امدادرسانی با توجه به گستردگی ابعاد فاجعه، کافی نیست. همچنین ضعف مدیریت در توزیع اقلام و ملزومات مانند آنچه در لرستان اتفاق افتاد، سبب شده که تمام افراد نتوانند از حداقل‌هایی، چون چادر برخوردار باشند. به علاوه فقدان سرویس‌های بهداشتی، حمام و امکانات بهداشتی، کمبود چادر، نبود امنیت و خطر شیوع بیماری، سیل زدگان استان خوزستان را دچار دردسر کرده است. مشکل دیگری که به‌ویژه در میان ساکنین کمپ‌ها و اردوگاه‌ها وجود دارد، بحران شدید روحی ناشی از فاجعه سیل است. افرادی که خانواده، خانه و کاشانه و زمین و دام خود را از دست داده اند، دچار شدیدترینِ آلام شده اند. به نظر می‌آید حضور تیم‌های مشاوره‌ای و روان درمانی در مناطق سیل زده، با توجه به بحران‌های روحی مردم ضروری است.