گزارش میدانی "دیدارنیوز" از بازار لوازم التحریر در آستانه بازگشایی مدارس؛

دیدارنیوز ـ طبق روال هر سال، قبل از آغاز سال تحصیلی مردم به خرید لوازمالتحریر میروند، اما این طیف اجناس به طور سرسامآوری افزایش قیمت داشتهاند. امسال با سه برابر شدن اقلام مربوط به لوازمالتحریر، حداقل پولی که خانواده ها باید برای خرید کنار بگذارند حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان است. از مدادهای مرغوب، دفترهای چندبرگی، خودکار و مدادرنگی گرفته تا کوله پشتی. خبرنگار
دیدارنیوز به منظور بررسی اوضاع قیمت لوازم التحریر به بازار بزرگ تهران و بازار بین الحرمین - که عمدتا بورس لوازم التحریر است - رفته و از روند حاکم بر بازار، اطلاعاتی کسب کرده است که در ادامه می خوانید.
قیمتها نسبت به پارسال چند برابر شده!
برای رفتن به بازار بزرگ تهران اگر وسیله نقلیه ندارید مترو بهترین گزینه است. با مترو به ایستگاه ۱۵ خرداد میروم و با پرسوجو از بازاریها، بازار بین الحرمین را پیدا میکنم. بازار بین الحرمین خلوت است. اما این خلوتی دو هفته قبل از آغاز سال تحصیلی تعجبم را بیشتر میکند.
یکی از خریداران با مقایسه قیمتها نسبت به سال گذشته میگوید: «قیمتها نسبت به پارسال چند برابر شده و حتی بی کیفیتترین وسایل هم گران شده است. خودکار، مداد و دفتر، اقلام ضروری هر دانش آموزی است که قیمت آن نسبت به سال گذشته چند برابر شده است. امسال به سختی میشود حتی وسایل ضروری را به صورت محدود تهیه کرد؛ مثلا قیمت یک مداد اتود ۵ هزار تومانی الان بیشتر از ۲۵ هزار تومان شده است.»
وارد مغازهای میشوم که اکثر طرح دفترها بر اساس برنامه های کارتونی خارجی بوده و رنگ و لعاب بیشتری دارد. صاحب مغازه می گوید: «فروش تا به امروز رضایت بخش بوده، اما در روزهای پایانی شهریور مردم استقبال بهتری از این بازار دارند. دانش آموزان به ظاهر لوازم التحریر نگاه میکنند و هر محصولی که به چشمشان زیباتر باشد را خریداری میکنند، از این رو بیشتر اجناس موجود در بازار از برندهای خارجی تشکیل میشود و اغلب وارداتی هستند.»
با نگاه به محصولات این فروشگاه برخی از اجناس مانند جامدادی و مدادهای ایرانی نظرم را جلب می کند. فروشنده در رابطه با اجناس داخلی و فروش آن می گوید: «برخی از اجناس ایرانی همچون جامدادیها نسبت به نمونه خارجی از قیمت پایین تری برخوردار هستند، از این رو کشش به سمت آنها بیشتر شده است. در صورتی که سازندگان لوازم التحریر داخلی با توجه به سلیقه دانش آموزان تولید خود را انجام دهند بازار لوازم التحریر داخلی به نسبت قیمت مناسب آن وضعیت بهتری پیدا خواهد کرد.»
هرکس صبح زود بیدار شد برای خودش قانون میگذارد!
وارد مغازه دیگری میشوم. فردی کهنسال و سفید مو پشت میزش نشسته و درحال حساب و کتاب است. با خوشرویی از من پذیرایی میکند. وقتی درباره چند برابر شدن قیمت لوازم التحریر از او میپرسم میگوید: «از عید تا حالا همه چیز ۱۳۰ درصد گران شده. جنس آوردهایم با دلار ۴۲۰۰ تومان، اما گمرگ مانده و الان میگویند باید با دلار امروز حساب کنی تا اجازه ترخیص بدهیم. الان ماژیک وایت برد که من دارم قیمت میگیرم جعبهای ۳۶هزارتومان شده درحالی که ۱۲ تا ۱۳هزارتومان بود. یکی دو ماه پیش ۲۲ تومان شد، اما یکدفعه ۳۶ هزار تومان شد، واقعاً غیرقابل توجیه است. یعنی هر عدد ماژیک هزارتومانی۳ هزار تومان شده. ما که ۱۵۰۰ فروختهایم از کجا بیاوریم ۳۰۰۰ تومان بخریم؟»
فروشنده درحالی که از روند قانونگذاری درباره قیمتها بسیار عصبانی است ادامه می دهد: «هر کسی صبح زودتر از خواب بلند شد برای خودش قانون میگذارد. با این وضعیت ما دیگر نمیتوانیم جنس به بازار بدهیم. قبلاً خودکار میآوردم ۵۰۰ تومان الان هزار تومان شده خب مردم چطور بخرند؟ در همه این سالها اینطور بازاری ندیده بودم. ما دوران قطعنامه هم کار میکردیم، ولی اوضاع این همه بد نبود.»
