حاجی میرزایی برای اداره آموزش و پرورش آمده است نه تحول!

دیدارنیوز ـ رسول شکوهی: ماجرا‌های عجیب و غریب آموزش و پرورش در دولت حسن روحانی گویا پایانی ندارد. نیازی نیست که از ابتدا یعنی از معرفی محمدعلی نجفی شهردار سابق تهران به عنوان وزیر پیشنهادی در دولت اول روحانی تا استعفای ناگهانی با بهانه‌های غیرقابل باور سیدمحمد بطحایی را باز تکرار کنیم. اگر به معرفی محسن حاجی میرزایی به عنوان آخرین قطعه پازل این فرآیند فاجعه بار نگاه کنید متوجه موضوع خواهید شد.

بعد از آنکه بطحایی با آن اوصافی که همه می‌دانند از آموزش و پرورش رفت، دولت سیدجواد حسینی را به سرپرستی این وزارتخانه منصوب کرد. حسینی سوابق مختلفی در آموزش و پرورش داشته که شاخص‌ترین آن مدیرکل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی بوده است. او همچنین سابقه فعالیت اجرایی و سیاسی نیز داشته و در استانداری خراسان رضوی معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی را برعهده داشته است.

حسینی حدود سه ماه در این مسئولیت حضور داشت و قاعدتا در این مدت کوتاه، اقدامات خاصی را نمی‌توانست انجام دهد، ولی در همین مدت کوتاه توانست بخشی از بدنه و نخبگان فرهنگیان را با خود همراه کند و البته منتقدینی نیز داشت. یکی از اقدامات مهم حسینی ارتباط با دیگر بخش‌های کشور برای مشارکت در آموزش و پرورش بوده است. به عنوان مثال می‌توان به تفاهم نامه‌هایی که با وزارت راه و شهرسازی و وزارت ارتباطات برای ساخت مدرسه و هوشمندسازی مدارس منعقد شد اشاره کرد. برخی از تشکل‌های آموزش و پرورش نیز از او حمایت کردند. او مقدمات مرحله دوم اجرایی شدن طرح رتبه بندی معلمان را نیز انجام داد و در توافقی که با نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه داشت مقرر شد که دو هزار میلیارد تومانی که برای این طرح تصویب شده به صورت کامل در اختیار آموزش و پرورش قرار گیرد.

هر چند که حسینی جزو چهره‌های قوی آموزش و پرورش قرار نمی‌گیرد، اما به هر صورت از جنس مدرسه بوده و توانسته بود که در این مدت کوتاه فضای مثبتی را در آموزش و پرورش ایجاد کند. در طول دوران سرپرستی او هر چند روز یک بار صحبت از فرد دیگری برای این وزارتخانه می‌شد و این مساله نشان می‌داد که حسینی موضع قوی ندارد و احتمال دارد فرد دیگری به جای او معرفی شود. از برخی اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس تا برخی بازنشستگان آموزش و پرورش به عنوان گزینه احتمالی وزارت آموزش و پرورش در رسانه‌ها مطرح می‌شدند.

حتی در مقطعی در راستای حمایت از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کشور اسم برخی از زنان نیز به عنوان گزینه احتمالی وزارتخانه آموزش و پرورش مطرح می‌شد. چهره‌هایی مانند رضوان حکیم زاده معاون آموزش ابتدایی یا فاطمه سعیدی و پروانه سلحشوری از نمایندگان مجلس.

حسینی اما به کار خود ادامه می‌داد و برنامه خود را نیز برای دوره وزارت آماده کرده بود. او در گفتگو با برنامه صبحگاهی سلام صبح بخیر شبکه سه سیما به این نکته اشاره کرده بود که انتخاب وزیر پیشنهادی در اختیار رئیس جمهور است و او هم آمادگی خود را برای این سمت اعلام کرده و برنامه اش بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش نیز ارائه شده است.

