دیدارنیوز - به همین بهانه دقایقی با مجتبی خورشیدی صحبت کردیم. مربیای که اگر به عنوان سرمربی تیم ماشین سازی به همراه این تیم به سیرجان میرفت اکنون به عنوان سرپرست تیم ملی انتخاب نمیشد. مخالفت باشگاه ماشین سازی با ادامه حضور او در راس کادر فنی این تیم موجب شد تا عزیزی خادم طی حکمی او را به عنوان سرپرست تیم ملی انتخاب کند.
*بی تعارف به عنوان اولین سوال انتخاب شما به عنوان سرپرست تیم ملی تعجب خیلیها را به همراه داشته است! اگر بخواهید در فضای آرام به منتقدین خود پاسخ دهید چه میگویید؟بهتر است پیش از قضاوت روزمه من را در فوتبال مطالعه کنید و این تنها حرفی است که من در دفاع از خود میزنم. یک شبه وارد فوتبال نشده ام و با رابطه هم انتخاب نشده ام. من فوق لیسانس فیزیولوژی ورزشی دارم و هم اکنون در دانشگاه علامه طباطبایی مدیریت راهبردی سازمانهای ورزشی میخوانم و از سال ۷۵ در فوتبال بوده ام و در سمتهای مختلفی کار کرده ام، اما هیچ گاه حضورم در فوتبال با تبلیغ همراه نبوده شاید به این دلیل که بازیکن شاخصی نبوده ام. بازیکن نوجوانان راه آهن و جوانان پرسپولیس بودم و در رده سنی بزرگسالان در تیم ژاندارمری بازی کردم و به دلیل مصدومیت سختی که برایم رقم خورد مجبور شدم فوتبال را کنار بگذارم و سراغ تحصیل رفتم، اما توام با تحصیل از سال ۷۵ حضور در پستهای مختلف فوتبال از جمله مدیریت را تجربه کردم که بیشتر این سمتها در باشگاه راه آهن بوده است. ۱۸ سال در باشگاه راه آهن به عنوان معاون ورزشی، معاون اجرایی و قائم مقام باشگاه حضور داشتم. یک سال هم در باشگاه استقلال در زمان مدیریت کاظم اولیایی معاون اجرایی باشگاه بودم. در برههای سرپرستی باشگاه راه آهن به من واگذار شد. دراین تیم مدیر فنی و مربی هم بودم. به همراه تیم امیدهای راه آهن قهرمان تهران شدم و در جام اتحادیه به عنوان نایب قهرمانی دست پیدا کردم. علاوه بر راه آهن در استقلال اهواز – استقلال تهران – آلومینیوم هرمزگان – پاس همدان – پارس جنوبی – شهرداری تبریز – نفت تهران و شهرداری تبریز به عنوان مربی حضور داشتم و در تیمهای پاس همدان و شهرداری همدان و این اواخر به مدت کوتاهی در ماشین سازی سرمربیگری کردم.
آن زمانی که من در باشگاه راه آهن حضور داشتم این باشگاه برای خود یک سازمان تربیت بدنی کوچک بود. چرا که راه آهن در شهرهای مختلف کشور دارای تیمهای ورزشی بود و ما باید برای همه شهرها و همه تیمها برنامه ریزی میکردیم و کاری که انجام میدادیم کار کوچکی نبود. از سویی من به سمتی برگزیده شده ام که مرتبط با آن تحصیل کردم. خودم هم مربیگری کرده ام. دارای مدرک A هستم و یک ماه دوره مربیگری هم در برزیل هم سپری کرده ام. خب بهتر میتوانم شرایط و خواستههای بازیکنان و مربیان تیم ملی را درک کنم چرا که خودم در جایگاه مربی بوده ام و هم چنین در جایگاه بازیکن و مشکلات و خواستهها را درک میکنم. و، چون برنامه ریزی کرده ام میتوانم به تیم ملی کمک کنم.
*و اگر باز هم بخواهی از خود دفاع کنی چه میگویی؟ شما و یک هر علاقمند به تیم ملی و هر ژورنالیستی میتواند از من انتقاد کند، اما آنچه که من میدانم ۲۵ سال در فوتبال هستم و زحمت کشیدم و اگر قرار بود با رابطه به این سمت برگزیده میشدم خیلی زودتر ازاینها باید پست میگرفتم. اصلا و ابدا. اشتباه نکنید. من نمیگویم بهترین گزینه برای این سمت هستم. قطعا افراد بهتر از من برای احراز این سمت وجود دارند، اما فدراسیون فوتبال بعد از بررسی سوابق و تحصیلات و تجربیات من، من را به این سمت برگزیده است. فدراسیون فوتبال یک گروه مطالعاتی دارد که روی انتخابها حساس است و بعد از مطالعه تصمیم گیری میکند. من یک شبه وارد فوتبال نشده ام و کسی من را توصیه نکرده است و اگر کسی روی این نکته تاکید کند در حق فدراسیون فوتبال جفا کرده است، چون این واقعیت ندارد. من زبان هم بلد هستم و فکر نمیکنم انتخاب من جفا در حق تیم ملی باشد. هر چند کار در تیم ملی با هر پیشینهای برای من افتخار است و همانند سرباز در خدمت تیم ملی خواهم بود.
*نگران نیستند که از سوی بازیکنان تیم ملی پذیرفته نشوید...(با خنده) من در تیمهای بزرگی مربیگری کرده ام. در تیم امید راه آهن که بودم بازیکنان بزرگی شاگردم بوده اند. نمیخواهم اسم بازیکنان را برای شما ردیف کنم. من به اندازه کافی در فوتبال برای خود شناخته شده هستم و احترام دارم و نگران این موضوع نیستم. حتی یک درصد. از سویی من سرپرست تیم ملی هستم و در حیطه وظایف خود عمل میکنم و بازیکن هم در جایگاهی که برای او تعریف شده است قرار دارد و به حضور خود در تیم ملی ادامه میدهد. من در چارچوبی که برای من تعریف شده حرکت میکنم و همه هدف من کمک به کادر فنی تیم ملی و از بین بردن دغدغههای آنها و بازیکنان و بهترین برنامه ریزی برای تیم ملی است. خب قبلا هم اشاره کردم، چون بازیکن و مربی بودم بهتر میتوانم شرایط و خواستههای بازیکنان و مربیان را درک کنم و من به تیم ملی آمده ام تا همه به هم کمک کنیم که تیم ملی نتیجه بگیرد و مردم خوشحال شوند.
*اگر به این توضیحات شما برای حضور در سمت سرپرستی تیم ملی برای بعضیها قانع کننده نباشد چه پاسخی خواهید داشت...من در برابر رسانهها نیستم. هم چنین در برابر تماشاگران تیم ملی. من نمیخواهم مدام بگویم در فوتبال آدم باتجربه و تحصیلکرده هستم، اما انتظار من از رسانهها بی تعارف حمایت است به خصوص که جز مدیران جوان فوتبال بشمار میروم. اگر قرار باشد از من با این سوابق و با این تحصیلات مرتبط انتقاد شود باز هم حوصله به خرج میدهم و بر این عقیده ام گذشت زمان ثابت خواهد کرد من در سمتی که برگزیده شدم توانمند هستم یا نیستم. چون جنگ رسانهای من با منتقدین نه کمکی به تیم ملی میکند و نه کمکی به من. قطع به یقین به همه نقدها احترام خواهم گذاشت، چون دیدگاهها قابل احترام است. یاد گرفته ام اگر در جایی با کسی هم عقیده نباشم به نظرات او احترام بگذارم.