محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که این انسجام بیشتر جنبه ملی داشت یا جنبه مدنی؟ گفت: این انسجام در مرحله اول، بیشتر جنبه مدنی داشت، زیرا مردم در روز‌های آغازین جنگ بیشتر احساس بی دولتی کردند و در نتیجه چنین اتفاقی، پناه همدیگر شدند.
دیدارنیوز: محمود صادقی، نماینده سابق مجلس می‌گوید که انسجام مردم در ابتدای جنگ، جنبه مدنی داشت نه ملی.
صادقی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها، در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین، درخصوص بهترین راهکار‌ها برای ادامه پیدا کردن انسجام ملی گفت: مردم نشان داده‌اند که در مواقع حساس و تاریخی، پای وطن و کشور خود می‌ایستند و همه مشکلات خود را نادیده می‌گیرند و مصلحت را ترجیح می‌دهند و همه افراد اذعان دارند که در این مقطع و حادثه، این انسجام ملی نقش بسیار تعیین کننده‌ای را در مایوس کردن دشمنی که چنگ و دندان تیز کرده بود برای تیکه پاره کردن این مرز بوم، ایفا کرد. باتوجه به حوادث پرشتابی که هست، حاکمیت باید قدر این پنجره گشوده را بداند و این همبستگی را تقویت کنند. راه تقویت کردن این همبستگی خیلی سخت نیست، باید مطالبات مطرح شده در سطح جامعه را پرداخت کرد. به عنوان مثال می‌توان ما در دوران جنگ با ارسال نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه خواهان اعطای مرخصی به همه زندانیان شدیم. ما شاهد حمایت و اعلام همبستگی زندانیان سیاسی کشور نیز بودیم.
دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها درباره وظیفه حاکمیت برای حفظ این انسجام اظهار داشت: نهاد‌های حاکمیت، هرکدام به اندازه وظیفه خود باید با رویی گشاده با مردم برخورد کند و از این همبستگی مراقبت کنند. به عنوان مثال راه ورود را برای ایرانیان خارج از کشور باز کرد. زیرا این انسجام شکل گرفته در این دوره بسیار کم نظیر یا حتی بینظیر است. به عنوان مثال بسیاری از افرادی که با دیدگاه‌های متفاوت در خارج کشور حضور دارند، اعلام همبستگی کردند.
وی در ادامه افزود: همچنین باید به واحد‌های مدنی نیز اجازه فعالیت و رشد داده شود و موانع آنها نیز برطرف شود. این اتفاقات نیز باعث تقویت انسجام ملی می‌شود.
محمود صادقی در پاسخ به این سوال که این انسجام بیشتر جنبه ملی داشت یا جنبه مدنی؟ بیان کرد: این انسجام در مرحله اول، بیشتر جنبه مدنی داشت، زیرا مردم در روز‌های آغازین جنگ بیشتر احساس بی دولتی کردند و در نتیجه چنین اتفاقی، پناه همدیگر شدند. به عنوان مثال اگر کسی در جایی مکانی داشت، بی منت در اختیار می‌گذاشت. اما پس از اینکه خطر تجزیه کشور در داخل مطرح شد، آن انسجام مدنی به یک انسجام ملی تبدیل شد. زیرا دیگر هویت وطن و ایران به خطر افتاده بود.
او در پایان تاکید کرد: البته حاکمیت نیز برای پاسداری از این انسجام ملی، باید به سرعت عمل می‌کرد.
