بدون شک فرمول لیورپول برای کاهش خشونت در فوتبال و افزایش لذت آن می‌تواند برای فوتبال ما نیز مثمر ثمر باشد. فوتبال در ایران طرفداران بسیاری دارد که جرات حضور در ورزشگاه‌ها را از دست داده اند. اینکه فوتبال ما چرا پس از این همه مدت، دچار چنین خشونت‌های عریانی شده، پرسشی است که شاید در ذهن بسیاری از طرفداران ایرانی پس از تماشای بازی لیورپول و تاتنهام ایجاد شده باشد. چرا ما مصادف با روز‌های لذت بخش فوتبال در دنیا، چنین در چنبره هولیگانیسم و اوباشیگری گرفتار شده ایم؟ آیا اتفاقاتی که در ورزشگاه نقش جهان رخ داد و در دیگر ورزشگاه‌ها نیز کم و بیش رخ می‌دهد لذت فوتبال را نمی‌کشد و تماشاگران را فراری نمی‌دهد؟