دیدارنیوز ـ شمار مبتلایان به ویروس جهش یافته کرونا در کشورمان به ۱۱۲ تن رسید؛ مبتلایانی که ابتلایشان به این ویروس با آزمایشهای ویژه مسجل شده است، وگرنه کیست که نداند شمارشان بیش از اینهاست.
اواخر بهمن ماه بود که وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان از چرخیدن ویروس جهش یافته کرونا در کشور خبر داد و تاکید کرد که احتمالا این ویروس ملقب به انگلیسی زیر پوست همه شهرها، روستاها و خانوادهها در کشورمان قابل رهگیری باشد و لذا ضرورت دارد، در اجرای پروتکلهای بهداشتی شدت و دقت بیشتری نشان دهیم و توصیههایی مانند فاصله گذاری و استفاده از ماسک را سرلوحه همه امور قرار دهیم.
هشداری که با شدت گرفتن شیوع کووید ۱۹ در خوزستان و تبدیل وضعیت ۱۱ شهرستان در این استان به قرمز، نشانههای جدی بودنش هویدا و موجب شد، برخی تصمیمات مانند بستن مرزهای غربی کشور و منع تردد درون استانی در خوزستان به اجرا درآید؛ محدودیتهایی که ظاهرا برخی شان به سادگی زیر پا گذاشته شده و نتیجه آن، ابتلای شمار بیشتری از هموطنان مان به ویروس جهش یافته در مناطق وسیع تری از کشورمان بوده است.
این وضعیت موجب شد تا سعید نمکی در انتقاداتی کم سابقه، از ندید گرفتن پروتکلها و محدودیتهای وضع شده گلایه و تاکید کند که نتیجه چنین اقداماتی، بروز موج چهارم شیوع بیماری در کشور و طغیانی شدید است که میتواند خسارات سنگینی برای کشور به دنبال داشته باشد. انتقاداتی که ظاهرا راه به جایی نبرده است که اگر این گونه بود، ضرورت نداشت امروز وزیر بار دیگر از باز بودن یکی از معابر مرزی در خوزستان گلایه کند!
اما نتیجه این ناهماهنگیها چه بوده است؟ آن گونه که علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا به ایرنا گفته، «تاکنون ۱۱۲ مبتلا به ویروس جهش یافته کرونا در کشور شناسایی شده اند که تاکنون هشت نفر ایشان چشم از جهان فروبسته اند.» این در حالی است که به گفته این مقام مسئول، از جمع مبتلایان، ۱۳ تن تازه شناسایی شده اند که پنج مورد در تهران، هفت مورد در هرمزگان و یک مورد در آذربایجان غربی هستند.
اشاره به شهرهایی که این افراد مبتلا در آنها شناسایی شده اند، کافی است تا بدانیم ویروس جهش یافته در مناطق وسیعی از کشور چرخیده و تصور اینکه ممکن است به منطقهای نرسیده باشد، دور از انتظار و ناصحیح است، درست همان گونه که در هفتههای ابتدایی شیوع ویروس در کشورمان، برخی تصور میکردند که ویروس به شهر و دیارشان نرسیده و بعدها فهمیدند که حتی جزیرههای کم سکنه در نقاط دور دست کره خاکی هم از این ویروس در امان نمانده است.
نکته جالب توجه در این خصوص، محدودیتهایی است که در شناسایی ویروسهای جهش یافته وجود دارد؛ اینکه برای فهمیدن ابتلای قطعی افراد به ویروس کرونا از تست پیسیآر بهره میگیرند، اما برای آنکه مشخص شود به چه نوع از ویروس مبتلا هستند (ویروس کرونای معمولی یا ویروس جهش یافته)، بایستی از روشی متفاوت بهره برد که تنها دو دستگاه برای انجام آن در کشورمان وجود دارد که یکی در انستیتو پاستور ایران فعال است و دیگری در دانشگاه تهران.
اکنون اگر بدانیم این دو دستگاه ظرفیت محدودی دارند و تنها روزانه کمتر از ۶۰ نمونه را میتوان با آنها تست و ارزیابی کرد، پی خواهیم برد که احتمالا شمار مبتلایان به ویروس جهش یافته در کشورمان بیش از عددی است که اعلام شده؛ موضوعی که جز در نشان دادن خط سیر ویروس در کشور، تقریبا اهمیت خاصی ندارد، چون درمان مبتلایان به انواع ویروس کرونا فرقی با هم ندارد و هیچ تفاوتی میان مبتلایان به ویروس معمولی و ویروس جهش یافته نیست.