
بعضی شکل و شمایل انتخابات ۱۴۰۰ را شبیه ۱۳۸۴ میدانند با این تفاوت که اصولگراها دنبال کاندیدای حاشیهای همچون احمدینژاد نیستند و گزینه مطلوبشان رئیسی است.
دیدارنیوز ـ اصولگرایان برخلاف انتخابات سال ۸۴ اقبال خود را در کاندیدای حاشیهای همچون احمدینژاد نمیبینند بلکه این بار به دنبال کاندیدای تمام عیاری همچون رئیسی هستند.
اصولگرایان و احمدینژاد
احمدینژاد در سال ۸۴ در فضایی رأی آورد که اصلاحطلبان هم بدنه اجتماعیشان تضعیف شده بود و هم با تعدد کاندیدا دچار پراکندگی رأی شدند. در سوی دیگر، جریان اصلی اصولگرایان که آن زمان راست سنتی بود، اقبالی نه در بین عموم مردم داشت و نه در بدنه سیاسیاش شوری ایجاد میکرد.
در این فضا، احمدینژاد توانست برگ برندهای برای اصولگرایان بشود. اما اصولگرایان در سالهای آخر دولت احمدینژاد با او دچار اختلاف شدند. پس از خاتمه کار دولت احمدینژاد، شکاف بین او و اصولگرایان آنقدر زیاد بود که اصولگرایان در اعلام برائت از او از هم سبقت میجستند. در نهایت هم اسفندیار رحیم مشایی و حمید بقایی که نزدیکترین افراد به احمدینژاد بودند، راهی زندان شدند و احمدینژاد و بقایی که هر دو برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ کاندیدا شده بودند، رد صلاحیت شدند.
حالا احمدینژاد بار دیگر سودای رسیدن به پاستور را دارد. اما این بار اصولگرایان آنقدر از او فاصله گرفتهاند و برائت جستهاند که راهی بینشان باقی نباشد. با این حال، احمدینژاد خود را کاملاً بینیاز از اصولگرایان میداند و حتی عنوان آنها پشت خودش را عامل ریزش رأی میبیند. لذا، او مدتهاست که برای قرار گرفتن در مرکز توجه رسانهها و دیده شدن توسط عموم مردم اقدامات حسابشدهای در پیش گرفته است.
مشکل احمدینژاد که حالا اصولگرایان از او عبور کردهاند، رأی آوردن نیست بلکه تأیید صلاحیت شدن است. چیزی که در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ به دست نیاورد. در یک سال گذشته، حرف و حدیثهایی درباره رایزنی او با شورای نگهبان برای گرفتن تأیید صلاحیت وجود داشت. تا جایی که حتی گمانهزنیهای از موفقیت این رایزنیها شنیده میشد. اما اخیراً دو اظهار نظر این گمانهزنیها را پوچ کرده است.
دوم اسفند غلامعلی حدادعادل از چهرههای متنفذ اصولگرا گفته است: آمدن احمدینژاد به انتخابات را اصلاً در نظر نگیرید به نوعی این تکلیف روشن است؛ بنابراین چندان تحت تأثیر موضعگیری و فضای مجازی و بودن و نبودن و برخی حرف زدنها و اظهارنظرها نباشید چراکه چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. دوره قبلی هم رخ نداد چه برسد به اینکه الان چهار سال هم گذشته و بدتر هم شده است. یعنی به هر دلیلی آن اتفاق نیفتاد این بار دلایل بیشتر است؛ بنابراین درباره این مسئله نباید فکر کرد.
رسانهها و تحلیلگران این حرف را آب پاکی بر دست احمدینژاد تعبیر کردند. به خصوص به خاطر جایگاه حداد عادل به نظر میآید این حرف او پیام صریح قدرت سیاسی باشد.
پیش از این نیز، خبر تأیید نشدهای مبنی بر دیدار احمدینژاد و رئیسی منتشر شد. گفته شد که در آن دیدار رئیسی به احمدینژاد توصیه کرده است که در انتخابات پیش رو کاندیدا نشود. گفته میشد، رئیسی گفته است: «صلاح نیست شما در انتخابات آتی ریاست جمهوری شرکت کنید، نظام قطعاً اجازه تأیید صلاحیت شما را نمیدهد و رد صلاحیت مجدد برای شما خوب نیست. بالاخره وجههای دارید در میان مردم که آسیب میبیند.» گرچه این خبر تکذیب شد، اما میتوان حدس زد که بویی از واقعیت برده باشد.
احمدینژاد روزگاری در میان تندروهای اصولگرا بیشترین اقبال را داشت. اساساً راست سنتی که خود در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ از احمدینژاد شکست خورده بود، خیلی به او گرایشی نداشت. بلکه این تندروها بودند که او را حمایت میکردند. اما جبهه پایداری به عنوان نماد طیف تندرو اصولگرا حالا از احمدینژاد فاصله بسیار گرفته است. صادق محصولی نیز همین چند روز پیش هر نوع دیدار خود با احمدینژاد را تکذیب کرد.
