آقای روحانی ضرورت گفتگو با جامعه را نه برمی‌تابد و نه به آن اهمیت می‌دهد. نزدیک به ۶ ماه و شاید هم بیشتر رئیس‌جمهور از طریق رسانه ملی با مردم گفتگو نکرده است. از این رفتار او می‌توان به این جمع‌بندی دست یافت که وی برای افکار عمومی جایگاهی قائل نیست. آقای ربیعی درصورتی که موفق به تغییر رویه رئیس‌جمهور در خصوص ارتباط با افکار عمومی شود، سخنگوی موفقی خواهد بود وگرنه او هم در واقع فردی تشریفاتی به حساب خواهد آمد که پایان جلسات دولت، گزارش آن را مانند آقای نوبخت ارائه می‌کند.
دیدارنیوزـ از نهم مرداد ۹۷ که محمد باقر نوبخت از سمت سخنگویی استعفا داد تا سوم خرداد ماه ۹۸ دولت روحانی فاقد سخنگو بود و در این مدت، حسن روحانی از این‌رو که بار‌ها شفافیت را در سخنان خود مورد تاکید قرار داده و مهمترین رکن دولت خود را که مستقیم به شفافیت مرتبط است، خالی گذارده بود، مورد نقد‌های فراوانی قرار گرفت.
البته این نقد‌ها چندان هم بی‌ربط نبود زیرا درست در دورانی که اوج کشمکش‌های سیاسی و اقتصادی کشور به حساب می‌آمد و از طرف منتقدان دولت، با انتشار اخبار ناامیدکننده بر میزان نگرانی مردم افزوده می‌شد، سخنگویی در دولت نبود تا نقش روشنگری در معرفی برنامه های آینده داشته باشد و به پرسش‌های انباشته شده در ذهن‌ها پاسخ دهد. در واقع عدم برقراری ارتباط دولت روحانی با مردم در این مدت، از نقاط ضعف برجسته‌اش به حساب می‌آید که نشان دهنده اهمیت ندادن او و دولتش به افکار عمومی است.
به هر حال، روز جمعه علی ربیعی، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی که حدود ده ماه پیش از سوی مجلس استیضاح و از این سمت برکنار شده بود، به عنوان سخنگوی دولت حسن روحانی و دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهوری انتخاب شد.
علی ربیعی، ۱۷ مردادماه سال گذشته در مجلس ایران برای سومین بار در کمتر از یک سال مورد استیضاح قرار گرفت و توسط مجلس برکنار شد. او با اتهام‌هایی همچون ظلم به جامعه کارگری، عدم بازگشت دلار‌های پتروشیمی، معوق نگاه داشتن طرح همسان‌سازی حقوق بازنشستگان، بی‌توجهی به بیکاری و افسردگی جوانان و فروپاشی نظام تامین اجتماعی روبه‌رو بود.
ربیعی همچنین از سوی برخی از استیضاح‌کنندگان متهم شده بود که به جای انجام وظایف خود در وزارت کار "به لابیگری" پرداخته و برای جلوگیری از استیضاح نیز قصد "معامله" با نمایندگان را داشته است.
از سوی دیگر ربیعی در حالی سمت سخنگویی دولت را پذیرفته است که در ۱۹ فروردین ماه امسال درگفت‌وگو با خبرگزاری آنا، درباره اینکه بعد از خارج شدن از دولت به چه کاری مشغول است، اظهار کرد: «مایل نبودم بعد از وزارت کار، مسئولیت رسمی در دولت را برعهده بگیرم، علاوه براین روزنامه‌ای هم به‌نام «فردای ایرانی» در حال انتشار دارم که به‌زودی نهایی می‌شود.
وی با بیان اینکه عرصه ایران در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بسیار به یکدیگر وابسته است، ادامه داد: نهادسازی در حوزه اجتماعی و رفع فقر بیشتر در دستور کارم است و فعلاً برنامه‌ای برای ورود به عرصه سیاست ندارم.»
عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات و فعال سیاسی، در بیان تحلیل خود درباره حضور علی ربیعی در مقام سخنگویی دولت در گفتگو با دیدارنیوز گفت: انتخاب سخنگو با تاخیر صورت گرفت، البته در ۵ سال ابتدایی هم دولت سخنگو داشت، ولی مسئولیت سخنگویی درعمل انجام نمی‌شد و آقای نوبخت در این مقام، جز ارائه گزارش کار جلسات هیئت دولت، کار دیگری نمی‌کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: آقای روحانی در واقع در سال هفتم دولت، سخنگویی تعیین کرده که مسئولیت دیگری جز سخنگویی در دولت ندارد، علاوه بر این در بین دولتی‌ها و تیم آقای روحانی سابقه رسانه‌ای بیشتری دارد، ولی در کنار این ویژگی‌ها نکته مهم این است که آیا آقای ربیعی به عنوان سخنگوی دولت، در برنامه خود این وظیفه را به درستی دیده است و در صورت پاسخ مثبت، آیا با روحیات آقای روحانی که هنوز پس از ۶ سال خطابه و سخنرانی را پیشه خود کرده، هماهنگ خواهد بود؟
این عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات در خصوص انتخاب سخنگویی با سابقه امنیتی و وزارتی اظهار داشت: آقای روحانی خود دارای سابقه چهل ساله امنیتی است و رنگ امنیتی در دولت او غالب است، ضمن آنکه در عمل نتوانست ارتباط خوبی با جامعه مخاطب و رای برقرار سازد و همین مسئله ابهامات بسیار زیادی برای جامعه بابت انتخاب‌های او و مدیریتش به وجود آورده است.
ناصری در ادامه ابراز کرد: حضور آقای ربیعی به عنوان مشاور از این جهت مثبت است که تنها مسئولیت او در دولت همانطور که مورد اشاره قرار گرفت، سخنگویی است، اما سابقه امنیتی کار او به هر صورت یک ضعف برای پوشش کارهایش خواهد بود، البته قدرت لابیگری ربیعی، حُسنی به حساب می‌آید که به وسیله آن، رسانه‌های کشور را به این معنا که نهاد‌های مزاحم خبرنگاران را مجبور به تغییر روش و نگاه سازد، می‌تواند تامین کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در خصوص جایگاه سخنگویی در دولت روحانی توضیح داد: آقای روحانی ضرورت گفتگو با جامعه را نه برمی‌تابد و نه به آن اهمیت می‌دهد. نزدیک به ۶ ماه و شاید هم بیشتر رئیس‌جمهور از طریق رسانه ملی با مردم گفتگو نکرده است. از این رفتار او می‌توان به این جمع‌بندی دست یافت که وی برای افکار عمومی، جایگاهی قائل نیست.
وی در ادامه اضافه کرد: آقای ربیعی درصورتی که موفق به تغییر رویه رئیس‌جمهور در خصوص ارتباط با افکار عمومی شود، سخنگوی موفقی خواهد بود وگرنه او هم در واقع فردی تشریفاتی به حساب خواهد آمد که پایان جلسات دولت، گزارش آن را مانند آقای نوبخت ارائه می‌کند.
این عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات درباره توان ربیعی برای تغییر رویه رئیس‌جمهور بیان داشت: آقای ربیعی از موسسان اولیه خبرگزاری کار (ایلنا) بوده و ارتباطات او چه در دولت اصلاحات، چه در زمان مسئولیتش در دبیرخانه شورای امنیت ملی و چه در دولت آقای روحانی خوب بوده است، بنابراین در صورتی که با برنامه وارد کار شود از امثال آقای نوبخت بسیار بهترعمل خواهد کرد.
ناصری در ادامه خاطرنشان کرد: یکی از کار‌های خیلی مهمی که آقای ربیعی باید انجام دهد، این است که جلسات گفتگو با صاحبان رسانه را بار دیگر با رئیس‌جمهور و وزرا به طور جدی شکل دهد و از سخن گفتن یکطرفه بپرهیزد.
