دیدارنیوز ـ فروردین سال 90 مردی به نام مازیار در یکی از خیابان‌های شرق تهران پشت فرمان خودرو‌اش با شلیک گلوله کشته شد. پلیس وقتی جنازه را کشف کرد که عامل جنایت به مکان نامعلومی گریخته بود. تحقیقات پلیسی آغاز شد و پلیس دریافت ساعتی پیش از پیداشدن جنازه مازیار چندین‌بار با یک مرد 50ساله به نام فریدون تماس گرفته بود.
به‌این‌ترتیب فریدون که چندین سابقه کیفری در پرونده‌اش داشت و به بیماری صعب‌العلاجی مبتلا بود، بازداشت شد. وی به قتل دوستش با شلیک گلوله و با انگیزه اختلاف مالی اعتراف کرد. فریدون سپس صحنه قتل را بازسازی کرد و با تکمیل تحقیقات کیفرخواست علیه متهم صادر شد. قرار بود متهم محاکمه شود اما فقط چهار ماه بعد از جنایت در دوم مرداد ماه همان سال در زندان رجایی‌شهر جان سپرد.
با مرگ عامل این جنایت قصاص منتفی شد و اولیای دم طبق ماده 435 قانون مجازات اسلامی که در آن آمده است: با مرگ قاتل در صورت تمکین مالی متهم، دیه از اموال وی یا از عاقله و در غیر این صورت در نهایت از صندوق بیت‌المال به اولیای دم پرداخت می‌شود، درخواست دیه را مطرح کردند. آنها در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران حاضر شدند و به تشریح شکایتشان پرداختند. در جلسه دادگاه وکیل متهم فوت‌شده گفت: فریدون هیچ مالی ندارد تا بتواند دیه را به اولیای دم بپردازد. عاقله او نیز شناسایی نشده است. ازاین‌رو طبق قانونی که در آن آمده است: هر گاه کسی مرتکب قتل شود و بمیرد قصاص و دیه از او ساقط شده و دیه از بیت‌المال پرداخت می‌شود، تقاضا دارم دیه از صندوق بیت‌المال به اولیای دم پرداخت شود.
در پایان جلسه هیئت قضائی وارد شور شد و حکم به پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال صادر کرد. این رأی در شعبه 32 دیوان‌عالی کشور مهر تأیید خورد و قطعی شد تا این پرونده مختومه شود.
