این مسئله فارغ از این که واقعا آیت‌الله یزدی چنین اظهاراتی را گفته باشد یا خیر، قابل تأمل و بررسی است و باید دستگاه قضایی با منتشر کنندگان محتوای جلسات خصوصی و غیر رسمی برخورد جدی کند. بماند که در موضوع مورد بحث و محتوای اظهارات آیت الله یزدی، روابط عمومی مجمع تشخیص، ارسال هر گونه نامه از سوی آیت ا... آملی و شایعات ساختگی درباره هجرت وی به نجف را تکذیب کرده است که شنیده های ما از منابع موثق نیز از دروغ بودن این اخبار حکایت دارد.
دیدارنیوز - خراسان نوشت:اظهارات منتسب به محمد یزدی درباره رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام روز گذشته فضای خبری کشور را تحت الشعاع قرار داد. سبک بدی در بین برخی اهالی رسانه و همچنین سیاسیون باب شده که مدعی دسترسی به محتوای جلسات خصوصی هستند و گاهی حتی آن را منتشر می کنند، در حالی که گوینده سخن، اظهارات خود را متناسب با مخاطب موجود و بنا بر فرض امانتداری مطرح می کند، چنان که علی ما نُقِل، محمد یزدی در جلسه مذکور به صراحت خواستار انتشار نیافتن این سخنان شده اند.
آن چه درباره اظهارات منسوب به رئیس جامعه مدرسین در خور ذکر است این نکته است که فارغ از صحت و سقم این اظهارات، چرا با منتشر کنندگان حرف هایی که برای یک جلسه محرمانه مطرح شده، برخورد نمی شود؟
در شرایطی که رسانه های بیگانه به قدر کافی در حال سم پاشی علیه مسئولان و کلیت نظام هستند،آیا ادعای انتشار محتواهای محرمانه کمک به این سایت هاست یا وحدت کشور؟
این مسئله فارغ از این که واقعا آیت‌الله یزدی چنین اظهاراتی را گفته باشد یا خیر، قابل تأمل و بررسی است و باید دستگاه قضایی با منتشر کنندگان محتوای جلسات خصوصی و غیر رسمی برخورد جدی کند. بماند که در موضوع مورد بحث و محتوای اظهارات آیت الله یزدی، روابط عمومی مجمع تشخیص، ارسال هر گونه نامه از سوی آیت ا... آملی و شایعات ساختگی درباره هجرت وی به نجف را تکذیب کرده است که شنیده های ما از منابع موثق نیز از دروغ بودن این اخبار حکایت دارد.
نقد دیگری که در این زمینه می توان به آن اشاره کرد به گوینده این سخنان بر می گردد. برفرض صحت انتساب این سخنان، این پرسش مطرح می شود که آیا محمد یزدی که با رئیس مجمع تشخیص در شورای نگهبان همکار است، نمی‌توانست انتقادهای خود را به صورت خصوصی مطرح کند و آیا اساساً انتقاد از یک مسئول در دورانی که دیگر در آن مسئولیت حضور ندارد، مصداق النصیحه لائمة المومنین است؟
