در ایران مفهوم نو سرمایه داری با برخی واژه‌ها مانند رانت و ویژه خواری، نو کیسگی؛ تازه به دوران رسیدگی؛ پولشویی، تکبر و تفاخر؛ بی مسئولیتی، قانون شکنی یا دور زدن قانون، تبانی؛ اختلاس و... عجین شده است. نماد‌ها و نمونه‌های برجسته این نوع از نو سرمایه داری هم افرادی مانند فاضل خداداد، شهرام جزایری؛ بابک زنجانی؛ حسین هدایتی و این روز‌ها هادی رضوی هستند. وقتی به مشروح مذاکرات دادگاه این افراد مراجعه می‌کنیم اجمالا متوجه می‌شویم این‌ها و امثالهم که کم هم نیستند و لزوما هم شناخته شده و مشهور نیستند افرادی هستند که با ارتباطات خاص و فقدان چهارچوب‌های شخصیتی و خانوادگی محدود کننده، ره صد ساله را یک شبه طی کرده اند.