این مرد بازاری، دفتر قیمتها را از کشوی میزش بیرون میآورد و با پوزخندی، خطخوردگیهایش را نشان میدهد که مثل نموداری ترسناک، روند افزایش قیمتها را میشود روی آن دنبال کرد. با همان صدای گرم اما مملو از عصبانیت می گوید: «قبلاً میگفتیم گران میخریم گران میفروشیم، ولی الان گران میخریم، اما باز گرانتر میشود. الان مداد رنگی مارک فلان که ۱۲ هزار تومان بود ۳۶ هزارتومان شده.»
مرد فروشنده از همه چیز شکایت دارد و دائم نگران آینده است. آیندهای که این روزها به بحث اصلی دورهمیها و گفتگوهای خیابانی تبدیل شده است. از مغازه اش بیرون میآیم. در مسیر عبور از مغازه ها می بینم هر خانوادهای که از جلوی لوازم التحریر فروشی ها عبور میکند با توجه به گرانیها سعی میکند تا آنجا که توان مالی اجازه میدهد برای بچههایش مایحتاج مدرسه را فراهم کند.
یک نایلون دست مردم میدهم ۷۰ هزار تومان میشود!
مغازه دیگری را انتخاب می کنم و واردش می شوم. به چهره فروشنده، سن و سالی در حدود ۶۰ تا ۶۵ سال می خورد. عینکی دارد و پیراهن چهارخانه پوشیده. وقتی می گویم خبرنگار هستم، سری تکان می دهد و می گوید حتما میخواهی درباره لوازم التحریر گزارش بگیری؟ پاسخ مثبت من را که می شنود با خوشرویی به یک صندلی که در کنار میزش بود تعارف می کند تا بنشینم. شروع به صحبت می کند و از بالا رفتن قیمت ها میگوید: «دفتر ۲۰۰ برگ که ۵ هزارتومان بوده شده ۱۰-۱۱ هزار تومان. دفتر صدبرگ ۲ هزار و ۵۰۰ تومان بوده، ۶ هزارتومان شده. در واقع همه چیز دوبرابر شده و بر همین اساس فروش خیلی کم شده. وضعیت بدی است. تازه میگویند این وضعیت خوب است و از این بدتر هم میشود. جنسهای الان مال دلار ۴ هزار تومان و ۵هزار تومان است نه دلار ۱۱ هزارتومانی. یک نایلون میدهم دست مردم ۷۰ هزار تومان میشود. به خدا رویم نمیشود. به خودم میگویم خدایا چی دادم دست مردم که آنقدر شد؟ غصهام میگیرد. هیچ وقت اینجوری نبوده. چند تا خودکار جوهر پس داده را انداختم توی آن کارتن و دیدم مردم همه را برداشتند. به یکی گفتم جوهر پس داده و به درد نمیخورد، اما با خجالت گذاشت توی جیبش. هر روز این چیزها را میبینیم. پدری از دست بچه دفتر را درمیآورد، میگوید نگیر نمیخواهد. میخواستم بگویم مجانی بگیر برو. بخدا اگر ببینم کسی از من دزدی میکند هم چیزی نمیگویم. ما یک زمانی با ۱۰ میلیون مغازه را پر میکردیم الان با صد میلیون هم نمیشود.»
دو تا دفتر و دو جعبه مدادرنگی ۱۱۲ هزار تومان می شود!
از این مغازه هم بیرون میآیم و جلوی درب مردی را میبینم که با خنده مشغول حرف زدن با دختر کوچکش است، با یک نایلون در دستش که پر از لوازمالتحریر است. به سمتش میروم تا شاید چند جمله امیدوارکننده برای گزارشم پیدا کنم. پدر جوان میگوید: «اوضاع قیمتها وحشتناک است. دو تا دفتر و دو جعبه مدادرنگی خریدیم ۱۱۲ هزار تومان شد. دخترم کلاس اول میرود و چون کلاس اولی است باید بخریم، نمیشود نه گفت، چون مجبوریم. شما فکر کن روز اول مدرسه اگر وسایلش خوب نباشد بچه چه حالی پیدا میکند؟»
قیمتهای لوازم التحریر در مدلهای مختلف
تصمیم می گیرم وارد یک مغازه بزرگ بشوم تا لیستی از قیمت لوازم التحریر را به دست آورم. فروشنده می گوید: «قیمت اجناس نسبت به سال گذشته تا سه برابر افزایش یافته و مردم به مانند قبل توان تهیه لوازم با کیفیت و مرغوب را ندارند. امسال بدون در نظر گرفتن کیف، خرید لوازم التحریر کامل برای یک دانشآموز با درجه کیفیت معمولی و قیمت متوسط حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان میشود.»