حسینی جدی‌ترین گزینه برای وزارت آموزش و پرورش بود، ولی یک شبه تمام فرهنگیان کشور شوکه شدند. محسن حاجی میرزایی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. در اولین ساعات معرفی حاجی میرزایی بسیاری از فرهنگیان کشور حتی او را نمی‌شناختند. بعد از چند ساعت، رزومه‌ای از حاجی میرزایی در سایت‌های مختلف کشور پخش شد که این تعجب را بیشتر نیز کرد.

محسن حاجی میرزائی، متولد ۱۳۳۸ و اهل قم است. وی دارای مدرک کارشناسی علوم اجتماعی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد جامعه شناسی از دانشگاه آزاد است.

حاجی میرزایی از سال ۱۳۹۲ دبیر هیئت دولت بوده است و در سوابق کاری وی رئیس کمیسیون اصلاح الگوی مصرف، رئیس مرکز ملی بهره وری ایران، مشاور و مدیرکل دفتر امور مدیران ارشد دفتر رئیس جمهور، دبیر کمیسیون بررسی و اعطای نشان‌های دولتی دفتر رئیس جمهور، معاون بررسی‌های دفتر هیئت دولت نهاد ریاست جمهوری، مشاور وزیر آموزش و پرورش، قائم مقام، معاون آموزش و معاون اداری و مالی سازمان نهضت سواد آموزی در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۷۸، مدیر استان‌های آذربایجان شرقی و تهران سازمان نهضت سواد آموزی دیده می‌شود.

اگر بخواهیم سوابق آموزش و پرورشی حاجی میرزایی را پیدا کنیم باید به سال‌های دور مراجعه کنیم که آن هم در سازمان نهضت سواد آموزی بوده است. موضوعی که اصلی‌ترین انتقاد به معرفی او است این است که وقتی آموزش و پرورش افراد توانای زیادی دارد که از جنس همین وزارتخانه هستند چه لزومی دارد که فردی از بیرون به این وزارتخانه بیاید. تجربه ناموفق دانش آشتیانی که خارج از آموزش و پرورش بود نیز در همین دولت به دست آمد.

زهرا علی اکبری، فعال فرهنگی در یادداشتی درباره حاجی میرزایی نوشت:

«این سوال به ذهن می‌رسد که حاجی میرزایی که چندین سال است که از آموزش و پرورش و جنس فعالیت آن دور بوده است، سند تحول بنیادین، برنامه درس ملی، هدایت تحصیلی، نیاز‌های دانشی، مهارت‌های تربیتی و … را تا چه میزان می‌شناسند؟».

محمود صادقی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیز در توئیتی نسبت به عدم معرفی حسینی و معرفی حاجی میرزایی واکنش نشان داد:

انتقاد دیگری که به این تصمیم وارد است به این موضوع اشاره دارد که چرا فردی به سرپرستی معرفی می‌شود و در نهایت برای وزارت، فرد دیگری را معرفی می‌کنند؟ وقت و انرژی یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌های کشور تا کی باید هدر برود؟ اما شنیده‌ها از آموزش و پرورش به این مساله اشاره دارد که حسینی با دخالت نهاد‌های خاص کنار گذاشته شد و البته دولت نیز از این اتفاق بدش نمی‌آمد. هر چند نمی‌توان بر مبنای شنیده‌ها تحلیل کرد، اما باید به این مساله اشاره داشت که دخالت نهاد‌هایی بیرون از وزارت آموزش و پرورش در امور این وزارتخانه، امر جدیدی نیست و در گذشته نیز موارد مختلفی دیده شده است.

تحلیل دیگری که وجود دارد این است که دولت از یک چهره ضعیف برای این وزارتخانه استقبال هم می‌کند، چون می‌خواهد این دو سال مانده به پایان دولت را با فردی طرف باشد که خوب چشم می‌گوید و برای مطالبات معلمان چانه زنی نمی‌کند. برای همین فردی از بدنه دولت و دور از آموزش و پرورش را معرفی کرده است. این تحلیل بر این باور است که بعید است حاجی میرزایی یک بار سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را خوانده باشد و یا بداند که طرح رتبه بندی معلمان که باید به زودی اجرایی شود چیست.

