برطبق یافته‌های پژوهشی که توسط مرکز تحقیقات و ارزیابی دارویی، وابسته به سازمان غذا و دارو در آمریکا انجام شده است، یکبار مصرفِ کرم‌های ضدآفتاب کافی است تا ۷ ماده شیمیایی که در همه انواع ضدآفتابها وجود دارد، در سطح بسیار بالایی که از آستانۀ ایمن فراتر است، جذب خون شود.
دیدارنیوز ـ به نقل از سی‌ان‌ان، دانشمند ارشد کارگروهِ زیست‌محیطی - یک سازمانِ مدافعِ حقوق مصرف‌کننده که در زمینه سلامتی ضدآفتابها فعالیت می‌کند – به سی‌ان‌ان گفته است: «آنچه درباره این یافته حائز اهمیت است این است که مواد شیمیایی به میزانِ چشمگیری جذبِ خون می‌شوند و موادِ تشکیل‌دهنده ضدآفتابها هنوز به لحاظِ میزان ایمنی به طور کامل آزمایش نشده‌اند.»
دیوید اندروز می‌افزاید: «اگر شرکت‌ها می‌خواهند این مواد تشکیل‌دهنده را در محصولات خود حفظ کنند باید به سرعت در موردِ مضرات احتمالی آن‌ها برای کودکان و همینطور مضراتِ احتمالی ناشی از مصرفِ طولانی مدت تحقیق کنند.»
دکتر ژانت وودکوک، مدیر مرکز تحقیقات و ارزیابی دارویی، می‌گوید: «اینکه یک ماده تشکیل‌دهنده از طریق پوست جذب بدن می‌شود به این معنی نیست که آن ماده خطرناک است. اهمیت این تحقیق در آزمونِ میزانِ سلامتی این مواد و اثراتِ مواجه سیستمی با مواد تشکیل‌دهنده کرم‌های ضدآفتاب به خصوص در طولانی‌مدت است.»
کارشناسان و سازمانِ غذا و داروی آمریکا تأکید می‌کنند که نور خورشید عامل سرطان و پیریِ پوست است، برای همین نباید دست از مصرف ضدآفتابها برداشت. آن‌ها پیشنهاد می‌دهند لباس‌های آستین‌بلند، کلاه و عینک استفاده شود و افراد تلاش کنند در سایه قرار بگیرند.
سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید، افرادی که نگرانِ استفاده از ضدآفتاب هستند می‌توانند از ضدآفتاب‌هایی با پایه مواد معدنی استفاده کنند. آکادمی متخصصین پوست آمریکا پیشنهاد می‌دهد که حداقل یک اونس (معدل ۲۸ گرم) ضدآفتاب هر دو ساعت یکبار روی مناطقی از پوست که در معرض آفتاب است، استفاده شود.
یافته‌های جدید سازمان غذا و داروی آمریکا، یافته‌های تحقیق دیگری که این سازمان به صورت پایلوت در سال گذشته انجام داد را تأیید می‌کند. در این پژوهش ۴ ماده شیمیایی شامل آوبنزن، اوکسی‌بنزن، اﻛﺘﻮ ﻛﺮاﻳﻠﻦ، اکامسول که در تمام ضدآفتابها رایج هستند، شناسایی شدند و مشخص شد، بعد از حتی یکبار استفاده از کرم ضدآفتاب، این مواد از طریق پوست به جریان خون جذب می‌شوند. در تحقیق جدید علاوه بر این ۴ ماده، ۳ ماده دیگر شامل هوموسالات، اکتیسالات، اکتینوکسیت نیز شناسایی شدند که به جریان خون راه می‌یابند.
این مواد، در کنار ده‌ها مواد دیگری است که سازمان غذا و داروی آمریکا می‌خواهد کارخانه‌ها پیش از استفاده در محصولات خود میزانِ ایمنی آن‌ها را بررسی کنند. در تحقیق جدید از مشارکت‌کنندگان خواسته شد در روز اول ضدآفتاب را در ۷۵ درصد از بدنِ خود استفاده کنند. در روز‌های دوم تا چهارم، از آن‌ها خواسته شد ۴ بار در روز همان مقدار را مصرف کنند.
بعد از نخستین جذب، تراکمِ ۶ ماده شیمیایی بعد از هر بار مصرفِ مجدد در خون افزایش یافته بود و در روز هفتم، مدت‌ها بعد از آنکه از کرم استفاده نشده بود، همچنان سطح این مواد در خون بالاتر از استاندارد‌های سازمان غذا و داروی آمریکا بود. در روز بیست و یکم سطحِ دو ماده شیمیاییِ هوموسالات و اکسی‌بنزن همچنان بالاتر از سطح استاندارد باقی مانده بودند.