فروشنده درباره قیمت لوازم التحریر هم می گوید: «مداد مشکی و قرمز بسته به نوع کیفیت، قیمتی بین ۱۵۰۰ تا ۳ هزار تومان دارد، مداد نوکی ۱۳ تا ۲۵ هزار تومان، نوک ۵ تا ۷ هزار تومان، خودکار معمولی ۳ هزار تومان و خودکارهای باکیفیت، قیمتی بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان دارند. مداد رنگی کوچک ۷ تا ۱۰ هزار تومان، ۱۲ رنگ با کیفیت معمولی ۲۵ هزار تومان، ۲۴ رنگ ۶۰ هزار تومان و مداد رنگی ۳۶ رنگ ۷۰ هزار تومان قیمت خورده است. البته قیمت مداد رنگیهای برند بین ۵۰ تا ۱۲۰ هزار تومان است. کیف جا مدادی بسته به طرح و مدل و کیفیت قیمتی بین ۱۵ تا ۵۰ هزار تومان دارد، قیمت ماژیک ۸ تا ۱۵ هزار تومان، پاککن ۴ تا ۱۰ هزار تومان و تراش ۳ تا ۱۵ هزار تومان است. امسال با توجه به گران شدن کاغذ، دفتر و دفترچه یادداشت بیش از سایر لوازم التحریر افزایش قیمت داشتهاند؛ قیمت هر دفتر سیمی ۱۰۰ برگ ۳۰ تا ۵۰ هزار تومان، سیمی ۸۰ برگ ۲۰ تا ۴۰ هزار تومان، ۶۰ برگ ۱۵ تا ۲۵ هزار تومان و ۴۰ برگ ۱۲ تا ۱۸ هزار تومان است؛ دفتر معمولی نیز با کمی تفاوت قیمت نسبت به دفاتر سیمی، بسته به جنس و تعداد برگ، قیمتی بین ۱۰ تا ۲۵ هزار تومان دارد. کیف و کوله پشتی نیز امسال بسته به جنس و اندازه با قیمت ۱۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان در بازار عرضه میشود که البته برخی کیفهای برند، قیمتی بیش از این دارند.»
انواع خودکار |
از ۱۰۰۰ تا ۲۵ هزار تومان
|
انواع مداد |
از هزار تومان تا ۳۵ هزارتومان
|
انواع مداد نوکی |
از ۳ هزار تومان تا ۱۲ هزارتومان
|
انواع ماژیک |
از ۳ هزار تومان تا ۱۰ هزار تومان
|
انواع خطکش، پرگار و گونیا |
از ۴ هزار تومان تا ۱۵ هزار تومان
|
انواع لاک غلطگیر |
از ۲ هزارتومان تا ۷ هزارتومان
|
انواع دفتر و دفتر یادداشت |
از ۵ هزار تومان تا ۳۵ هزارتومان
|
انواع جامدادی |
از ۸ هزارتومان تا ۲۰ هزارتومان
|
انواع پاککن |
از ۲ هزار تومان تا ۴ هزار تومان
|
انواع پوشه و مقوا |
از هزار تومان تا ۲۰ هزارتومان
|
نکته حائز اهمیت آن است که این قیمت ها اکثرا شامل کالاهای داخلی می شود و کالاهای وارداتی علاوه بر اینکه بسیار گران هستند قیمت مشخصی هم ندارند.
از بازار که بیرون میروم خانواده ای را میبینم که محتوای نایلونی که در دست دارند یک دفتر، دو مداد و یک پاککن است و قیافه کودکشان را که سرش را پایین انداخته و ناراحت است. به این فکر میکنم که این کودک، حالا که هنوز سال تحصیلی شروع نشده اینگونه ناراحت است، پس هنگام آغاز سال تحصیلی و بدون اینکه لوازم التحریر کامل داشته باشد، وضعیتش چگونه خواهد بود؟!
اگر قبل از شروع سال تحصیلی جدید، دولت از تولید داخلی در زمینه لوازمالتحریر حمایت کند و بودجه قابل قبولی را اختصاص دهد کیفیت کالا بالا رفته و مردم هم با هزینه کمتری میتوانند مایحتاج فرزندان خود را با قیمت کمتر و کیفیت معقول خریداری کنند اما در شرایطی که واردات ساماندهی درستی ندارد و کالای داخلی نیز حمایت نمی شود وضعیت افزایش قیمت ها ادامه خواهد داشت.