سومین «حاجی» آموزش و پرورش بعد از مرتضی حاجی و حمیدرضا حاجی بابایی به مجلس معرفی شده و امروز این نمایندگان مجلس هستند که باید انتخاب کنند کنار فرهنگیان و دانش آموزان و مطالبات آن‌ها قرار است بایستند یا می‌خواهند کنار تنبلی و ناکارآمدی دولتی‌ها قرار بگیرند.

 

 

درباره این اتفاق دیدارنیوز گفتگویی با علیرضا هاشمی از فرهنگیان با سابقه و از اعضای سازمان معلمان ایران داشته است. هاشمی به این نکته اشاره کرد که همه ارزیابی‌های آن‌ها از داخل وزارتخانه و مجموعه دولت این انتظار را ایجاد کرده بود که حسینی به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی شود. هر چند که همواره عدم قطعیتی در معرفی او وجود داشت. ترس از رای نمایندگان یکی از مسائلی بود که هاشمی به آن اشاره کرد و گفت: ارتباطات خوبی بین نمایندگان و حسینی شکل گرفته بود، ولی به صورت کلی رای نمایندگان قابل پیش بینی نیست.

هاشمی به شوک بودن فرهنگیان از اتفاقی که رخ داده اشاره کرد و خاطرنشان کرد که دولت هیچ توضیحی در این زمینه ارائه نکرده است. او فرهنگیان را یکی از گروه‌هایی دانست که جزو پایگاه اجتماعی دولت در دو انتخابات اخیر محسوب می‌شدند و اقداماتی از این دست به ریزش این پایگاه اجتماعی بیش از پیش دامن می‌زند و به همین علت دولت باید نسبت به این اتفاق پاسخگو باشد.

هاشمی افزود: فضای خوبی در آموزش و پرورش ایجاد شده بود، چون گفتمان حسینی یک گفتمان رو به جلو بود و انتظار این بود که آموزش و پرورش یک یا چند گام به جلو بردارد. هر چند همه می‌دانند که مشکلات به حدی است که در این دو سال باقی مانده از دولت مشکلی حل نخواهد شد، اما با ویژگی‌هایی که از حسینی دیده شده بود این امیدواری ایجاد شد که چند قدم رو به جلو را شاهد باشیم.

 

 

در رابطه با دخالت نهاد‌های خاص، هاشمی اطلاع دقیقی نداشت، ولی به این نکته اشاره کرد که در جلساتی که با حسینی داشتند شایعاتی که در این زمینه وجود داشت را رد کردند و تقریبا همه نظرات درباره حسینی مثبت بوده است. اما اینکه دقیقا چه چیزی حسینی را کنار زده است هنوز روشن نیست.

او درباره حاجی میرزایی این موضوع را مطرح کرد که آموزش و پرورشی‌ها شناخت عملیاتی نسبت به حاجی میرزایی ندارند، ولی با توجه به ارتباطاتی که با جهانگیری و واعظی داشته اند هماهنگی خوبی با بدنه دولت خواهند داشت. او به این نکته اشاره کرد که دولت به دنبال فردی می‌گردد که هماهنگی بیشتری با او داشته باشد و دولتی‌ها فردی را انتخاب کردند که بتواند در این دو سال، آموزش و پرورش را اداره کند و تحول و حرکت حداقلی مورد نیاز فرهنگیان از این بین حاصل نمی‌شود.

فرهنگیان پایگاه وسیعی از بدنه اجتماعی دولت بودند و اگر توضیح قانع کننده‌ای درباره این اتفاق به آن‌ها داده نشود قطعا ریزش این پایگاه اجتماعی بیش از قبل خواهد بود، در شبکه‌های اجتماعی اظهارات فرهنگیان گواهی بر این مدعی است.