دیدارنیوز - آمارها نشان میدهد که به دلیل برخی مشکلات از جمله مشکلات مالی، رها کردن فرزندان یا حتی فروختن آنها در مشهد گسترش یافته است؛ موضوع کودکان سرراهی حکایتی تلخ است که در همه دوره ها وجود داشته، گاه کم شده و گاهی نیز افزایش پیدا کرده، اما هیچ وقت از بین نرفته است. آن طور که معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی استان میگوید «در شهر مشهد روزانه یک کودک در خیابان ها و اماکنی مثل حرم مطهر رضوی به حال خود رها میشوند.»
مشهد بالاتر از میانگین کشوری در زمینه کودکان رها شده
غلامحسین حقدادی به آمار تکان دهنده رها کردن کودکان و نوزادان در مشهد اشاره میکند و میگوید: این آمار نشان میدهد که تعداد کودکان رها شده در مشهد از میانگین کشوری بالاتر است.
وی به مراکز نگهداری کودکان رها شده در مشهد اشاره میکند و میافزاید: در مراکز نگهداری (شیرخوارگاه) کودکان رها شده علاوه بر آنها کودکانی هم به عنوان بد سرپرست نگهداری میشوند که صلاحیت نداشتن خانواده برای نگهداری آن ها از طرف مراجع قضایی محرز شده است، ضمن این که سال گذشته بیش از ۵۸۰ کودک به شیرخوارگاه وارد شدند که یا رها شده بودند یا بد سرپرست بودند.
وی تصریح میکند: کودکانی که رها میشوند به طور طبیعی به عنوان فرد بدون سرپرست به بهزیستی تحویل داده میشوند و بهزیستی با توجه به مدارک و مستنداتی که به دست می‌آورد کودک را به خانواده اش تحویل میدهد، در این فرایند ممکن است بعد از پیدا کردن کودک، خانوادهاش صلاحیت نگهداری از او را نداشته باشد یا بد سرپرست باشد که در این صورت در بهزیستی نگهداری میشود یا به عنوان تامین موقت به خانواده ها تحویل داده خواهد شد.
وی یادآور میشود: اگر خانواده نوزاد رهاشده پیدا نشود برای آن ها حکم نگهداری از طرف مراجع قضایی صادر می شود و به عنوان فرزند خواندگی به افراد واجد شرایط تحویل داده خواهد شد.
بیشتر کودکان رها شده نوزاد و زیر یک سال هستند
معاون اداره کل بهزیستی استان با بیان این که بیشتر کودکانی که رها میشوند نوزاد و زیر یک سال هستند، تاکید میکند: یک گروه، کودکان مجهول الوالد هستند یعنی فرزندانی که پدر مشخصی ندارند و نگهداری آنان توسط مادر کاری غیرممکن یا دشوار است که این گونه کودکان در دوران نوزادی و شاید بلافاصله بعد از تولد در کوچه و خیابان رها میشوند. وی میافزاید: کودکانی هم هستند که دچار معلولیت و نقص عضو کامل یا زیاد هستند که نگهداری آنان برای خانواده غیرممکن است و به دلیل هزینه های جانبی، خانواده، آنها را در اماکن زیارتی و میادین شلوغ رها میکند.
حمایت مالی از خانواده هایی که به دلیل فقر کودکانشان را رها کرده اند
حقدادی در پاسخ به این سوال که بهزیستی چه اقداماتی برای کاهش آمار کودکان رها شده در مشهد انجام داده است، میگوید: ما به عنوان یک عامل پذیرنده هستیم؛ نه شرایط اقتصادی دست ماست و نه مسائل پیشگیری از این آسیب اجتماعی.
معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی خراسان رضوی همچنین در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که آیا بهزیستی از خانوادههایی که به دلیل مشکلات مالی کودکانشان را رها میکنند، حمایت مالی میکند؟ میگوید: خانوادههایی هستند که به دلیل مشکلات مالی یا ناتوانی در تامین هزینههای دارو کودکان خود را رها میکنند، در این صورت اگر برای بهزیستی مشخص شود که کودک به دلیل فقر مالی خانواده رها شده، خانواده او را تحت پوشش حمایت خود قرار میدهد. وی با بیان این که بیش از دو هزار خانواده امداد بگیر تحت حمایت بهزیستی هستند، یادآور میشود: در میان این تعداد خانواده امداد بگیر، خانوادههایی هستند که به دلیل فقر مالی کودکانشان را رها کردهاند و بعد از مشخص شدن مشکلات مالی از طرف واحد مددکاری تحت حمایت قرار گرفتهاند.
رها کردن کودک از مصادیق کودک آزاری است
وی همچنین درباره برخورد قانونی با خانوادههایی که کودکان خود را رها میکنند میگوید: واقعیت این است که ما به بسیاری از خانوادههایی که کودکانشان را رها میکنند دسترسی نداریم، ولی اگر قرار باشد برخوردی با این خانوادهها صورت بگیرد از طرف مراجع قضایی است، ضمن این که این موضوع یکی از مصادیق کودک آزاری است و قطعا مجازاتهای سنگینی دارد. حقدادی با بیان این که آماری از میزان برخورد با این خانوادهها از طرف مراجع قضایی نداریم، میافزاید: ما هم اگر خانوادهای کودک خود را رها کرده باشد یا اقدام به فروش غیر قانونی او کند، آن ها را به مراجع قضایی معرفی میکنیم.
وی همچنین فرهنگ سازی حمایت از کودکان به ویژه جلوگیری از آسیب اجتماعی «رها کردن کودکان» را از مهمترین برنامه های بهزیستی بیان میکند و میافزاید: ما با اطلاع رسانی در رسانهها سعی میکنیم اقدامات آموزشی برای حمایت از کودکان را انجام دهیم، علاوه بر این در ۲۶۰ موسسه تحت پوشش بهزیستی کلاسهای آموزشی برگزار میکنیم. حقدادی تصریح میکند: موضوع کودکان رها شده موضوعی است که باید با آن برخورد شود و فرهنگ سازی برای آن به صورت کارشناسانه صورت بگیرد، ولی اگر بخواهیم در سطح شهر این آسیب اجتماعی را برای مردم نمایش دهیم قبح این مسئله از بین میرود، لذا ترجیح میدهیم فرهنگ سازی بیشتر در قالب موسسات انجام شود.
