علم به این حساسیت شیطنتهای خاص خودشان را انجام میدهند. حال باید دید آیا ایالات متحده در چند روز آینده روادید همه اعضای تیم کشتی ایران ازجمله دبیر را صادر خواهد کرد و اگر این اتفاق نیفتاد دبیر چه تصمیمی خواهد گرفت.
روز گذشته فدراسیون کشتی امریکا از فدراسیون ایران درخواست کرد در تصمیم خود مبنی بر لغو مسابقه تجدیدنظر کند. رییس فدراسیون کشتی ایالات متحده اعلام کرد صدور ویزا دست ما نیست. با این حال طبق اخبار رسیده دبیر فعلا از تصمیم خود برنگشته است.