یک فعال اصولگرا: انتصاب افراد قوم و خویش هیچ مشکلی ندارد

دیدارنیوز - بیش از صد روز از عمر دولت اصولگرای ابراهیم رییسی می‌گذرد، اما بزرگان اصولگرا همچنان سکوت پیشه کرده اند. اصولگرایان که کارنامه احمدی نژاد را پشت سر گذاشته‌اند همواره بر این باور بودند که دیر به میدان آمدند و جلوی اقدامات نادرست احمدی نژاد را نگرفتند تا اینکه دیر شد.

حجت الاسلام حسین ابراهیمی از چهره‌های سیاسی اصولگرا بر این باور است که اصولگرایان در مورد احمدی نژاد دیر به میدان آمدند و تنها به تذکر و هشدار اکتفا کردند در حالی که دیگر تذکرات هم سودی نداشت.

او درباره سکوت بزرگان اصولگرا در قبال اقدامات دولت ابراهیم رییسی عنوان می‌کند که اصولگرا‌ها انسان‌های عاقلی هستند و زود قضاوت نمی‌کنند.

این عضو جامعه روحانیت مبارز درباره تکرار تجربه احمدی نژاد در مورد رییسی، اظهار می‌کند آینده نگر نیستیم که بدانیم در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.

آقای ابراهیمی! ارزیابی شما از این روند انتصابات در دولت آقای رئیسی و انتقاداتی که به آن وارد می‌شود، چیست؟
در مورد انتصابات نمی‌دانم کجا انتصاباتی صورت گرفته است که قبیله‌ای یا قوم و خویشی است یا اطرافیان خودشان را منصوب کردند من تصور می‌کنم این‌ها جنبه تبلیغاتی و تخریبی دارد، این‌ها واقعیت نیست، زیرا گروه‌های کارشناسی که آقای رئیسی پیش بینی کردند و این افرادی که گزینش می‌کنند در گروه‌ها ارزیابی می‌شوند، شناسایی می‌شوند و در مورد آن‌ها بررسی صورت می‌گیرد تا افرادی کارآمد باشند اگر افراد کارآمد بودند، اما قوم و خویش باشند چه مشکلی ایجاد می‌کند؟ شایسته سالاری مهم است.

من معتقدم قوم و خویش هیچ مشکلی ندارد. پیامبر گرامی اسلام اولین کسی را که فرمود علی (ع) وزیر من است، امیر المؤمنین بود که از خویشان ایشان بود و در خانواده شان بزرگ شده بود. باید شایسته سالاری را تعقیب کرد. اگر کسی توانایی داشته باشد، کارایی داشته باشد، مورد اعتماد هم باشد و انگیزه کار داشته باشد چه مشکلی ایجاد می‌کند که برخی بخواهند سر و صدا راه بیاندازند. نکته دوم اینکه از کجا به اثبات رسیده که انتصابات قوم و خویشی است؟!

من معتقدم این سروصدا‌ها برنامه‌های افرادی است که می‌خواهند دولت و تلاش هایش را تخریب کنند. در واقع افرادی که در فساد‌های گذشته مشارکت داشتند و سودی به دست آوردند الان با این حرکتی که هماهنگ شروع شده است (یعنی قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضاییه) از وضعیت خودشان می‌ترسند به همین دلیل شروع به تخریب دولت کردند و هنوز زمانی نگذشته است که ببینیم دولت موفق است یا موفق نیست و پیشتازی کردن و اینگونه تخریب کردن، حقیقت و واقعیت ندارد و این‌ها مقدمه‌ای است که دولت را تخریب کنند و این سر و صداها، سیاسی است.

بسیاری از کسانی که حامی دولت آقای رئیسی بودند و هستند از جمله نمایندگان مجلس و چهره‌های سیاسی اصولگرا به روند انتصابات انتقاد کردند. این در حالی است که بسیاری از بزرگان اصولگرا در مورد انتصابات سکوت کردند، اگر به گفته شما اشتباه است یا سر و صدا‌ها از نگاه شما، سیاسی است چرا بزرگان اصولگرا در این مورد سکوت کردند؟
اصولگرا‌ها انسان‌های عاقلی هستند یعنی زود قضاوت نمی‌کنند.

یعنی آن‌ها هم منتظر هستند؟
منتظر هستند ببینند واقعا کارایی چیست، چقدر موفقیت حاصل می‌شود، اگر به جایی رسیدیم که خدای نکرده این اظهاراتی که درباره دولت مطرح می‌شود واقعیت داشته باشد اصولگرایان خط قرمز ندارند همانطور که در گذشته نداشتند لذا درمورد آقای احمدی نژاد جایی که برای اصولگرایان روشن شد آن‌ها با وی برخورد کردند، منتهی اعتقاد من بر این است که اصولگرایان عاقلانه کار می‌کنند نه عجولانه.

