باشگاه استقلال تهران در میانه مشکلات بزرگ و بدهی‌های سنگین، شاهد جنگ علنی بین مدیران و کادر فنی خود است و به نظر می‌آید هیچ کسی هم برای این موضوع راه حلی ندارد.
دیدارنیوز ـ سرویس ورزشی: در فاصله دو روز مانده تا دربی پایتخت در مسابقات جام حذفی، به نظر می‌آید باشگاه استقلال در یکی از بحرانی‌ترین روز‌های تاریخ خود به سر می‌برد. با وجود تلاش بسیار فرهاد مجیدی در حفظ و حراست از شرایط موجود تیم و ایجاد انگیزه برای بازی حساس پنج‌شنبه، به نظر می‌آید فاصله بسیار زیاد مدیریت باشگاه با کادر فنی و بازیکنان عامل بزرگ و قدرتمندی برای به ضعف کشاندن این تیم برای دربی پیش رو باشد.
نگاهی به وقایع دو سه هفته اخیر نشان می‌دهد که اگر مدیریت باشگاه استقلال همین حالا از قاموس ورزش پاک شود چه بسا وضعیت تیم و بازیکنان خیلی بهتر از شرایط موجود شود. در واقع گروهی که تحت عنوان مدیریت باشگاه فعال هستند نه تنها در تمشیت امور و ایجاد یک وضعیت پایدار، ناتوان و بی‌مصرف شده‌اند بلکه حالا وجودشان نیز به بدتر شدن اوضاع منجر شده است.
استقلال بر خلاف نامش حالا چیزی شبیه یک تیم استعمارزده است و هیچ نشانی از یک هویت مستقل و متکی به هوادارانش را ندارد. تصمیم در مورد عزل و نصب مدیر عامل و اعضای هیات مدیره از سوی وزارت ورزش و حتی فراتر از آن صورت می‌گیرد و هواداران باشگاه در چنین وضعیت حساسی به هیچ انگاشته شده‌اند، همانطور که در دهه‌های اخیر هم هیچ توان و اختیاری در بهبود اوضاع نداشتند. با چنین عملکدی باید پرسید چه استقلالی؟ چی کشکی؟!
مدیران باشگاه چشم دیدن هم را تا همین دو سه هفته قبل نداشتند و کادر فنی و بازیکنان نیز چشم دیدن مدیران را. تیم همچنان در وضعیت بد مالی و تمرینی روز خود را شب می‌کند و حتی به نظر می‌رسد اعتبار و آبروی فرهاد مجیدی هم به زودی برای جمع و جور کردن تیم افاقه نکند. مدیر عامل باشگاه نه ادبیات مدبرانه دارد و نه در عمل چیزی از تدبیر نشان می‌دهد. درست در روز‌هایی که تیم نیاز به آرامش دارد احمد مددی در اقدامی غافلگیرکننده، ناصر فریادشیران را به سمت معاون اجرایی باشگاه می‌گمارد تا لجاجت خود را با اعضای مستعفی هیات مدیره نشان دهد.
ناصر فریادشیران در آکادمی استقلال با مخالفت شماری از پیش‌کسوتان باشگاه مواجه شد و نهایتا از مدیریت آکادمی کنار گذاشته شد در حالی که مشخص نشد چرا با او اینقدر در زاویه بودند؟ یعنی مدیران باشگاه نمی‌دانستند که پیش‌کسوتان استقلال حضور یک چهره بیرون از خانواده استقلال را برنمی‌تابند؟ ناصر فریادشیران که حالا معاون اجرایی باشگاه است نیز به مجرد قرار گرفتن در موقعیت جدید، به جای اینکه از تجربه فوتبالی‌اش بهره ببرد در دام مصاحبه‌های آتشین افتاده و هنوز نیامده در مقام زبان منفصل مددی به همقطار خود در پرسپولیس حملات لفظی می‌کند و آرامش را از تیمش می‌گیرد!
اصلا مشخص نیست که امور باشگاه استقلال را چه کسی باید پیش ببرد و اگر بحران‌های جدید از راه برسند که به زودی می‌رسند، چه کسی خواهد توانست از پس حل مسائلی، چون بدهی‌های انباشته، حکم‌های محرومیت و بی‌آبرو کردن باشگاه در محاکم بین‌المللی بربیاید؟! در چنین شرایطی چطور می‌توان از کنترل خشم و ناراحتی با هواداران میلیونی باشگاه سخن گفت که همه آن‌ها منتظر تمام شدن محدودیت‌های کرونایی و حضور در سکو‌ها هستند تا با فریاد بلندشان، حقوق تحقیرشده خود را طلب کنند.
باشگاه استقلال، امروز در چنگال مدیرانی به غایت ضعیف و ناتوان اسیر شده و همچون مستعمره‌ای بی در و پیکر به استضعاف کشیده شده تا چنین به نظر بیاید که هیچ کس نمی‌تواند برای عبور از بحران‌ها و مشکلات راهی پیدا کند.
کشتی‌شکستگان استقلال که شامل بازیکنان، گروه فنی و هواداران پرتعداد آن هستند درست در میانه طوفانی سهمگین قرار گرفته و عنقریب با برخورد به صخره مشکلات به دریای تاریکی و نیستی فرو خواهد افتاد.
از این استقلال، نه پیروزی در دربی، نه قهرمانی در جام حذفی و نه حضور مقتدرانه در لیگ قهرمانان آسیا باید خواست و نه حتی حل کردن مشکلات ساده و پیش پا افتاده. خانه از پای بست ویران شده...
