شاید سوال بسیاری این باشد که بازگشت فتح الله زاده به صندلی مدیر عاملی باشگاه تا چه حد میتواند مفید باشد. در عالم واقع به نظر میآید که وضعیت باشگاه استقلال در همه ابعاد، آنقدر بد و بحرانی است که باید کسی در اندازههای منجی بیاید، اما آیا واقعا فتح الله زاده همان کسی است که میتواند موتور محرک باشگاه برای غلبه بر مشکلات و جلب کننده آراء هواداران برای عبور از این گردنه سخت باشد؟
دیدارنیوز ـ آرش راهبر: در روزهایی که طبق وعدههای وزارت ورزش و جوانان، قرار بود مالکیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس خصوصی شود، انتصاب علی فتح الله زاده به عنوان سرپرست (و احتمالا مدیر عامل بعدی) باشگاه مشخص کرد که دولت پایش را به این سادگیها از مدیریت دو باشگاه پرطرفدار پایتخت کنار نخواهد کشید.

فتح الله زاده که از چند ماه قبل به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره باشگاه استقلال، دوباره به هرم مدیریتی بازگشته بود حالا در پوزیشن مورد علاقه اش، اختیاردار این باشگاه خواهد بود. حاجی فتح الله با همان ژست و شعارهای آشنا و البته قدیمی در رسانهها حضور پررنگی داشته و فضای فوتبال ایران را بمباران کرده است. ستاره اقبال او در این چند روز در شرایطی تابیدن گرفت که اختلافاتی در میان برخی اعضای هیات مدیره بروز کرد و مشخصا عبدالرضا موسوی و اسماعیل خلیل زاده به هم تاختند تا مشخص شود همدلی و انسجام در هیات مدیره، رنگ باخته است. از طرفی مدتی قبل فتح الله زاده با صحبت در این مورد که اختیاری در حوزه اجرایی باشگاه ندارد و این رویه را نمیپسندد استعفای خود را نوشت، اما پذیرفته نشد تا اینکه بالاخره به عنوان مهمترین فرد اجرایی باشگاه معرفی شود.
علی فتح الله زاده درست در روزی که استقلال در سیرجان مغلوب گل گهر شد به عنوان مدیر عامل جدید سر زبانها افتاد و به فاصله یک روز با عنوان سرپرست جدید از سوی وزارت ورزش حکم گرفت تا جای اسماعیل خلیل زاده بنشیند و خلیل زاده هم به موقعیت اصلی خود یعنی رئیس هیات مدیره بازگردد. در عین حال به نظر میآید که با بروز اختلاف بین عبدالرضا موسوی با وزیر ورزش و خلیل زاده، تحولات دیگری نیز در راه باشد و احتمالا دو نام جدید نیز به هیات مدیره معرفی شوند. قابل پیش بینی است که موسوی به زودی از هیات مدیره کنار کشیده و به صف طلبکاران باشگاه بپیوندد!
از دیگر سو نیز صحبت از اضافه شدن احمد سعادتمند به هیات مدیره است و همچنین حجت نظری تا تعداد اعضای هیات مدیره درست شود؛ البته اگر با این همه تغییرات، جهاز هاضمه باشگاه به هم نریزد!
اما شاید سوال بسیاری این باشد که بازگشت فتح الله زاده به صندلی مدیر عاملی باشگاه تا چه حد میتواند مفید باشد. در عالم واقع به نظر میآید که وضعیت باشگاه استقلال در همه ابعاد، آنقدر بد و بحرانی است که باید کسی در اندازههای منجی بیاید، اما آیا واقعا فتح الله زاده همان کسی است که میتواند موتور محرک باشگاه برای غلبه بر مشکلات و جلب کننده آراء هواداران برای عبور از این گردنه سخت باشد؟
فتح الله زاده با همان شعارهای قدیمی و حتی وعدههایی بزرگتر از قبل به میدان آمده و از به دست آوردن قهرمانی تا سال ۱۴۰۰ و یا کسب سومین ستاره آسیایی تا سه سال آینده حرف میزند. او حتی وعده کرده که ورزشگاه ۳۵ هزار نفری اختصاصی میسازد در حالی که هنوز وضعیت مالکیت استقلال در کمپ ناصر حجازی نیز مشخص نیست. با این اوصاف، فتح الله زاده با هیجان زدگی و اغراق از موفقیتهای آینده حرف میزند و معتقد است اگر باشگاه را ۵ سال به او بدهند میتواند بدهیها را صاف کند و استقلال را از گرفتاریهای بزرگ فعلی برهاند.
حافظه تاریخی در مورد عملکرد فتح الله زاده نشان میدهد که او اصولا اهل مدیریت علمی نیست و روش کار او بیشتر هیئتی و قائم به فرد است، اما در شرایط موجود حداقل رقیبی هم برای او در زمینه ارائه وعدههای بزرگ و فرمولهای مخفی نجات دهنده نیست. طبق اعلام خود فتح الله زاده باید تا بیستم اسفند یعنی همین چند روز آینده بخشی از بدهیهای بزرگ باشگاه را تسویه کند وگرنه آبیها از پنجره نقل و انتقالات محروم خواهند شد. کنکور فتح الله زاده خیلی زود از راه خواهد رسید و عیار وعدههای او نیز به سرعت مشخص خواهد شد.