اصولگرا‌ها چرا به موقع به میدان نمی‌آیند؟ در دوره احمدی نژاد، حتی خود اصولگرا‌ها هم می‌گویند که دیر وارد شدیم که بخواهیم انتقاد کنیم یا به نام اصولگرا‌ها جلوی اقدامات دولت را بگیریم...
به هر حال اصولگراها، چون اعتقادات دینی دارند فکر می‌کنند فرد موردنظر، خودش با تذکر و هشدار متوجه می‌شود، اما گاهی طرف به گونه‌ای است که متوجه هیچ‌چیز نمی‌شود یعنی هرچه به آن شخص تذکر و هشدار می‌دهند او گوش نمی‌کند و بعد وارد عمل می‌شوند یعنی در اسلام هم لازم است اول تذکر و هشدار داده شود بعد وارد میدان شوند لذا عاقلانه وارد شدند و در موارد گذشته هم همینطور بوده است.

یعنی شما می‌گویید در مورد آقای احمدی نژاد اصولگرا‌ها به موقع وارد میدان شدند؟
خیر، دیر شد، اما این‌ها بر اساس احتیاط، فکر کردند شاید آقای احمدی نژاد با تذکر متوجه شود، اما متاسفانه تذکرات اثر نگذاشت.

امکان دارد درمورد آقای رئیسی هم تکرار شود؟‌
نمی‌دانیم. بشر به گونه‌ای است که ما آینده او را نمی‌دانیم و خدای توانا غیب را می‌داند، ما آینده نگر نیستیم که بدانیم در آینده چه اتفاقی می‌افتد.

این مدت زمان ۱۰۰ روزی که دولت آقای رئیسی روی کار آمده را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ چون برخی بر این باورند رئیس جمهور فقط دستور می‌دهد و وزیر هم دستور می‌دهد، ولی ما مردم در عمل چیزی نمی‌بینیم..
هنوز زمانی نگذشته که این دستورات عملی شود، باید به دولت فرصتی بدهند، چون هنوز انتصاباتش هم انجام نشده است، یعنی الان دولت هنوز انتصاباتی نداشته و انتصابات در حد بسیار محدودی بوده است. چه بسا کسانی که از گذشته بوده اند کارشکنی هم کنند، لذا الان نمی‌توان قضاوت کرد که این افراد اقدامی نمی‌کنند، اگر واقعا از گذشته باشند ممکن است افرادی باشند که نخواهند با این دولت همکاری کنند برای همین حتما کارشکنی می‌کنند لذا باید فرصت داد که دولت، سرو سامان پیدا کند و ساختار‌ها و انتصابات خودش را انجام دهد.

به عنوان مثال الان بسیاری از شهرها، شهردار ندارد، انتصابات استانداران تا حدودی تکمیل شده‌اند منتهی برای فرمانداران و بخشداران هنوز انتصاباتی انجام نشده است؛ لذا نباید به سرعت قضاوت کرد و باید به دولت فرصت داد تا بتواند کارش را انجام دهد و بعد از گذشت مدتی می‌توانیم ارزیابی کنیم، حداقل باید ۶ ماه بگذرد تا بتوان یک ارزیابی داشته باشیم که چه کار‌های مثبت و چه کار‌های منفی انجام شده است.

الان بسیاری از چهره‌های اصولگرا می‌گویند که نباید زود قضاوت کرد، ولی یک بحث دیگری که مطرح می‌کنند این است که روند انتصابات کُند است. توصیه شما در این مورد به دولت چیست؟
من هم معتقدم این کار باید با سرعت بیشتری صورت گیرد منتهی از آن طرف هرکسی را نمی‌توان روی کار آورد و باید بررسی و تحقیق کنند تا آن فرد کارایی لازم را داشته باشد، به تعبیری خُم رنگرزی که نیست که یک فردی را در آن بیاندازیم و رنگ شده بیرون بیاوریم بلکه باید به تدریج افراد شناسایی شوند و در کمیته بررسی شود، مثلا افرادی که به عنوان استاندار انتخاب شدند چقدر در موردشان تحقیق شد و بعد به هیئت دولت آمدند و رأی گرفتند. من معتقد هستم که عجولانه نمی‌توان تصمیم گرفت، اما از سوی دیگر هم سرعت یکی از کار‌های پر ثمری است که اگر انجام شود بهتر است، اما ارزیابی هم لازم است که افراد را بشناسند و بعد آن‌ها را منصوب کنند.