اندروز می‌گوید: «به نظر می‌رسد برخی از مواد شیمیایی مدت‌ها بعد از مصرف وارد جریان خون می‌شوند، برای همین است که هفته‌ها بعد از قطعِ مصرف همچنان سطح این مواد در خون بالاست.»
راب چیلکات، استاد سم‌شناسی در دانشگاه هرتفوردشایر در انگلستان، می‌گوید: «پوست مانعِ کاملی نیست و برای همین جذبِ مقادیری از مواد شیمیاییِ ضدآفتابها (و سایر محصولات پوستی) از طریق پوست قابل انتظار است. این به این معنی نیست که محصولات ضدآفتاب خطرناک هستند، اما لازم است آزمون‌های بیشتری روی این مواد صورت گیرد.»
اندروز می‌گوید: در تحقیقی که در سال ۲۰۱۹ انجاد شد، نشان داده شد که «اکسی‌بنزن ۵۰ تا ۱۰۰ برابر بیشتر از سایر مواد شیمیایی جذب خون می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهند بین اکسی‌بنزن و سطحِ پایین تستسترون در پسران جوان، تغییرات هورمونی در مردان، کوتاه‌تر شدن دوران حاملگی و اختلال وزن در هنگام تولد ارتباط وجود دارد.
تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ در سوئیس انجام شد نشان داد که اکسی‌بنزن یا یکی از ۴ ماده شیمیایی دیگری که در ضدآفتابها هستند، در ۸۵ درصد از نمونه‌های شیر مادران وجود دارد. این یافته نگرانی‌ها درباره به خطر افتادنِ سلامت نوزادان را افزایش داد.
در سال ۲۰۱۰، نتیجه تحقیق دیگری نشان داد که ماده شیمیاییِ اکتینوکسیت در شیر مادران وجود دارد.
مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا در سال ۲۰۰۸ نمونه‌ها خونی را که توسطِ یک تحقیق دولتی گردآوری شده بود آزمایش کرد و دریافت که ماده اکسی‌بنزن در ۹۷ درصد از نمونه‌ها وجود دارد.
اکسی‌بنزون در میان سایر مواد تشکیل‌دهنده ضدآفتابها به ایجادِ حساسیتِ تماسی معروف است.
اتحادیه اروپا اکسی‌بنزن را در محصولات ضدآفتاب جایگزین ماده جدیدتر و با توانانیِ محافظتیِ بالاتری کرده است که میزانِ بیشتری از اشعه یو وی بی و یو وی اِی را مهار می‌کند. اما این مواد مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار نگرفته است. برای همین اکسی‌بنزن همچنان در محصولات آمریکایی استفاده می‌شود.
دکتر لئونارد لیچنفلد، معاونِ انجمنِ سرطان آمریکا می‌گوید: «نتایج منفی این پژوهش‌ها و تبلیغاتی که پس از آن ارائه می‌شود، می‌توان اثرات مخرب داشته باشد، به خصوص وقتی پای پیشگیری از سرطان در میان است.»
او می‌افزاید: علاوه بر نگرانی‌ها درباره مضرات مواد شیمیایی برای انسان، به طور همزمان هشدار‌هایی درباره مضراتِ ضد آفتاب‌ها برای محیط‌زیست به خصوص نقشِ آن‌ها در سفید شدنِ مرجان‌ها اعلام شده و برخی از کشور‌های واقع در حاشیه اقیانوس آرام استفاده از ضد آفتاب‌های حاوی اکسی‌بنزن و اکتینوکسیت را ممنوع کرده‌اند. همه این‌ها باعث شده نگرانی‌ها از خطرات ضد آفتاب بیشتر شود.
وودکاک می‌گوید: با توجه به اینکه ضد آفتاب‌ها برای سلامتی مفید نیز هستند، سازمان غذا و داروی آمریکا به افراد توصیه نمی‌کند استفاده از آن را کنار بگذارند. بلکه توصیه می‌کند همراه با ضد آفتاب تدابیر دیگر محافظتی مانند پوشیدن لباس‌های آستین بلند، شلوار، کلاه نقاب‌دار، استفاده از عینک ضد آفتاب را رعایت کنند و همچنین بین ساعت ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر که خورشید در داغ‌ترین حالت خود است و سایه‌ها در کوتاه‌ترین وضعیت هستند، حتماً در سایه حرکت کنند.