رئیسی کاندیدای تمام عیار
این روزها برخی فضای سیاسی کشور را مشابه همان سال ۸۴ ارزیابی میکنند. فارغ از صحت این مشابهسازی برای اردوگاه اصلاحطلب، اصولگرایان، اما مطمئن هستند که بار دیگر مثل همان سال، بعد از هشت سال افتادن دولت در دست رقیب میتوانند قوه مجریه را تصاحب کنند؛ اما این بار نه با کاندیدای حاشیهای چون احمدینژاد که با کاندیدای اصلی و تمام عیاری همچون ابراهیم رئیسی.
حالا، رئیسی به اسم رمز کنار زدن کاندیداهای غیرمطمئن و حاشیهساز تبدیل شده است. کسی که اتوبوس کاندیداهای حاشیهای اصولگرا را خالی میکند و باعث میشود که در انتخاباتی که اصولگرایان به پیروزی خود مطمئن هستند با تعدد کاندیدا و پراکندگی آرا روبرو نشوند. به علاوه اصولگرایان فکر میکنند که آمدن رئیسی میتواند مسئله قالیباف را برای آنها حل کند.
با این حال، رئیسی مایل نیست نقد ریاست بر قوه قضاییه را به نسیه کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری بفروشد. به خصوص که او یک بار در این رقابت شکست خورده است. رئیسی تا کنون یک بار شخصاً و علناً بر نیامدن به صحنه رقابت تأکید کرده است. به جز او همکارانش در قوه قضاییه هم این را گفتهاند. همین چند روز پیش (۲۸ بهمن) غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضاییه درباره احتمال کاندیداتوری رئیسی گفت: «ایشان در دیداری که با دانشجویان داشتند در مقام پاسخ به سؤال مشابه درباره حضور در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کردند به جز قوه قضاییه به مسئله و موضوع دیگری فکر نمیکند. ایشان تمام توان و انرژی خودشان را به صورت شبانه روزی مصروف برنامههای قوه قضاییه میکنند. ما نیز رویکرد دیگری را مشاهده نکردیم.»
با این حال، نزدیکان سیاسی او برای آمدنش تلاش بسیار میکنند. استراتژی این است که آنقدر از رئیسی برای آمدن به انتخابات دعوت شود که او هم مجاب شود و هم ترک قوه قضاییه در افکار عمومی توجیه شود. برای مثال، در دی ماه، کانون دانشگاهیان ایران طی بیانیهای ضمن دعوت از رئیسی از دیگر تشکلهای اصولگرا خواستند که از او برای آمدن به انتخابات دعوت کنند. اواخر بهمن ماه هم خبری منتشر شد که علمالهدی در تماس با برخی علمای قم از آنها خواسته است که ورود رئیسی به انتخابات ریاست جمهوری را بر او تکلیف کنند.
در این میان، شورای وحدت اصولگرایان که در واقع ائتلاف انتخاباتی راست سنتی در مقابل شورای ائتلاف اصولگرایان است، اکنون به این تحلیل رسیده است که رئیسی میتواند گزینه آنها باشد، در عین این که گزینه شورای ائتلاف و دیگر گروههای جریان اصلی اصولگرایان باشد. به همین دلیل در حالی که تا نیمههای بهمن ماه تأکید داشتند که فعلاً فقط در حال سامان دادن به تشکیلات خود هستند و به مصداق ورود پیدا نکردهاند و در مقابل گزینههای مطرح بیطرف هستند، در روزهای اخیر به حمایت محکم از رئیسی مبادرت کردهاند.
منوچهر متکی سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان دوم اسفند گفته که «شورای وحدت ورود مصداقی به بحث نامزدها را هنوز آغاز نکرده است و تنها بحث کلی که مطرح شده در مورد جناب آقای رئیسی بوده و نظر ما هم در این رابطه خیلی صریح اعلام شده که با ورود آقای رئیسی به صحنه انتخابات، شورای وحدت قویاً از ایشان حمایت خواهد کرد.»
این اعلام حمایت قوی در حالی است که شایعاتی درباره تمایل جامعه روحانیت (پیشگام تشکیل شورای وحدت) به علی لاریجانی وجود داشت. غلامرضا مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت ۲۶ بهمن گفته بود: «جامعه روحانیت در پی روی کار آمدن آقای لاریجانی است و دیگران به دنبال آقای رئیسی هستند، یک القاء از سوی دیگران است. آقای رئیسی خود عضو جامعه روحانیت مبارز است و هیچ گاه از عضویت جامعه کنار نرفته است. در انتخابات گذشته نیز به ایشان رأی دادیم و هیچ گونه تردیدی در حمایت از آقای رئیسی نداریم.»
همچنین، اخباری مبنی بر تشکیل مثلثی شامل علی نیکزاد، سعید محمد و مهرداد بذرپاش که هر سه از گزینههای مطرح برای کاندیداتوری بودند برای راهاندازی ستاد انتخاباتی رئیسی به گوش میرسد.
بر این اساس میتوان گفت که حلقه حامیان رئیسی تکمیل شده است فقط مانده که خود او راضی شود. با این حال، گرچه هم اسماعیلی آمدنش را رد کرده و در نیمه بهمن هم فودلاگر از چهرههای اصولگرا از پاسخ منفی محکم رئیسی به درخواست اصولگرایان خبر داده، اما احتمالاً گرفتن رضایتش کار سختی نیست.
منبع: روزنامه روزان