دیدارنیوز ـ به نقل از ساینسآلرت، محققان ۴۲ فرد بزرگسال که در حال آموختن عربی بودند را مورد آزمایش قرار دادند. گروهی از آنها الفبا را با نوشتن یاد گرفتند، گروهی الفبا را تایپ کردند و گروه دیگر با تماشا کردن فیلم به آموختن الفبا پراختند.
گروهی که الفبا را روی کاغذ نوشته بودند نه تنها این حروف ناآشنا را سریعتر یاد گرفتند بلکه بهتر توانستند دانش جدید خود را در زمینههای دیگر به کار بگیرند. برای مثال آنها توانستند با استفاده از این حروف کلمات جدیدی بسازند و کلماتی که پیش از آن ندیده بودند را تشخیص دهند.
برندا راپ، دانشمند علوم شناختی از دانشگاه جانهاپکینز میگوید: سوالی که برای والدین و مربیان پیش میآید این است که چرا کودکان باید زمانی را صرف نوشتن کنند؟ بدیهی است این کار به آنها کمک میکند بهتر بنویسند، اما از آنجا که این روزها افراد کمتر روی کاغذ مینویسند اهمیت انجام این کار چیست؟
سوال اصلی این است که آیا نوشتن مزایای دیگری نیز دارد که به خواندن و هجی کردن و درک مفاهیم کمک کند؟
پاسخ "بله" است.
اگرچه نوشتن، تایپ کردن و یادگیری تصویری در آموختن حروف عربی موثر بود، اما دستهای که حروف را از طریق نوشتن آموخته بودند به نسبت افراد دیگر به جلسات کمتری برای رسیدن به یک استاندارد مطلوب نیاز داشتند.
محققان فراگیران را آزمایش کردند تا ببیند چگونه یادگیری در آنها عمومیت پیدا میکند.
در تمام آزمونهایی که در آنها مهارتهایی که آموزش ندیده بودند مورد استفاده قرار میگرفت گروهی که از طریق نوشتار زبان را آموخته بودند عملکرد بهتری داشتند. آنها در نام بردن حروف، نوشتن حروف، هجی کردن کلمات و خواندن کلمات عملکرد بهتری نشان دادند.
این تحقیقات نشان میدهد که آموزش از طریق نوشتن مزایایی فرای تصور دارد و به نظر میرسد دانش از طریق نوشتن بهتر تثبیت میشود.
اگرچه ۴۲ نفر نمونهی بزرگی برای انجام چنین آزمایشی نیستند با این حال گزارشها نشان میدهد که نوشتن در یادگیری نقش مهمی ایفا میکند.
اگرچه از بزرگسالان در این آزمایش استفاده شده است، اما محققان میگویند که نتایج تحقیقات آنها را میتوان به کودکان نیز تعمیم داد.
امروزه دانشآموزان در مدارس زمان کمتری صرف نوشتن میکنند، اما براساس این تحقیقات، حذف کردن نوشتار کار عاقلانهای نیست.
این تحقیقات در مجلهی "Psychological Science" به چاپ رسیده است.
