کمتر کسی تاکنون نام پابلو پیکاسو را نشنیده است. این نقاش مشهور اسپانیایی که مدت‌هاست نامش با هنر عجین شده از همان سال‌های ابتدایی عمرش نخستین آثار هنری خود را خلق کرد.
دیدارنیوز ـ «پابلو پیکاسو» در اکتبر سال ۱۸۸۱ در اسپانیا متولد شد. به گفته مادر «پابلو پیکاسو»، «پیز ـ پیز»، نخستین کلماتی بودند که این نقاش به زبان آورده است. «پیز ـ پیز» در حقیقت شکل کوتاه‌شده کلمه اسپانیایی «لپیز» (lapis) یعنی «مداد» است.
«پیکاسو» از سن هفت سالگی، در زمینه‌های طراحی چهره و نقاشی رنگ روغن رسما تحت تعلیم پدرش قرار گرفت. «روییس»، پدر پیکاسو، نقاشی بود که در طبیعی به تصویر کشیدن پرنده‌ها تخصص داشت. او استاد هنر و مدیر یک موزه بود.
پدر و عموی «پیکاسو» تصمیم گرفتند این هنرمند جوان را به «آکادمی سلطنتی هنر‌های زیبای سان فرناندو» در مادرید یعنی به آموزشگاه هنری درجه یک اسپانیا بفرستند. به این ترتیب پیکاسو در سن ۱۶ سالگی برای آموزش دیدن آماده شد.
به گزارش «دیلی آرت» او بعد از نام‌نویسی در آکادمی از آنجایی که به آموزش‌های رسمی علاقه‌ای نداشت از پیوستن به کلاس‌ها خود داری کرد. با این حال مادرید برای او جذابیت‌هایی دیگری مثل موزه «دل پرادو» را داشت که خانه آثار هنرمندانی همچون «فرانسیسکو گویا» و «دیه‌گو ولاسکس» است. پیکاسو به‌خصوص آثار «ال گرکو» را دوست داشت. ویژگی‌های آثار این هنرمند بعد‌ها در آثار هنری «پیکاسو» نمود پیدا کرد.
مردی با کلاه (۱۸۹۵)
پیکاسو در ۱۴ سالگی این پرتره را نقاشی کرد. این تابلو یکی از نخستین نقاشی‌هایی است که در آن «پیکاسو» از رنگ روغن و سبکی که برایش معمول بود استفاده کرده است.
پرتره عمه پپا (۱۸۹۶)
با توجه به رنگ‌آمیزی و نحوه به تصویر کشیدن نور در این نقاشی، می‌توان تاثیرات پرتره‌های سنتی اسپانیایی به‌خصوص پرتره‌های «ولاسکس» را در این نقاشی دید. عمه «پپا» دوست نداشت سوژه نقاشی باشد و شاید به همین دلیل باشد که در این نقاشی مضطرب به نظر می‌رسد.
خودنگاره (۱۸۹۶)
پیکاسو این اثر را در همان دورانی خلق کرد که پرتره‌های زیادی از والدینش خلق کرد.
پرتره مادر هنرمند (۱۸۹۶)
پیکاسو در این پرتره لحظه‌ای را به تصویر کشیده است که مادرش درحالت نیمه خواب است.
«علم و نیکوکاری» (۱۸۹۷)
یکی از مهمترین آثار پیکاسو از سال‌های اولیه تمرین نقاشی کردن او است. او در سن ۱۵ سالگی به حدی رسیده بود که به سراغ ترکیب‌های جاه‌طلبانه برود.
شاعر رو به زوال (۱۹۰۰)
پیکاسو، چند ماه پس از ملاقات با «جاومی سابارتز» (Jaume Sabartés) نویسنده و مجسمه‌ساز اسپانیایی که بعد‌ها دوست صمیمی او نیز شد دو نقاشی آبرنگ از او خلق کرد. پیکاسو در طول دوران دوستی‌اش با «سابارتز» پرتره‌های بسیاری با مداد و رنگ روغن خلق کرد که بسیاری از آن‌ها مملو از کنایه، کنایه‌هایی با درون‌مایه شوخی و علاقه خلق کرد.
خانه کیکِت (۱۸۹۸)
پیکاسو در ژوئن ۱۸۹۸ به شهر «تاراگونا» سفر کرد. او در این شهر بسیار تحت تاثیر قرار گرفت به نحوی که چند سال بعد اعلام کرد هر چه می‌داند را در این شهر یاد گرفته است. این یکی از نقاشی‌هایی است که در همین شهر خلق شده است.
جایگاه ویژه (۱۹۰۰)
پیکاسو این نقاشی را در جریان بازدید از پاریس در پاییز سال ۱۹۰۰ خلق کرد. این تابلو که با نام تابلو نقاشی «نمایشگاه» هم شناخته می‌شود یکی از چندین تابلو نقاشی است که پیکاسو با موضوع زندگی شبانه در پاریس و با تاثیر گرفتن از «استینلن» و «تولوز-لوترک» خلق کرده است.
