هم در تهران، هم در واشنگتن و هم در میان اردوگاه اروپایی‌ها، تمایل به تمدید مکانیسم ماشه به دلایل مختلف وجود دارد. حال اینکه آیا، چنین خواهد شد یا خیر، طبعا مذاکرات امروز(سه‌شنبه) ایران با تروئیکای اروپایی از اهمیت بالایی برخوردار است.
دیدارنیوز-محمد جعفری: رحمن قهرمان‌پور، تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل در گفتگویی با دیدارنیوز، ضمن اشاره به آغاز گفت‌و‌گو‌های ایران و اروپا در بحبحوحه کشمکش‌ها بر سر تمدید یا اجرای مکانیسم ماشه از سوی تروئیکای اروپایی علیه تهران، اظهار داشت: مذاکره با اروپا، جایگزین مذاکره با آمریکا نیست. به عبارت دیگر، ما قرار نیست با اروپایی‌ها بر سر موضوعاتی مذاکره کنیم که با آمریکا بر سر آن گفت‌و‌گو می‌کنیم. خود اروپایی‌ها نیز به صراحتا اذعان داشته‌اند که تمدید مکانیسم ماشه، منوط به این است که تهران با واشنگتن گفت‌و‌گو کرده و به توافق برسد.
اروپا علاقمند به حفظ اهرم مکانیسم ماشه به عنوان یک کارت بازی است
وی افزود: نکته دیگر اینکه؛ اروپا احساس می‌کند که مکانیسم ماشه، یک ابزار قدرت‌نمایی در دست او بوده و طبیعتا اگر این مکانیسم برگشته و فعال شود از قدرت مانور اروپا کاسته شده و با ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل بر قدرت و نقش آمریکا افزوده خواهد شد. لذا، اروپا نیز در حفظ این برگ برنده و کارت بازی، منافع داشته و بی‌میل به تمدید این مکانیسم نیست.
قهرمان‌پور، تصریح کرد: از سوی دیگر در تهران نیز به رغم اینکه؛ برخی مقامات ادعا می‌کنند که بازگشت مکانیسم ماشه تاثیر زیادی ندارد، اما پر واضح است که فعال شدن اسنپ‌بک، تاثیر زیادی داشته و حتی برخی دیگر از مقامات نیز، تاکید کرده‌اند که ایران، همه تلاش خود را برای عدم بازگشت این مکانیسم به کار خواهد بست؛ لذا در ایران هم، میل به تمدید مکانیسم ماشه وجود دارد. به عنوان جمع‌بندی این مسئله باید گفت که هم در تهران، هم در واشنگتن و هم در میان اردوگاه اروپایی‌ها، تمایل به تمدید مکانیسم ماشه به دلایل مختلف وجود دارد. حال اینکه آیا، چنین خواهد شد یا خیر، طبعا مذاکرات امروز (سه‌شنبه) ایران با تروئیکای اروپایی از اهمیت بالایی برخوردار است.
برخی در سال ۸۴ معتقد بودند که نباید ایران را از شورای امنیت ترساند
این تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل، همچنین به تحرکات برخی تندرو‌ها در داخل نیز، عطف به مخالفت با تمدید مکانیسم ماشه اشاره داشته و خاطرنشان کرد: مسئله در این بین، این است که این دیدگاه در سال‌های ۸۴-۸۵ چنین دیدگاه‌هایی بودیم و برخی معتقد بودند که نباید ایران را از شورای امنیت بترسانیم! الان، همان افراد هم به صراحت می‌گویند که پرونده تهران باید حتما از ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد بیرون بیاید. تفاوت این بار با سری پیش، این است که ما این تجربه را آزمایش کرده و به عینه دیده‌ایم که اینگونه نیست؛ این نهاد‌ها بی‌تاثیر و تحریم‌ها بی‌اثر باشند. هرچند برخی بنا دارند برای خالی کردن دست رقیب در دعوا‌های سیاسی با تلاش برای تمدید مکانیسم ماشه مخالفت کنند.
اسرائیل از ۱۰ سال قبل آرزوی حمله به ایران را در سر داشت
وی با اشاره به برخی زمزمه‌ها درباره از سرگیری حملات اسرائیل علیه ایران نیز، عنوان داشت: مسئله این است که در طی چند هفته گذشته، یک خط رسانه‌ای و سیاسی، مبنی بر اینکه حمله اسرائیل ناتمام بوده، ایران از طریق چین در حال تقویت مواضع پدافندی خود است، نامشخص بودن سرنوشت ۴۰۰ گرم اروانیوم بالای ۶۰ درصد و قس علی‌هذا مطرح شده که همه اینها، یک خط تبلیغاتی در سطح بین‌المللی بوده و تلاش دارد تا برخورد احتمالی را زمینه‌سازی کند.
قهرمان‌پور، ادامه داد:، اما اینکه تصمیم‌گیرنده یا سیاست‌گذار، بخواهد دست به اتخاذ چنین تصمیمی بزند، تابع عوامل دیگری خواهد بود. طبیعتا یک متغیر خیلی مهم برای تل‌آویو، همراه ساختن واشنگتن برای حمله مجدد به تهران است. حتی تندترین افراد در اسرائیل هم معتقدند که تل‌آویو به تنهایی قادر به انجام چنین اقدامی نیست. اما آمریکا هم طبعا به این سهولت با چنین موضعی همراهی نکرده و به تبعات آن خواهد اندیشید. ترامپ در حال حاضر دم از صلح می‌زند و این نگرانی را دارد که درگیری مجدد با تهران، طولانی‌مدت شود؛ لذا تصمیم به حمله مجدد اسرائیل به ایران-چه در تل‌آویو و چه در واشنگتن-تابع عوامل متعددی است.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی، همچنین در پایان نیز، بیان داشت: نتانیاهو، علاقمند به حمله دوباره به ایران است اما، مسئله بر سر خواستن او نیست، بلکه مسئله بر سر توانستن و امکان تل‌آویو برای ورود مجدد به چنین کارزاری خواهد بود. وگرنه، اسرائیل از ۱۰ سال قبل آرزوی حمله به ایران را در سر داشت. از همین رو در ۲۳ خرداد به این دلیل، دست به چنین اقدامی زد که دید، می‌تواند به ایران حمله کند. حال باید دید که برای بار دوم نیز، می‌تواند به چنین تصمیم و عملی برسد یا خیر.