به هر حال مردم این انتظار را از آقای رئیسی و حامیان ایشان دارند که شعار سریع، فوری، انقلابی محقق شود همین قضیه باعث می‌شود مردم فکر کنند وقتی آقای رئیسی آمد به سرعت این کار‌ها انجام شود، ولی نشده است. این برآورده نشدن انتظار از نگاه شما چگونه است؟
مردم ما عاقل هستند و درک می‌کنند که شرایط، به گونه‌ای است که تا دولت بتواند مستقر شود و نیروهایش را منصوب کند زمان بر است و نمی‌توان این شعار را با سرعت انجام داد لذا این بدین معنا نیست که دولت دنبال آن نیست و کار را به درستی انجام نمی‌دهد بلکه تلاش دارد که هر چه زودتر انجام شود، اما این که چهار روز دیگر خراب کاری شود خوب نیست، برای همین باید با تامل و تفکر و با شناخت و شایسته سالاری افراد خوبی را روی کار بیاورند تا دلسوز مردم باشند؛ بنابراین باید به آن‌ها مهلت دهیم و صبر کنیم. مردم ما صبور بوده‌اند و تا الان با پشتوانه مردم انقلاب حفظ شده است، اگر مردم واقعا با انقلاب نبودند، انقلاب از بین رفته بود، به همین دلیل می‌گویم که آن‌ها درک می‌کنند و کاملا با صبر و حوصله باید منتظر باشند که انتصابات انجام شود و ثمره آن را هم انشالله خواهند دید.

به نظر شما نقش سخنگوی دولت چقدر می‌تواند در پاسخ دادن به انتظارات و صحبت‌ها و هجمه‌ها تاثیر گذار باشد؟ الان بیش از صد روز گذشته است و هنوز سخنگوی دولت تعیین نشده است. آیا این نمی‌تواند یک نقطه ضعف بزرگ برای آقای رئیسی باشد؟ به نظر می‌رسد آقای رئیسی نمی‌تواند به تنهایی به همه این‌ها پاسخ دهد.
وزرا سخنگوی خودشان هستند، یعنی هر وزیری که بتواند در حوزه خودش به شبهات پاسخ بدهد بهتر از سخنگو است، چون سخنگو با یک واسطه حرف می‌زند، اما وزیر مستقیم حرف می‌زند، الان که ماشالله همه وزرا به همه سؤالات پاسخ می‌دهند و آقای رئیسی هم اجازه فرمودند که افراد خودشان به سؤالات پاسخ دهند.

به نظر شما این ناهماهنگی ایجاد نمی‌کند؟ سخنگوی دولت در همه دولت‌ها نقش مؤثری داشته است، به نظر شما دولت آقای رئیسی نیاز به سخنگو ندارد؟
حتما نیاز دارد و این هم جزء مواردی است که باید صبر کنید تا یک فرد لایقی از بین وزرا یا از بیرون پیدا شود. قطعا سخنگو مؤثر است و می‌تواند جلوی بسیاری از شبهات را بگیرد و به سؤالات جواب دهد؛ بنابراین انتخاب سخنگو لازم است منتهی باید فرصت دهیم و این هم مثل همه انتصاباتی که باقی مانده، هنوز انجام نشده است و قطعا انجام خواهد شد.

مثلا در مورد وضعیت اقتصادی مملکت هر اتفاقی که می‌افتد منتظرند که وزیر اقتصاد صحبت کند یا آقای محسن رضایی صحبت کند یا معاون اول صحبت کند. این ناهماهنگی بین تیم اقتصادی را چقدر برای دولت آسیب زا می‌دانید؟
همه این‌ها صحبت می‌کنند و من اظهارات همه‌شان را گوش می‌کنم، وزیر اقتصاد صحبت کرد، آقای رضایی صحبت کرد، حتی به مجلس رفت و در مجلس هم صحبت کرد و بقیه آقایان هم که همیشه در حال صحبت هستند، من معتقد هستم به جای صحبت کردن بروند و کار کنند. ما حرف، زیاد شنیده‌ایم، اما متاسفانه نتیجه نگرفتیم، باید نتیجه را در عمل ببینیم، چون به سخندانی نیست. به تعبیری به عمل کار برآید به سخنرانی نیست. انشالله باید به آن‌ها فرصت دهیم تا بروند و کار کنند، آن‌ها نباید فقط صحبت کنند و در نهایت از آن هیچی در نیاید، چون بدتر می‌شود.